Orbit

Na een uitgeregende receptie op de buitenstand van Videohouse (Euro Media Group) tijdens IBC besluiten we met een paar collega’s om nog iets te eten vooraleer we terug naar België rijden. Daarvoor leent de Scheldestraat zich perfect: vlakbij de RAI en een ganse resem aan keuzemogelijkheden, van vis uit de Schelde tot Pakistaans.

Wij wandelen dit keer bij Orbit binnen, met de belofte van moderne Aziatische keuken. Daar ben ik altijd voor te vinden. Naar mijn eigen vrije mening is dat in Gent momenteel het grootste horecagemis. Eetavontuur doet een poging met hun Ramen noedelbar, al kijk ik nog steeds uit naar de komst van een Bar Chine / Cuichine – alike iets in 9000.

Soit! We zijn dus in Amsterdam, één van mijn favoriete Europese steden. Orbit lonkt, de menukaart ook. Dus we besluiten om de eerste honger te stillen met enkele starters: edamame (€ 5,50), peking duck (€ 15,50) en softshell crabs (€ 13,50). Ik kan niet anders dan toegeven dat mijn persoonlijke voorkeuren doorwegen op de bestelling. Als ik softshell lees, dan word ik zelf week vanbinnen.

2015-09-14 18.53.20

Lees verder

Eetsalon Van Dobben

Ja, ik heb moeite met mij in Nederland begeven en geen broodje kroket eten. Laat staan dat ik kan weerstaan aan hét eetsalon van dé bekende Van Dobben kroketten. En dan bevestigt de Where Chefs Eat app mijn zwak. Eetsalon Van Dobben, here I come!

Ik ga voor de meest authentieke vestiging in de Korte Reguliersdwarsstraat, vlakbij het Rembrandtplein. De Van Dobben kroketten en het salon bestaan sinds 1945, dus als ik goed reken is dat nu exact 70 jaar. Een respectabele leeftijd voor een eetsalon.

Omdat ik zelf geen goede foto nam en Google Images mij niets geeft wat de sfeer illustreert, hieronder een Google Street View printscreen.

Screen Shot 2015-09-22 at 19.00.39

Lees verder

Eete Dooze by J.E.F.

Lang twijfel ik niet als Jason Blanckaert van één van mijn favoriete Gentse restaurants J.E.F. vraagt of ik hun nieuwe afhaalconcept wil testen: de hilarisch gedoopte Eete Dooze – niet-West-Vlamingen polsen maar eens bij wel-West-Vlamingen naar die hilariteit. Op zo’n moment zeg je niet: “Uhu!” of “Ja!”, je roept “JAAAAAAAAAAH!”… Ik pik de doos op in het restaurant en krijg nog een J.E.F.-made droge worst voor onderweg.

Het eerste wat opvalt, is de verpakking: een kartonkleurige taartdoos met het funky Eete Dooze logo en enkele stickers met humor. Helemaal af dus, nu de inhoud nog.

2015-09-18 17.11.43 2015-09-18 17.11.31 2015-09-18 17.11.33

Daarna volgt het fijnste moment: het openen van de doos en de unboxing. Geloof me, dit voelt bijna beter dan als klein kind de ochtend van Sinterklaas de trap afdalen.

2015-09-18 17.14.09

Ik heb geprobeerd om de inhoud artistiek verantwoord te fotograferen, helaas ben ik daar niet in geslaagd. En waarom eigenlijk moeite doen als Piet De Kersgieter dat al op professionele wijze gedaan heeft voor de Eete Dooze website?

EETEDOOZE_BOX-4_1500px

In een aparte omslag zit de handleiding: de verschillende gangen zijn gemarkeerd met rode, groene of gele bolletjes en bijna alle ingrediënten mogen in hun vacuümverpakking opgewarmd worden in water van 90°C. Dat moet lukken!

2015-09-18 17.32.03

Het blikje Vedett voor de J.E.F chef vind ik tevens een toffe vondst. Here we go!

2015-09-18 17.34.12

SNACKX

  • gerookte aardappel met crème van pas de rouge kaas
  • geroosterde komkommer met citroen en garnalencrunch
  • kerstomaatjes met sjalot

Veel hoef je hier niet te doen: enkel de aardappelen in water verwarmen, voor de rest de zakjes opknippen en de inhoud op wat schaaltjes dresseren. Hierbij bedenk ik dat ik dat bijlange niet zo goed kan als het keukenteam van J.E.F., al blijft het wel leuk om het zo goed mogelijk te proberen. Vooral de spuitzak met kaascrème vormt een uitdaging.

2015-09-18 18.47.38 2015-09-18 18.47.55 2015-09-18 18.47.58

Al bij de eerste hap van de kerstomaatjes met sjalot zeggen we hetzelfde. WOW! Wat een smaken! Ons instant gevoel valt moeilijk te omschrijven, maar ik doe een poging… Wanneer je in een restaurant zit, dan verwacht je sowieso betere dingen dan wat je zelf kan bereiden. Het eten maakt daar deel uit van een totaalervaring: het interieur, het personeel, de andere gasten. Ineens proef je dezelfde excellente smaken in je eigen huis, geserveerd in je eigen borden, aan je eigen keukentafel. Doordat je uit dat servies normaliter je zelfgefabriceerde kooksels eet, wordt de topkwaliteit van de Eete Dooze nogmaals onderstreept. Misschien denk je ik overdrijf, maar stel jezelf eens de vraag of je ooit gerookte aardappel of garnalencrunch at thuis? Neen? Ik ook in ieder geval niet.

HOOFDGERECHT

  • BBQ kip
  • wortel met wortelmayo
  • spaghettipompoen met pas de bleu kaas

Terwijl ik de spaghettipompoen in een voorverwarmde oven zet, warm ik de kip en de wortelen opnieuw in warm water op. Ik meng rauwe wortelslierten met de vinaigrette, spuit de wortelmayo op een diep bord om er dan een 3-x-wortel-gerecht van de maken. Bij het schrijven van deze blogpost worstel ik wel wat met de werkwoorden, want ik wil helemaal niet claimen of pretenderen dat ik dit eten ‘maak’. Ik voer enkel uit wat de handleiding van de Eete Dooze mij opdraagt. Alle credits gaan naar het J.E.F. team!

2015-09-18 19.15.11 2015-09-18 19.16.05 2015-09-18 19.18.08

Bij het hoofdgerecht slaag ik er niet in om een mooi ogend bord samen te stellen met de kip, de wortel en de pompoen. Maar wie maalt daar om als de smaken opnieuw zo top zijn? De pompoen heb ik misschien wel wat te kort in de oven gezet, want hij blijft iets té beetgaar en de kaas loopt niet echt. De kip smaakt simpelweg verrukkelijk: je proeft de barbecue meteen, alleen zou ik het vlees een volgende keer snel nog even in een grillpan gooien om er iets minder als een rozig babypoepje uit te zien.

Tijdens het eten stel ik mij de vraag hoe lang het zou duren om deze maaltijd from scratch te bereiden. Dat ik hetzelfde smaakniveau niet zou bereiken staat vast. Verder gok ik dat ik toch minimum twee uur nodig zou hebben om dit menu te maken en nu duurt het per gang maximum tien minuten. Ideaal aan het eind van een drukke werkweek! Los van de bereidingstijd kan ik mij ook wel voorstellen dat deze dozen serieus wat logistiek vergen: al die ingrediënten portioneren, vacuüm trekken, labelen, inpakken, …

DESSERT

  • chocoladetaart met citroencrème, rood fruit & karamelcrunch

Ik haal de citroencrème uit de frigo en de chocoladebodems uit de pralinedoos. Op die manier maak ik wél graag dessert! We eten met kleine hapjes, alsof we het einde van onze Eete Dooze liefst zo lang mogelijk willen uitstellen.

2015-09-18 19.47.23

Ook een Eete Dooze?

Vanaf volgende week kun je op vrijdag tussen 16u00 en 18u00 de doos ophalen bij J.E.F. Thuislevering (€ 7) is ook een optie. Bestelling op voorhand is in beide gevallen vereist. De doos kost € 34 per persoon. Meer dus dan doorsnee take away maaltijden, maar de Eete Dooze speelt zonder zever in een andere league. Dit is dé J.E.F. smaakervaring in de intieme omgeving van je eigen huis…

De “NO FOOD WASTE – Promise” sticker klopt overigens voor de volle 100%! Ik wil nog!

Rijksmuseum

Ik beken: ik was nog nooit in het Rijksmuseum geweest. Mijn vorige trip naar Amsterdam gebruikte ik om het Stedelijk Museum te bezoeken, want mijn hart ligt nu eenmaal bij moderne kunst. Maar na alle aandacht voor de renovatie van het Rijksmuseum voel ik mij moreel verplicht om dit museum van de Nederlandse natie te bezoeken. Ik schaf zelfs al op voorhand een e-ticket aan, want ik herinner mij wel dat daar lange rijen kunnen staan.

Die wachtrij blijkt bij aankomst op een late zondagochtend onbestaand. Ik kan meteen van start gaan met de verkenning van de verschillende verdiepen… Nadat ik even de indrukwekkende centrale hal wat op mij heb laten inwerken en het uitpluizen van het grondplan, besluit ik om op het bovenste verdiep te beginnen en zo af te dalen in de geschiedenis. Ik start dus bij de kunst die mij het nauwst aan het hart ligt, zoals werk van De Stijl of Piet Mondriaan.

Dan daal ik af naar de Nieuwe Tijden op de tweede etage die opgebouwd is rond een centrale zaal met De Nachtwacht van Rembrandt en een heuse eregalerij met onder meer Het Melkmeisje van Vermeer.

2015-09-13 14.25.13 2015-09-13 13.38.03

Lees verder

Bird

Wederom via Twitter kreeg ik de tip om bij Bird op de Zeedijk langs te gaan. Ik herinnerde mij een geslaagde passage in deze door Aziatische zaken gedomineerde straat, bij A-Fusion. Dus ik zet op een zaterdagmiddag koers richting de Amsterdamse Asiatown.

Aan de ene kant van de straat (op de rechterkant als je van het Centraal Station komt) zit het Bird restaurant, aan de overkant de Bird snackbar waar je voor snacks en take away terecht kan. Ideaal voor een solo-eter als ik die onderweg is naar een museum! Ik bemerk nog een plekje aan de toog tegen het raam en installeer mij.

Ik bestel als starter de Tod Man Pla (€ 5), want ik kan geen neen zeggen tegen Thaise viskoekjes. Ook al besef ik nu al dat de portie met nog een hoofdgerecht erbij veel te veel zal zijn voor één persoon. Soit! Even twijfel ik om aan mijn buren een paar koekjes af te staan, maar dan besluit ik toch om in mijn contemplatieve leesmodus te blijven.

2015-09-12 13.30.07

Lees verder