Tijdens mijn zoektocht naar een eetadresje voor afgelopen zaterdagavond, ving ik bot wegens volzet bij Lam & Yin en Yam Thai. Na nog wat verderspeuren naar restaurants met en zonder Aziatische insteken, kwam ik bij de volgende shortlist: Mai Thai, Josephine’s, Marcel en Volef’s. Uiteindelijk werd het Volef’s, gelegen op de Oude Leeuwenrui vlakbij het MAS en goed voor 4 sterren in de Zone 03.
We parkeren rond 19u30 onze Vélo in een fietsstation na een namiddagje Pietas van Jan Fabre en Cargo in Park Spoor Noord. Bij het binnenkomen stoot je quasi meteen op de open keuken en na een klein opstapje beland je in het eigenlijke restaurant: vooraan een ruime bar, achterin een tiental tafels. We bezetten een tafel aan het raam van het tuinterras en blijken zo het derde gezelschap eetgasten te zijn op deze zaterdagavond – mijns inziens wel wat weinig als je rendabel wil zijn. Doorheen de ganse avond krijgen we als personeel enkel de ober en de kok te zien. Een letterlijke tweemanszaak dus.
Door mijn online vooronderzoek weet ik dat op de menukaart een formule van vijf gerechten voor € 35 staat. We gaan zonder aarzelen op deze deal in en bestellen meteen een fles witte huiswijn – die blijkt een voortreffelijke Chardonnay te zijn voor € 18.
Geschroeide tonijn met viseitjes en shiso
Pastrami van zalm en varkenshaasje met aardappelsalade
Gegrilde tarbot met Chinese kool en gele curry
Kalsentrecôte met rodewijnsaus en polenta
In gemberbier gemarineerde aardbeien met vanille-ijs
Al bij al een uitgebreid menu voor een zacht prijsje, maar niemand van het driekoppig gezelschap verlaat Volef’s met een voldaan gevoel. Voldaan niet in de zin van voldoende gegeten, eerder als een zeker nog eens over te doen restaurantervaring… Waarom?
De sfeer speelt zeker mee, want slechts drie gevulde tafeltjes in een dergelijk ruim pand werken niet echt bevorderlijk voor de gezelligheid. Verder durf ik ook te stellen dat niet alle ingrediënten even vers waren. De Chinese kool bijvoorbeeld had een irritant scherpe smaak die op een te lang verblijf in de koelcel duidt. Al lijkt chef Volef Geboers absoluut gedreven en geen groentje in de internationale keuken, toch blijven zijn goedbedoelde gerechten te vaak steken in het ‘net niet’.
Misschien ben ik te kritisch geworden. Misschien. Al heb ik doorgaans geen spijt van iets nieuws uit te proberen: you win some, you lose some… Dit keer heb ik helaas verloren.
