Een stationsbuffet in de Gault & Millau? Jawel, het Grand Café de la Gare in Luik Guillemins – de architecturale parel van de Spanjaard Calatrava – scoort 13/20. Na een Luikse wandeling van een dikke 10 km rusten we daar dan ook even uit voor een late lunch. De tenten met ijssculpturen van de Disneyfilm Frozen vlakbij en de eindejaarsperiode tout court genereren een drukte van jewelste in deze pleisterplaats.

Het is exact 14u45 en dus zijn we een kwartier te laat om uit de brede menukaart te kiezen: alle rubrieken of gerechten met een sterretje moeten we negeren. Mijn vriend neust bij de salades en voelt wel wat voor la salade niçoise (€ 15,40). Ikzelf wil vooral opwarmen na een winterse wandeling en meteen van de gelegenheid gebruikmaken om een lokale specialiteit te testen: les boulets à la liégeoise (€ 12).

Lees verder →

De stad Luik telt twaalf restaurants met een vermelding in Gault & Millau. Tijdens een eerste verkennende wandeling herken ik meteen al de meest Aziatische van dit clubje op de eerste verdieping van een oude winkelgallerij: Le Shanghai, de bekendste Chinees van de stad met 14/20 in de culinaire gids. Ik overtuig mijn meneer en reserveer.

’s Avonds tegen 20u30 zit de ruime zaak opnieuw volledig vol. We krijgen de uitgebreide menukaart en de nog uitgebreidere wijnkaart voorgeschoven. Ik glimlach even bij de gedachte aan het tegenargument van mijn vriend eerder die dag om niet bij een Chinees te gaan dineren: “Het probleem bij Aziaten is dat ze nooit treffelijke wijn schenken!”. Uiteraard antwoord ik dat hij dan nog nooit bij Cuichine of Bar Chine is geweest.

Qua eten tart ik mijn zelfdiscipline met ‘Le menu dégustation’ aan € 49,50: dim sum, coquilles, krab, kreeft en zeetong lachen in mijn gezicht. Toch besluiten we om het wat bescheidener te houden en laten ook de goedkopere menu’s links liggen wegens geen zin in soep en dessert. Dus wordt het voor- en hoofdgerecht à la carte waarbij ik zelf mag beslissen voor ons beiden. Ik heb niets liever!

Eerst de wijn. Zelden zag ik zo’n uitgebreide wijnkaart: een dik boek vol wijnen per formaat (volle of halve fles), kleur en land of regio. Het vraagt dan ook enige ploetertijd om tot een besluit te komen: graag een fles Spaanse rode wijn van de Tempranillodruif, de naam ontsnapt mij nu. Mijn wederhelft proeft en drinkt met groot genoegen van deze frisse rode. Ik start met een glas Pouilly-Fumé en sluit daarna aan bij de geselecteerde fles.

Lees verder →

Een onverwacht weekendje Luik mondt vanzelfsprekend uit in Luikse food reviews. Gewapend met wat research op de websites van Gault & Millau en TripAdvisor en enkele persoonlijke tips van een vriendin trekken we richting de stad die we jaarlijks voorbijrijden onderweg naar het familieweekend in de Voerstreek, maar te vaak straal negeren.

De eerste middag belanden we op de ruttel in het gezellig ogende L’Autruche vlakbij de kathedraal. Buiten haalt een krijtbord met de belofte van een lunch aan € 14,50 ons over de drempel. We klinken op Luik met een picon vin blanc (€ 4 op de kaart, € 5 op de rekening) en kijken even rond: hier wordt het eten op de rooster gelegd. Zo ook onze lunchkeuzes: brochette de boeuf (150 gr) voor hem, brochette de gambas voor haar. In de lunchprijs zit nog een glas wijn inbegrepen en een eenvoudig hapje als smaakmaker: een kippenboutje met zoete chilisaus en koriander. Sympathiek!

Lees verder →