Auteur archieven: elidesc

Spiegelei to the rescue!

Geplaatst op door

Geen Wereldeierdag vandaag, dat was afgelopen vrijdag… En toch wil ik nog een paar woorden over dat wonderlijke ding des kippen placeren. Feitelijk getriggerd door een opmerking van Lies Lefever gisteren op Instagram. Ik citeer: “gij eet precies dikwijls iets met een spiegelei over! :-)”. True!

Een spiegelei – of een paardenoog, mooi woord overigens – is namelijk een mult-inzetbare bron van proteïnen, eentje die de meest mensen quasi altijd in huis hebben.

Zin in een slaatje, maar je hebt geen kip, scampi, spekjes, gekookte zalm om het ding dat element te geven dat doorgaans de naam van het slaatje bepaalt? Geen vlees, vis of veggieburgers in de koelkast liggen als hoofdbestanddeel van een warme maaltijd? Spiegelei to the rescue!

Weet je wat mijn favoriete foodparing met spiegelei is?

  • avocado
  • zoete aardappel en linzen
  • sojascheuten

Uitproberen die handel!

S.M.A.K.

Geplaatst op door

Het Stedelijk Museum voor Actuele Kunst – kortweg S.M.A.K. – synoniemt voor velen nog met Jan Hoet. Tegenwoordig floreert het museum tegenover het iets ouder georiënteerde broertje (Museum voor Schone Kunsten) onder het artistiek oog van Philippe Van Cauteren. Mijn vorige bezoek moet van ongeveer *schaamrood* 8 jaar geleden zijn, dus hoog tijd om nog eens zonder TRACK impuls de tentoonstellingen te checken. Op zondagvoormiddag kan dat als Gentenaar overigens gratis. Gelukkig hoor ik als kersvers Mariakerkenaar nog steeds tot de stad Gent: zo kan ik niet alleen meestemmen voor de Gentse burgemeester, plus na de stembusgang kostenloos een museum meepikken.

Naast de tijdelijke tentoonstellingen Chambres d’Amis, Stijn Ank en Daniel Buren behaagt voornamelijk Ensemblematic. De opzet is eenvoudig: in plaats van één of enkele werken per kunstenaar tentoon te stellen, opteert het S.M.A.K. voor uitbreding door aan iedere naam een zaal te wijden. Marcel Broodthaers, Jan Fabre, Wim Delvoye, Panamarenko, Luc Tuymans, Michaël Borremans, allemaal krijgen ze een bepaalde ruimte met hun werk. Stuk voor stuk levende of voortlevende monumenten. Die betonmolens snijden uit hout of kasten kleuren met een blauwe balpen. Vaak een kwestie van liefde of haat. In mijn geval – in het bijzonder bij Fabre – mag je wel spreken van (echte) liefde.

Ik beloof dat ik nu geen 8 jaar meer wacht voor een vervolgbezoekje…

Tot slot nog even vermelden dat de C van cultuur ook terugkomt in cava. Jawel, een glas cava is volgens mij de enige verantwoorde manier om een zondags museumrondje af te sluiten. Denk daar tevens een bagel (cream cheese, bacon, ijsbergsla, fried onions) bij – met dank aan de hippe lui van Avenue L en hun nog van TRACK resterende pop-up bar. Je begrijpt dat ik met een 100% zondaggevoel buitenkuierde…

Kip à la Jamie

Geplaatst op door

Elk gezin heeft zo zijn gewoontes. Dat kan fricandon met krieken zijn of boterhammen met salami én choco… Bij ons thuis was dat – ondermeer (want er wordt wat afgegeten ten huize Descamps) – kip à la Jamie. Jawel, Jamie Oliver himself.

En hoe maak je die kip?
Wel, freewheelen is de boodschap…

De basis is een volledige kip – hoe geler en hoe biologischer, hoe liever. Je smeert die overvloedig in met olijfolie. Het eigenlijke geheim zit in het ‘onderhuids kruiden’. Dat doe je door het vel van het vlees los te prutsen (niet het meest aangename keukenwerkje) en de verse kruiden (rozemarijn, basilicum, marjolein, oregano, dragon, peterselie, whatever) met de vingers onder die huid te duwen. Hetzelfde doe je met peper en zout – een souschef is hiervoor wel welkom. Jamie bindt de kip ook op en duwt nog een citroen in de holte, maar bij gebrek aan beiden laat ik dat achterwege.

Vervolgens plaats je de kip in een voorverwarmde oven van 225°C. Eerst 10 minuten op de borst en daarna nog ongeveer een uurtje op de rug. Tijdens het bakken hou je de kip best nauwgezet in het oog – al is het maar omwille van de esthetiek…

Het tweede mysterie van dit gerecht ligt in het meebakken van koolhydraten en groenten. Vandaag kreeg onze kip het gezelschap van – in volgorde van hardheid en bijgevolg toevoeging – krielaardappelen, wortelen, champignons, groene en rode paprika, tomaat.

Na 75 minuten verschijnt op tafel een ovenplaat met een perfect gebakken kipje en van dat perfectionisme doordrongen groentjes. Serveer met een slaatje en een lekker wijntje!

Mijn lievelingssterren

Geplaatst op door

In vriendenboekjes vroeg men vroeger naar je favoriete muziek, je favoriete film, je lievelingskleur, je lievelingsdier. Van sterren was nooit sprake. En toch heb ik er…

Lievelingssterren. Drie sterren. Op een rij.
Frank Deboosere leert mij dat het om een onderdeel van Orion gaat.

Maar waarom die sterren? Heel exact kan ik het mij niet meer herinneren. Maar als tiener fietsten wij soms met de fiets tot aan onze Chirokampplaats, een keertje zelfs vanuit Westrozebeke tot in het verre Limburg (Genk – als ik het goed voorheb). De eerste nacht sliepen we in Kontich. Een sympathieke tante leende ons haar tuin als slaapplaats. Het was een mooie augustusnacht, vallende sterren alom. Toen vielen ze ons – onder-de-blote-hemel-slapende-Tiptiens – ineens op.

Een paar dagen geleden bedacht ik mij op de autostrade huiswaarts dat ik de sterren vanuit onze nieuwe woning nog niet gelokaliseerd heb. En toen zag ik ze gisteren ineens van onder mijn dons, fonkelend en midden in mijn slaapkamerraam.

Ik ben glimlachend in slaap gevallen.

PURE, servieslijn by Pascale Naessens

Geplaatst op door

Jaja, Pinterest legt mij geen windeieren. In het bijzonder mijn board genaamd ‘to have‘. Enkele weken geleden kreeg ik bij onze instuif van vrienden een Corkers stier als extraatje, op basis van een Pinterest tip. Eerder deze week pinde ik de nieuwe servieslijn van Pascale Naessens. Minder dan een week later was het alweer prijs.

Tsjakka!

Mijn ex-collega’s – ook wel de zesta.be madammen – brachten een voorsmaakje van PURE, die bewuste servieslijn van Pascale Naessens, mee als geschenk bij een etentje.

 Prachtig! Ik vul absoluut aan.

Wil je ook graag de PURE servieslijn bestellen?