Even geverifieerd wat er op mijn blog allemaal onder de tag ’televisie’ hangt. Het zal weinigen verwonderen dat je daar voornamelijk Scandinavische scrimi à la The Bridge, The Killing, Varg Veum en Borgen (niet meteen crimi, doch Scandi) aantreft. Met daarnaast wat verslagen over bijgewoonde opnames en een pak losse bedenkingen.

Vandaag wou ik toch nog wat woorden kwijt over een – welk adjectief zou ik gebruiken? – boeiende driedelige reeks die in december 2011 origineel uitgezonden werd op Channel 4 en in de zomer van 2012 op Canvas. Mijn digicorder stond geprogrammeerd, maar door onze verhuis en bijgevolg een maandje Telenetloos wezen miste ik de eerste Belgische uitzending. Het voordeel aan “Alle episodes” programmeren, is dat elke rerun ook op de digicorder landt. En zo zag ik onlangs Black Mirror ineens alsnog verschijnen…

Black Mirror is een driedelige televisiereeks van Charlie Brooker. In tegenstelling tot wat een gemiddelde mens van driedelig verwacht, vertelt Charlie in elke aflevering een ander verhaal. Hij wil daar nog het volgende over kwijt…

“each episode has a different cast, a different setting, even a different reality. But they’re all about the way we live now – and the way we might be living in 10 minutes’ time if we’re clumsy.”

Toen ik onlangs met mijn collega’s over deze reeks sprak, had ik vooral hun onverdeelde aandacht toen ik op de eis voor de ontvoerde prinses in de eerste aflevering kwam. Maar laat zeker niet na om ook de andere episodes te checken!

aflevering 1 – The National Anthem

Een Britse prinses wordt ontvoerd. Haar ontvoerder – een kunstenaar – eist in ruil voor haar vrijlating dat de premier geslachtgemeenschap heeft met een varken. Live op televisie, op alle kanalen. Ik druk het beleefd uit.

aflevering 2 – 15 Million Merits

Een wereld waar iedereen in cellen woont en op hometrainers fietst om punten (‘merits’) te verzamelen die je kan inruilen. 15.000.000 punten geeft je recht op een deelname aan de talentenshow Hot Shot, waar je toekomst bepaald wordt door een driekoppige jury.

aflevering 3 – The Entire History of You

Quasi alle protagonisten leven met een ingeplante chip (‘grain’) die ervoor zorgt dat je herinneringen terug kan ophalen uit je geheugen door middel van een re-do. Wanneer een man z’n vriendin plotseling wantrouwt met een jeugdvriend, gebruikt hij deze technologie om de waarheid te achterhalen.

Neem na elke aflevering wel even de tijd om rustig adem te halen. Beklijvend!

Freek Braeckman en Thomas De Soete, twee Gentenaars die een praatshow presenteren in het Antwerpse Zuiderpershuis: Café Corsari – met de ontzettend ondankbare eer om de opvolger van De Laatste Show te zijn. Maar ze beredderen zich met brio, dat boeiende duo. In levende lijve merk je een tikkeltje stress – tot uiting komend in parelende zweetdruppels en een vergeten bril. Jawel, Thomas presenteert op maandag 22 oktober de eerste 10 minuten zonder en daarna met hipstermontuur.

Wanneer ik rond 18u30 in Antwerpen arriveer, parkeer ik meteen gratis op de gedempte zuiderdokken – loodrecht tegenover ’s Vlaanderenlands op dit moment meest bekeken café. Wat een luxe! Ik zet nog even koers richting Revista voor een glas cava en Yam Thai voor een lichtjes pikant avondmaal vooraleer om 20u30 present te geven in het Zuiderpershuis. We staan helemaal onderaan de lijst – last-minute toegevoegd dus.

Waarom op ’t nippertje? Pas vrijdagnamiddag (een werkdag op voorhand) vroeg ik de tickets aan via de website van één. Daar verifiëren ze of je al een In The Picture ID hebt en dan word je doorgesluisd naar een reservatie- en selectieplatform voor publiek, figuranten en acteurs. So far so good. Maar toen ik maandagmiddag nog niets vernomen had over onze al dan niet selectie om handjes te klappen voor Freek en Thomas, prikkelden de zenuwen toch wat. Even polsen bijgevolg via Twitter – mijn favoriete helpdesk – en het In The Picture platform zelf. Via beide kanalen kreeg ik persoonlijke confirmatie van onze stoeltjes in Café Corsari dezelfde avond, weliswaar initieel niet gelogd. Dit werd diezelfde avond tevens nog eens formeel ontkend. Soit, er zit nog een kink in de reservatiekabel.

De sfeer voelt opvallend ontspannen aan voor een liveprogramma dat nog maar z’n tweede week ingaat. De crew ademt rust uit, Freek en Thomas wel iets minder. We zoeken met onze Vedett Extra White en Lachouffe in de hand een strategisch onzichtbare zone in het publiek – en achteraf gezien zijn we daar bijzonder goed in gelukt. Wie zat er bij onze passage aan de toog van het café? Helmut Lotti – en daaraan gelinkt verrassingsgast Henny Huisman – en Kristof Windels (9 maanden lang in het spoor van BDW). Verder nog een Buffalofan en de blindencommentator met straffe livedemo.

Café Corsari bekt wel lekker; mijn gezelschap vindt het echter een gemiste kans dat ze niet meer met die legendarische persoon doen. Iets met minirokjes misschien? Anyway, ik geloof dat de Gentse boys vertrokken zijn voor een sterke reeks…