Slaatjes. Ik heb er een haat-liefdeverhouding mee.

Als ik uit eten ga, kan ik het nooit laten om voor de andere voorstellen op de menukaart te gaan. Als ik ze vroeger thuis probeerde, kwam ik steevast bij een variant van een slaatje met geitenkaas en spek uit. Doorgaans nog eens loodzwaar op de maag, wegens gepimpt uit angst voor het niet-maaltijdvullend zijn.

Nu zijn we later. Wat jaren ervaring in de keuken. Maar ook pakken gesnuister in kookboeken, geklik op kooksites en gekwijl voor kookprogramma’s later.

En het lukt mij meer en meer om smakelijke slaatjes ineen te flansen. Slaatjes die geen aanslag op de lever betrachten. Slaatjes die het oog verleiden. Slaatjes die de buitenetende buren doen lonken.

Mijn versie van gisterenavond – van onder naar boven gestapeld…

• sla, zo mogelijk in alle maten en vormen
• gevierendeelde kerstomaatjes
• gebakken pijnboompitten
• lenteui in schijfjes
• avocado in kleine sneetjes
• verkruimelde geitenkaas met verse kruiden
• gekookte zalm, oftewel zalm belle-vue, ontrafeld tot mooie plakjes
• gebakken scampi’s, 5 grote exemplaren per persoon
• iets scheuterigs, gisteren aspergescheuten van de buurvrouw

En uiteraard serveer ik dit slaatje met mijn favoriete dressing en brood voor de liefhebbers (mezelf exclusief dus).

Laat elke dag smaken!