Werken combineren met de Gentse Feesten, het kan! En toch kijk ik alvast met reikende hals uit naar mijn vakantie die donderdag ingaat… Gisterenavond kwam ik dus na een kantoordag thuis: even uitblazen, slaatje prepareren, slaatje consumeren (want het kunnen niet elke dag spitburgers of falafels zijn) en hop de fiets op richting Baudelopark.

We starten de avond met een fris witbier en van op een grasglooiing mensen van hippie allooi kijkend. Ze doen van Boombal, de moderne term voor volksdansen. Vlak voor onze neus beginnen ineens twee meneren met een Fost Plus T-shirt aan en een PMD-container mee te musiceren. Onder begeleiding van gitaar en viool haalt een lenige jongeman die geen integraal deel uitmaakt van de Fost Plus act wat kunstjes uit. This must be Baudelo!

Maar dan wordt het hoog tijd om af te zakken naar wat mij betreft het sfeervolste plein van de Gentse Feesten: Bij Sint-Jacobs! Zeker om de overgang van klaar naar donker mee te maken: de wand met de poppen, de TREFPUNT lampjes boven het podium. Ik blijf er elke keer weer foto’s van maken – een beetje zoals met mijn eten dus… :)

We tekenen er present voor Het Zesde Metaal. Een groep die ik niet zo bijster goed ken, maar in navolging van Willem Vermandere, ’t Hof Van Commerce en later Flip Kowlier solo liedjes brengt in een West-Vlaams dialect. De zanger ziet er dan ook nog eens goed uit en zingt alsof z’n hart doorheen z’n leven al ettelijke keren gebroken is. Ocharme, Wannes!

Het originele Vetex (languit ‘Zuidwaarts Orchestre International du VETEX Géant’) plan laten we varen voor de mannen van Absynthe Minded op het Sint-Baafsplein, een plein waar ik dan weer quasi nooit kom tijdens de feesten. De jongens spelen een strakke set, maar ik blijf toch wat op mijn honger zitten. Na een korte check op Spotify blijkt dat ik eigenlijk slechts één cd uit hun repertoire ken en stiekem toch wat hengel naar hun hitjes.

En van op honger zitten gesproken… We hebben een bruggetje naar het laatste wapenfeit van de derde dag #GF13: een warme Luikse wafel (€ 2) van een houten kraampje aan het rondpunt bij de Bibliotheekstraat. Verrukkelijk!

Tot morgen! Al ben ik nog niet zeker wat er vandaag feestengewijs zal gebeuren wegens een bezoekje van mama en papa straks.

•••

Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 proloog
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 1
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 2

We starten deze zondag met een aperitief op een bevriende werf met een paar flessen bubbels. De (ecologische) woning is alvast ingewijd en de #GF13 toon gezet! Nog even een touch-and-go langs ons huis en we zetten koers richting de Willem De Beersteeg voor Batabata, het jaarlijkse absurde feestje van Cirq tijdens de Gentse Feesten.

Rode draden doorheen deze Bata-editie zijn hun welgemeende excuses richting iedereen die ze de voorbije jaren gebruskeerd hebben (Roger Vangheluwe, Hollanders, rastamannen, kinderen, ouders, …) enerzijds en safari anderzijds. Dat je ook aan absurditeiten lijkt te wennen, blijkt als ons gezelschap op deze zinderend hete zondag net iets minder opkijkt van een aangekondigde kudde gnoes of eens schuimdouche voor een random rondgedragen koning. Wel een dikke plus dat Alek et Les Japonaises aan het optreden zijn bij onze aankomst… De dolle act van dit knotsgekke koppel op Chassepierre vorig jaar zal mij altijd bijblijven!

Samengevat blijft de Willem De Beersteeg een Gentse Feesten must-do voor iedereen die van een stootje houdt. En om nog maar eens over alcohol te memmen: alleen jammer dat ze daar niet meteen mijn drankgewijze meug verkopen. Witte wijn uit van die plastieken bekertjes op een onstabiel voetje, zware Enames, … Uiteindelijk drink ik bij grote uitzondering doodgewone pintjes!

Tegen de avond wordt het tijd voor iets ongebruikelijks met zo’n weer: binnen zitten! Maar wel met een bijzonder goede reden, namelijk de try-out van Bart Cannaerts’ nieuwe show “Wanneer gaan we nog eens bowlen?” onder de noemer Prettige Feesten in de Vooruit. Mijn plan houdt in om misschien nog iets kleins te eten op hun nieuwe terras; eens aangekomen blijkt echter dat ze op zondag enkel broodjes en soep serveren. Kaasblokjes en chorizo to the rescue dan maar om die eerste honger te stillen!

Het aperitieven blijkt iets te gezellig, want ik maak net iets te laat de klim naar de Domzaal op de – als ik goed geteld heb – vierde verdieping. De geestigaard is net aan zijn intro begonnen en kan een opmerking over mijn op het nippertje binnensluipende zelf uiteraard niet nalaten. We laten ons nog even opwarmen (!?!) door de grote, brede, zelfrelativerende Dennis die dat kranig doet. En dan nestelen we ons om die nieuwe Cannaerts uit te testen. Over de inhoud wil ik niet te veel kwijt uit respect voor zij die nog gaan kijken. Maar wat een heerlijke humor heeft die man toch!

Plotseling – mijn iPhone batterij is alweer plat, maar ik gok na ongeveer een uur – steekt hij een verhaal af over zijn fietsbel. Het woord ‘fiets’ zet bij mij instant een soort chemische reactie in gang: “Damn! Mijn fietssleutel! Die ik gebruikt heb om dat wiebelende terrastafeltje wat stabiliteit te geven! Die zit daar nog onder!”… Wat zou ik doen? De show uitzitten? Of toch snel naar het aanpalende terras hollen? Na even twijfelen opteer ik toch voor het laatste, wat mij een tweede opmerking oplevert. Mijn oprechte excuses, meneer Cannaerts, uw show was wederom geweldig! Ondanks mijn onrespectvolle laat daar en vroeg weg durf ik beweren dat ik met élk grapje gelachen heb. Mocht je dat willen, dan trakteer ik je graag op een spelletje ‘bowlingen’ om het goed te maken! Een mailtje naar elise-at-elidesc-dot-com volstaat.

Mijn fietssleutel ligt intussen gelukkig veilig achter de toog… Ik tank nog even wat batterij en fiets daarna naar het Baudelopark waar nog wat vrienden zitten. Omdat het vlakbij Portus Ganda ligt, tekenen we nog present voor het vuurwerk. Niet meteen van op de eerste rij, waardoor de licht- en muziekeffecten grotendeels aan ons voorbij gaan. Maar we zien het knallen en een plekje tegenover pitta Esra levert mij nog een onverwachte late night dinner onder de vorm van een broodje falafel met andalouse op. Werkelijk waar bijzonder lekkere falafel! Mijn lief en ik nemen ons alvast herhaalbezoeken voor.

Tot morgen! Vanavond gaan we Het Zesde Metaal checken bij Sint-Jacobs. Ik bereid mij op kantoor alvast voor met hun muziek in mijn oortjes. Waarvoor dank, Spotify…

•••

Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 proloog
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 1

Ik zette de Gentse Feesten onverwacht met een valse start in wegens een rosérijke Gent Jazz op vrijdagavond. Met als resultaat een quasi alcoholloze aftrap van tien dagen feest! Mijn wederhelft heeft een sterkere maag, dus hij opent met een mojito van cocktailbar MIX (toepasselijk wel als MiXer). Omdat de Apéro Royal Gantoise nog op gang moet komen, vervolgen we met een verkenningstochtje… Zijn de pleinen nog wat ze zijn? En staan de foodkraampjes op dezelfde plekken? Even #GF13 in kaart brengen dus.

In het Baudelopark stoot ik meteen op bummer 1 van de Gentse Feesten 2013: de bars van Trefpunt vzw (in Baudelo en bij Sint-Jacobs) hebben geen geuze meer op hun kaart staan. Nochtans de vorige jaren mijn meest geconsumeerde drankjes: meer in de prijscategorie van een pintje, maar o zo veel lekkerder.

Bij Sint-Jacobs pikken we een half uurtje Walter De Buck en z’n Gentse volkliedjes mee en een vaste foodafspraak op de feesten: een spitburger (€ 6,50 – met beenhesp, sla, tomaat, tartaar en gedroogde ajuintjes). Mopjes over ontploffende kramen gegarandeerd! Overigens gedeeld met mijn meneer: hoe meer je deelt, hoe meer je kan proeven… :)

Onder de nieuwe stadshal wordt het tien dagen lang lindyhoppen met Radio Modern. Fijn om even naar te kijken, maar – net zoals met de boombaltoestanden in Baudelo – niet meteen een trigger voor mij om mee te doen.

Op Polé Polé blijven we nog even hangen bij de mannen van Antwerp Gipsy-Ska Orkestra. Antwerpenaren en arrogantie, het blijft een cliché dat deze heren helaas maar al te graag bevestigen. Wat ik trouwens niet wil veralgemenen, liefste Antwerpse vriendjes!

En dan wordt het tijd voor wat het hoogtepunt van de avond moet worden: 2Fabiola op de Apéro Royal Gantoise, georganiseerd door Avenue L op het binnenplein van de Oude Vismijn. Daar clubben Decadance en Culture Club binnen trouwens ook de ganse feesten lang onder de Summer Camp vlag met namen als Felix Da Housecat en Green Velvet op de affiche. Terwijl we wachten, testen we alvast de Otoburger even uit: een Say Cheese met frietjes (€ 7) graag. De hippe heren in hun gele caravan lijken nog wat te moeten roderen, desalniettemin zijn we tevreden met de eerlijke hamburger met pure ingrediënten en de handgesneden frietjes (zo met de schil er nog aan).

Intussen lopen we kennissen tegen het lijf en we vragen tegelijkertijd “Komen jullie ook voor …?”. Oef! Geen schaamte nodig, iedereen koestert hetzelfde jeugdsentiment. Wanneer Patje Krimson uiteindelijk om het podiumpje verschijnt, blijkt dat hij Zohra ingeruild heeft voor een danseresje / backing vocal. Jammer, al trekt niemand zich daar een zier van aan en keelt iedereen enthousiast mee. Freak out today! Magic flight! I lift you up to the highest emotions! Best wel een fijn feestje met Patje en z’n DJ set achteraf!

We wandelen nog even tot aan Baudelo en besluiten dan dat het genoeg is geweest voor de eerste dag. Ik ben niet meteen een vlasser…

Tot morgen! Nu eerst tijd voor Batabata en de try-out van Bart Cannaerts.

•••

Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 proloog