Alors on mange

Na een snelle scan door mijn posts van de afgelopen maand blijken de meeste van mijn interessevelden evenredig vertegenwoordigd. Alleen mij allergrootste obsessie – beter bekend onder de roepenaam “food” – is de grote aanwezige. Ik kan uren nadenken over wat ik zal koken, in een hoekje kwijlend door een kookboek bladeren, dagenlang uitkijken naar een restaurantbezoek, volledig ontspannen bij het aanschouwen van Jamie of Nigella en volgens mijn disgenoten zo genieten van het uiteindelijke verorberen dat het simpelweg van mijn gezichtje druipt.

Daarbij komt dan nog eens mijn onweerstaanbare dwang. Ik ben er mij van bewust dat dat begrip behoorlijk beladen klinkt, want het is in het verleden gebruikt als argument om moordenaars aan de vrijspraak te helpen. Meteen voeg ik er aan toe dat mijn onweerstaanbare dwang gelinkt is aan een meer onschuldige neiging – namelijk het fotograferen van het mooi gedresseerde bord dat voor mijn neus staat.

Hieronder een klein voorsmaakje van mijn trofeeënkast… De rest verzamelde ik op een nieuwe blogpagina – genaamd “food pics” – die ik vanaf heden regelmatig zal updaten met nieuwe culinaire hoogtepunten.

Workshop Eetavontuur, Gent

Tempo Doeloe, Amsterdam

In Bocca Lupo, Gent

De koers is dood, leve de koers

Onderweg naar het werk deze morgen. E17-en met de autoradio op Studio Brussel. Tomas De Soete belt met ik-weet-niet-meer-wie over een ophefmakend gerucht in de wielerwereld. Profrenners zouden namelijk een motortje inbouwen in het frame van hun koersfiets. Een nieuw begrip ziet het levenslicht: mechanische doping. Tomas wist niet dat niemand enkele uren later nog zou wakker liggen van al dan niet gemotoriseerde fietsen. Omdat “doping – the original” weer op het voorplan zou treden. Want Floyd Landis schreef een mail…

Karl Vannieuwkerke (@Vannieuwkerke) twitterde “Floyd Landis stuurt mail”. Mijn nieuwsgierigheid werd in eerste instantie enkel geprikkeld omdat ik persoonlijk contact tussen wielrenners en commentatoren wel een sympathieke gedachte vind. Al snel werd echter duidelijk dat de mail niet in Karl’s Inbox zat, maar eerder als een boodschap van algemeen nut beschouwd moet worden. Een mail met als subject: “Ik, Floyd Landis, geef mijn jarenlang dopinggebruik toe.” Tu quoque, Floyd!

Source: The Wall Street Journal | Sports

Niet dat ik ooit een fan was van zijn persoon. Niet van Landis, wel van de koers. Ik hou zielsveel van de koers. De koers – een allesomvattend woord dat in ons landje met een sterke wielertraditie multi-inzetbaar is: als conversation starter op café, als perfect excuus om voor het avondaperitief al een biertje te nuttigen, als smoes om een zondagse verplichting te ontglippen, … De koers – een woord dat om zoveel meer draait dan enkel de renners: het omvat de kasseien, de nadars, de telkens massaal aanwezige supporters, de commentatoren, de volgwagens, … en bovenal een onbeschrijflijk “wij”-gevoel. Want ook al heeft iedereen doorgaans een idool, bottom line is de doorsnee supporter vooral tevreden als er een Belg wint.

Daarom krijg ik het warm en koud tegelijk als Floyd Landis een mail schrijft. Niet dat zijn bedrog mij persoonlijk raakt, wel omdat het weerom een serieuze opdoffer is voor de koers. Hier volgt geen pleidooi over hoe wielrenners, ploegleiders, pers en andere professioneel betrokkenen het verder moeten aanpakken. Ik vraag hen enkel om eens na te denken over waarom ze doen wat ze doen. Doen ze het uit liefde voor de sport? Ik hoop van wel… Daarom doe ik het als wielerfan in ieder geval ook.

[polldaddy poll=3234542]

Your Facebook future

Wat is tegenwoordig the talk of the town? De verkiezingen, de aswolk, de olievlek, de euro. Tom Waes en zijn hit, Bobbejaan Schoepen en zijn jammerlijke heengaan, maar ongetwijfeld ook Facebook en het aanslepende privacy-verhaal.

Sommige gebruikers reageren radicaal op het privacy-debacle door Facebook simpelweg voor bekeken te houden en hun account te deleten. Anderen ondernemen dezelfde actie, maar met andere beweegredenen – denk aan: te mainstream, te tijdrovend, te verslavend…

Misschien leiden dergelijke berichten tot een vertekend beeld, maar dan is Fortune er om de zaken eventjes objectief te belichten. Hoeveel negatieve fuzz er ook gemaakt wordt rond Facebook, de feiten blijven de feiten. En deze tonen aan dat het aantal Facebook gebruikers blijft groeien en de adoptie van plug-ins als like wijder en wijder verspreid worden over het wereldwijde web.

En, wat zijn jouw Facebook voornemens?

[polldaddy poll=3217379]

Jeugdsentiment

Weet wat je wat ik leuk vind aan leeftijdsgenoten?
Die gemeenschappelijke herinneringen uit de openbare sfeer.
Die gelijkaardige definitie voor jeugdsentiment op televisioneel gebied.

Neen, Karolientje en haar bootje zeggen mij niets.
Neen, ik heb geen voeling met Samson en nog minder met Gert.

Mik, Mak en Mon, Sardonis en Kinderen Voor Kinderen daarentegen.
De eersten dreven de melkconsumptie van ons gezin de hoogte in.
De tweede lag aan de oorzaak van menig nachtmerrie.
Van de derden wou ik dolgraag deel uitmaken.

Zo herken je ze, de leeftijdsgenoten.
Zij die instemmend knikken bij het voorgaande.
Zij die ooit geloofden dat ze die tijgers
in de finale van Fort Boyard
echt zouden loslaten in geval van.

Zoveel jaren later, zoveel meer gebeurd.
Alleen het jeugdsentiment blijft onveranderd.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=iunxBpVZg1U]

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=wLnRjm2Jv-o]