Camino

Café Camino sloot een hele poos geleden de deuren van hun populaire Aziatische foodbar op de Antwerpse Vrijdagmarkt. Uit hun boodschappen op social media kon ik niet meteen de rationale afleiden: definitief dicht of verhuizen? Mijn hart maakte dan ook een klein sprongetje toen ik ineens de aankondiging van hun nieuwe locatie zag: de Muntstraat niet zo gek ver verwijderd van hun vroegere plek. Bij de eerstvolgende Antwerpse lunch-gelegenheid reserveer ik – wel vrij laat (13u30) – bij Camino 2.0…

img_2754

De uitbaters verdubbelden minstens in oppervlakte en kozen voor een interieur met veel beton. Zoveel beton dat het lichtjes koud aanvoelt… Ze kunnen ongeveer veertig gasten ontvangen en op deze woensdagmiddag tegen 14u00 zit de zaak iets meer dan halfvol.

We mogen een tafel kiezen, krijgen de kaart en metalen chopsticks. Ik mag beslissen wat we eten en drinken. Perfect!

img_2755

Lees verder

5 Flavors Mmei

Als Gault&Millau een restaurant uitroept tot Aziaat van het Jaar (2017), dan hoef ik niet veel extra argumenten om er langs te gaan… Zo beland ik op een middag bij 5 Flavors Mmei in de Antwerpse Volkstraat. Bijna vier jaar geleden dineerde ik bij het gekende Fong Mei in Chinatown, de vorige zaak van dezelfde eigenaars. Het voltallige team verhuisde dus recent naar ’t Zuid. Benieuwd of deze nieuwe omgeving evenveel authenticiteit brengt!

We stappen binnen in een uitgestorven zaak. Later op de middag raken wel nog twee andere tafels gevuld, toch wat te weinig om echt gezellig te zijn. De menukaart start met een paginalange lofzang van Luc Hoornaert. We bladeren verder naar de uitgebreide lijst met dim sum, om de keuzestress te beperken lijkt het geen slecht idee om voor het dim sum menu (€ 28) met 15 verschillende gestoomde en gefrituurde dim sum te gaan.

img_8839

Er lonkt evenwel nog iets: het degustatiemenu van de chef (€ 35) met dim sum en gerechten volgens de goesting van de chef. Ik weifel, twijfel, aarzel en alle mogelijke synoniemen voor iemand die moeite heeft om een bepaalde beslissing te nemen.

Lees verder

SAN

I am a Korean born, a Belgian man and a citizen of the world.

Zo omschrijft chef Sanghoon Degeimbre zichzelf. Ik tafelde helaas nog niet in L’air du temps, zijn tweesterrenzaak in de provincie Namen. Wel mocht ik ooit al van proevertje doen op events als Culinaria. Een tijdje terug opende Sanghoon echter een tweede restaurant in hartje Brussel (Vlaamsesteenweg): SAN – zijn roepnaam, I assume.

Wederom gebruik ik de zinnen van de chef zelf, omdat ik het niet beter kan verwoorden: ‘SAN is de versmelting van onze hang naar eenvoud, onze reizen die ons de ogen openen voor een pluriculturele keuken en onze creativiteit, een erfenis van L’air du temps.’ Het concept? Alles geserveerd in kommetjes, allemaal op te lepelen met één enkel bestek.

2016-11-15-19-05-34

Lees verder

De Klap


Deprecated: mb_strlen(): Passing null to parameter #1 ($string) of type string is deprecated in /home/imageee/elidesc.com/wp-content/plugins/bolcom-partnerprogramma-wordpress-plugin/src/BolPartnerPlugin/Widgets/Renderer/ProductRenderer.php on line 102

Een boek van Christos Tsiolkas

Ik vind het fijn om carte blanche te geven aan een vriendin van wie ik regelmatig boeken leen: De Klap en Staal vallen dit keer in mijn schoot. Vraag me niet waarom (misschien omdat het de dikste – namelijk 452 pagina’s – is en ik een beetje bang ben van dikke boeken), maar ik ga van start in De Klap.

de-klap

De Klap speelt zich af in het hedendaagse Australië, meer bepaald Melbourne. Leuk! Ik denk niet dat ik ooit eerder een roman van een Australische auteur las – en al zeker niet van eentje met Griekse roots…

Het verhaal trekt zich op gang wanneer Aisha (een Australische met Indische roots) en haar man Hector (een Australiër met Griekse roots) besluiten om een barbecue te organiseren voor hun familie en vrienden. Het bonte gezelschap maakt er een gezellige boel van tot de titel van het boek: de bewuste klap. Het vierjarige ettertje Hugo haalt iedereen het bloed van onder de nagels en wanneer hij op het punt staat een andere jongen te slaan met een hockeybat, geeft Harry (de vader van de bedreigde jongen, ook wel de neef van Hector) de kleine Hugo een klap.

Elk hoofdstuk neemt een ander personage het woord.

  • Hector: man van Aisha, kortstondige minnaar van 18-jarige Connie, platonische liefde van 18-jarige homo Richie, eigenaar van de plaats delict
  • Anouk: vrijgevochten vrouw, BFF van Aisha & Rosie
  • Harry: neef van Hector, dus ook van Griekse afkomst, dader van De Klap
  • Connie: 18-jarig schoolmeisje, BFF van Richie, kortstondige minnares van Hector, sinds De Klap babysit van Hugo
  • Rosie: moeder van ‘slachtoffer’ Hugo, vrouw van Gary, BFF van Aisha & Anouk
  • Manolis: vader van Hector, dus ook van Griekse afkomst
  • Aisha: vrouw van Hector, BFF van Anouk & Rosie
  • Richie: 18-jarige (onzekere) homo, BFF van Connie, sinds De Klap babysit van Hugo

Dit moet wellicht de eerste book review met bullet points zijn, een beetje zakelijk wel.

Christos Tsiolkas slaagt er in mij helemaal mee te nemen tot in het zinderende Australië. Met z’n uitgestrektheid, z’n droge klimaat, z’n allochtone gemeenschappen (hier leren we vooral de Griekse beter kennen), … Maar tevens met z’n vele drank- en drugsverbruik!

In het bijzonder dat laatste verwondert mij toch. Hoe zowel de volwassen als de jongeren vrij openlijk spreken over hoe ze drugs gebruik(t)en. En niet zomaar een onschuldig jointje, ook cocaïne, xtc of speed… Allemaal vrij bespreekbaar, zelfs tussen ouders en kinderen. Dan spreek ik niet over marginale milieus, maar pakweg een dierenarts, de assistente van een dierenarts, een ambtenaar. Toch opvallend!

 

‘De klap’ holderdebol.comder kopen?

 

Oesterij

De dag na ons jubileumdiner rijden we langs de Oosterschelde tot in Yerseke, want ik voel wel wat voor een oesterlunch… Na wat rondneuzen in de oesterputten selecteren we uiteindelijk één van de bekendere etablissementen in Yerseke: de Oesterij. Ze zijn er nogal gericht op toeristen, maar dat deert ons niet. Wij zijn nogal gericht op oesters.

2016-11-12-11-39-09 2016-11-12-12-07-43

We besluiten om drie bereidingen van oesters te proeven. Daarbij kunnen we niet anders dan een glas witte wijn drinken: ik kies Picpoule de Pinet (€ 3,55), mijn lief Chablis (€ 5,75). In de proeverij zit je aan houten picknickbanken en kijk je uit over de putten… Perfect!

2016-11-12-12-20-02

Lees verder