Gerry McGovern

Toen ik deze morgen lichtjes laat de meetingruimte van Domein Terassel binnensloop voor een masterclass van Gerry McGovern rond ‘Task Completion, a new model of management for websites’, viel mijn oog meteen op het boek dat voor iedere deelnemer op tafel lag. Nu kwam ik net uit de file met als stiekeme lectuur The (Longer) Long Tail, ligt daar een vervolgverhaal of whatever het mag wezen voor mijn neus. Zoek hieronder de zeven (uiterlijke) verschillen! Wat betreft de inhoud en de link naar The Long Tail theorie van Chris Anderson verwijs ik naar een recensie op Frankwatching.com.

Na het boek maakte ik visueel kennis met Gerry McGovern. Een magere man met zwarte sneakers en de initialen ‘G Mc G’ op het borstzakje van zijn hemd geborduurd. Na enkele minuten wist ik tevens dat hij een begenadigd spreker is die met droge humor de 26 aanwezigen moeiteloos meevoert in zijn uiteenzetting. Nochtans brengt hij zijn The Long Neck theorie wars van enige fancy verpakking: een old school PowerPoint als leidraad doorheen de dag.

Bondig samengevat adviseert McGovern dat de beheerders van een website top tasks (die thuishoren op de homepage) onderscheiden van tiny tasks (die logischerwijze niet thuishoren op de homepage, maar via allerlei manieren toch proberen om daar terecht te komen). De belangrijkste KPI voor een website hangt zijns inziens samen met de vraag of bezoekers de tasks waarvoor ze naar een site komen daar tevens succesvol afronden. Zij het ‘Boek een vlucht’, ‘Maak een afspraak’ of ‘Vind een recept’…

Behalve de grote theorieën poog ik op dergelijke dagen daarenboven telkens enkele bullets of quotes op mijn bagagedrager te laden. Mijn selectie van de dag:

  • HIPPO = Highest Paid Person’s Opinion
  • HITS = How Idiots Track Success
  • “When you design for the exception, you create complexity”
  • “Don’t measure search; measure findability”
  • “The only thing that has changed on the Google homepage over the years is the length of the search box”
  • “More people have been on the top of Mount Everest than beyond the 20th search result”

Verder wel opvallend dat er op Amazon nog geen duidelijk verband tussen beide titels bestaat onder de vorm van Frequently bought together of Customers who bought this item also bought. En tenslotte ben ik ongemeen benieuwd wie het vervolg schrijft… Er zijn nog wel een aantal ledematen beschikbaar!

80/20 regel

Het Paretoprincipe – ook wel de 80/20 regel genoemd – uit 1906 houdt de stelling in dat 80% van de bezittingen in Italië in handen waren van 20% van de bevolking. Later kwam Joseph Juran tot de constatatie dat deze verhouding op pakken andere aspecten toepasbaar is.

Nu ben ik niet de persoon om avondenlang over een dergelijk principe te discussiëren, maar tijdens het lezen van The (Longer) Long Tail ervoer ik toch een “Tiens…” moment. Chris Anderson wijst in het hoofdstuk over “Long Tail economics” op een aantal misvattingen rond deze 80/20 regel.

Hij merkt op dat het niet om exact 80% of exact 20% hoeft te gaan: een 80/30 of 80/10 verhouding kan dus ook perfect. Aanvankelijk fronste ik mijn wenkbrauwen bij deze kanttekening. Want bij een oppervlakkige interpretatie van het Paretoprincipe ga je ervan uit dat de beide getallen samen 100% moeten vormen. Mispoes! Die 80 en die 20 slaan op twee aparte staande percentages. Bij Pareto gaat het om 80% van de bezittingen versus 20% van de bevolking. Bij alle afgeleiden blijven de aantallen verwijzen naar verschillende zaken: 80% van de omzet uit 20% van de producten, 80% van de ongevallen veroorzaakt door 20% van de automobilisten, enzoverder.

Misschien tijd om eentje toe te passen op bloggen?
80% van de bezoeken wordt gegenereerd door 20% van de posts?
80% van de bezoeken gaan naar 20% van de blogs?

*UPDATE*

Gerelateerde tweet van op het Stichting Marketing Congres 2010 (#smc2010):

Tumblr

Just another share anything platform?
http://elidesc.tumblr.com/
Time will tell!

Eigenlijk voel ik het in eerste instantie zo aan dat mijn e-noden blogwise behoorlijk ingevuld worden. Maar gezien Tumblr mij zo’n beetje Posterous+ lijkt, bestaat er een kans dat die laatste in de toekomst plaats moet ruimen… Als de eerste op iPhone kan ingesteld worden als picture / video service tenminste.

WordPress
elidesc.com
Primaire blog met veel tekst, maar ook wat foto en video
Aparte pagina’s voor food picsfav quotes en i swear
Geen feed naar Facebook en Twitter

Posterous
elidesc.posterous.com
Secundaire blog met vooral foto en video
Ingesteld als picture / video service op iPhone (momenteel iPhone-loos)
Feed naar Facebook en Twitter

Tumblr
elidesc.tumblr.com
Nog openstaand…

En cherchant… Anita Demassieux – part II

Een weekje geleden schreef ik over Anita Demassieux, een dame die mij regelmatig op een spammetje trakteert. Vandaag zag ik ineens een duidelijke (1) naast mijn Spam folder verschijnen. Absoluut beseffend dat ik dit non-event wellicht wat dramatiseer, voelde ik meteen dat zij het was… Anita Demassieux!

In diezelfde post stelde ik mij de vraag welke boodschap Anita probeert te verkondigen en moest ik meteen het antwoord schuldig blijven. Vandaar dat ik vandaag ietwat opgewonden haar mailtje openklikte, maar – what was I thinking – geen spectaculaire inhoud ontdekte. Voor mijn ogen een amateuristische e-mail van het “CESE (Conseil Economique, Social et Environnemental) de Lorraine”, wars van enige vorm van uitschrijven. Dus ben ik gedoemd om consequent op de “Report spam” knop te blijven klikken.

Gezien de eerste 7 hits in Google op de zoekterm “Anita Demassieux” ofwel naar mijn blog ofwel naar mijn Twitter verwijzen, denk ik dat het tijd is om dit onderwerp af te sluiten. Voor wie toch een gezicht op de dame in kwestie wil plakken (menselijke nieuwsgierigheid – velen onder ons niet vreemd): @J_La wees mij hierop. Misschien moet ik haar maar eens een mailtje sturen!

Chère Anita…

En cherchant… Anita Demassieux

Wekelijks komt ze een paar keer langs in mijn mailbox.
Wekelijks rapporteer ik haar als spam.

Tweewekelijks duik ik nog eens naar het slot en de opening van haar bericht om keer op keer tot de constatatie te komen dat “Unsubscribe” niet bestaat in haar wereld.

En ze blijft lustig e-mails sturen!
Vandaag zuchtte ik diep toen ik ze terug in mijn spam folder zag verschijnen.
Instinctief klikte ik “Delete forever” aan.

En toen stelde ik mezelf de vraag: Wat probeert Anita mij eigenlijk te verkondigen? Ik dacht na tot in het kwadraat, maar zelfs in opperste concentratie kon ik haar boodschap niet meer herinneren.

Een ferme fail wat betreft e-mail marketing.
Tenzij ze het merk Anita Demassieux probeert te pushen natuurlijk.