Wat doet een mens om een uitje naar Antwerpen net iets meer cachet te geven dan enkel een lunchdate? Jawel, wat cultuur meepikken. Na een rondvraag op Twitter werden mij het vernieuwde Middelheimpark, het Fo(to)Mu(seum en het M HKA aangeraden. Het MuHKA, denkt u? Neen, op de plek van die ‘u’ staat nu een toch wel opvallende spatie. Ongetwijfeld een statement, al weet ik niet precies hetwelk. Maar dat Antwerpse epicentrum voor hedendaagse kunst haalde het uiteindelijk wel van de andere suggesties, dus ik navigeerde na de lunch richting de Leuvenstraat.
Momenteel loopt daar een expo rond Jimmie Durham, een mij tot gisteren onbekende kunstenaar met – dat werd snel duidelijk – een geapprecieerd gevoel voor humor. In ‘Een kwestie van leven en dood en zingen’ combineert hij ineengeknutselde installaties met soms treffende, soms totaal bij de pot gerukte woorden. Ik denk aan een dienblad waarop een papier met stukjes glas ligt, als begeleidende tekst “I found these pieces of glass just outside the wall of what I believe must be the Villa Borghese in Rome* – *Of course you may be critical of this work, but I think you should not be unkind”. Ook een terugkerende grafiek waar hij op de X-as START en STOP zet, met dan in de corresponderende hoeken boven de grafiek STAR en TOP ontlokken bij mij een glimlach. Of een stenen bh voor de Venus van Milo. Of de badges en stickers met quotes van Jimmie Durham die gratis mee te nemen zijn: “You can’t lose your own identity” / “I intend to be a civilized & mature intellectual” / “What a coincidence that I’m so often at the center of the world” / …
Daarnaast herbergt het M HKA tevens ‘The Museum of Forgotten History’ en ‘Lonely at the top’, vooral de eerste collectie bestaat uit topwerken van onder meer Jan Fabre, Leo Copers en opvallend veel van Maarten Vanden Eynde.
Beslist de moeite, zelfs zonder de ‘u’.
