Deprecated: mb_strlen(): Passing null to parameter #1 ($string) of type string is deprecated in /home/imageee/elidesc.com/wp-content/plugins/bolcom-partnerprogramma-wordpress-plugin/src/BolPartnerPlugin/Widgets/Renderer/ProductRenderer.php on line 102

Het begon met een Facebookevent van the golden brothers Jason & Michael Blanckaert. Jason kennen velen als chef van J.E.F. en één derde van de Flemish Foodies. Michael kennen sommigen als een getalenteerd fotograaf en @thaigermike op Instagram die thuis steevast Thaise #ikwilook gerechten op tafel tovert. De broertjes reisden vorig jaar enkele weken door Thailand – het land waar Michael X jaren woonde – en dat leverde deze mooie familiefoto op…

De Thaise bal ging aan het rollen! Er volgde een testavond bij J.E.F. Tegelijk de aankondiging van een boek, dat inmiddels uitgegeven werd bij Luster en de naam deelt met hun pop-up Aroy Aroy in de Gentse Burgstraat. Ik trommel wat vrienden op om het eerste weekend na de opening te gaan proeven bij de broers.

Mijn wederhelft is meteen gecharmeerd door het interieur. Aroy Aroy zit in hetzelfde (grote) pand als De Garage enkele maanden eerder, maar op een andere sublocatie. Dit keer ga je binnen via eerst een grote houten poort in de Burgstraat (en niet via de Jan Botermanstraat) en vervolgens nog een elektrisch exemplaar. Buiten staat Jason al te bakken op een Green Egg. De sterren staan goed…

Het menu (€ 52) dat op tafel ligt, bevestigt het goede gevoel nogmaals. De enige keuze die ons rest is al dan niet aangepaste bieren (€ 14). De andere dame in het gezelschap twijfelt, uiteindelijk zwicht ze voor de peer / beer pressure… Flauw woordmopje, maar te verleidelijk om zomaar te laten liggen.

Even over de taakverdeling. Waar Jason & Michael tijdens de testavond nog samen in de potten / woks roerden, splitsen ze voor de pop-up op: Jason kookt samen met z’n De Garage compagnon Tom Pauwelyn, Michael staat in voor de bediening. Een nieuwe rol voor hem en hij charmeert absoluut als zaalgroentje.

Als apero houden de vrouwen het toch bij bubbels, de heren willen graag de geuze (Boon). Daarbij warmen we op met enerzijds Sai Oua (pikante worst uit Chiang Mai) en Tam Makham (dip van geroosterde aubergine met gepoft varkensvel – onderste foto – en munt). Lekker, al mag ik mij niet proberen voorstellen hoe ze dat vel poffen.

We komen op de menukaart voorbij drie sterretjes en dat betekent een volgende ronde. De voorgerechten verschijnen in een aantal stootjes: eerst de Hor Mok (gestoomde viscurry). Vanaf nu delen we telkens met twee personen de porties of de bordjes en zo scheppen mijn meneer en ik elk de helft van deze luchtige en tegelijk stevige – qua smaak en textuur – viscurry. Ik twijfel even of ik de pikante peper ook zal verorberen… Al snel besluit ik dat een Thaise avond hot hot hot mag zijn en een rilling later is de peper niet meer. Gelukkig verschijnt op dat moment de witte Sint-Bernardus om wat te blussen.

Voor bij de andere twee voorgerechten selecteerden de broertjes La Chouffe, iets zegt me dat ik mijn fiets als vervoersmiddel vanavond niet zal beklagen. Op tafel verschijnt een duo grote flessen. Om de één of andere reden delen we het bier anders dan het eten, dus hier moet ik met mijn overbuurvrouw afstemmen over al dan niet bijschenken. Of het feit dat zij de mindere bierdrinker van het gezelschap is als een voor- of nadeel moet gezien worden, laat ik aan jullie over…

De gekende kabouter (met de hamer) vergezelt de Tom Yum Pijlinktvis, die volgens de menukaart geen verdere uitleg behoeft… Klopt! We proeven, kuchen even (wegens opnieuw vrij pikant) en smullen.

Vervolgens krijgt ieder een beeldige kom Khao Soi Gai, een bekende Noord-Thaise currysoep met kip. De drumstick, de gefrituurde (?) homemade noedels, het stokje, de smaakmakers die de soep mogelijks pimpen. Ik ben in m’n element en ik lijk niet alleen.

Opnieuw drie sterretjes. Dus even pauze en tijd voor nieuwe bieren… Dit keer mogen we ons aan een bijzonder sterke bruine Troubadour en het geliefde biobiertje Saison Dupont laven. Als dat maar goed komt!

Met mosselen mis je bij mij nooit en inderdaad, ook bij Aroy Aroy scoren deze Hoy Malaeng Poo. Het gaat om – vrij grote – gestoomde exemplaren met een seafood dip, in een schattig polkadotbord geserveerd.

En dan komt voor mij de absolute climax van de avond! Ongelofelijk maar waar: ik slaagde er in om van het lekkerste eten de lelijkste foto te nemen… Sorry, Ko Moo Yang oftewel gegrilde varkensnek met dip van tamarinde en chili! Wat. Een. Vleesjes. Dit zagen we Jason dus bakken op de Green Egg. De tafel komt vol te staan met ook nog jasmijnrijst en de onoverkomelijke Som Tam (salade van papaya). Good (food) vibes!

We blijven nog even nagenieten – noem het gerust plakken met een vrij grote P…

En dan wordt het tijd voor Geert om z’n exemplaar te laten signeren!

Reserveren via [email protected]. De voetjes onder de Aroy Aroy tafels schuiven kan nog tot midden december. Daarna moet je zelf met het boek aan de slag!

Het boek koop je in de pop-up of via de bol.com link hieronder.

••• UPDATE •••

Na de pop-up in de Burgstraat popte Aroy Aroy een tijdje op in de Lousbergkaai. Ondertussen besloot Jason om zijn restaurant J.E.F. te sluiten en in hetzelfde pand Aroy Aroy onder te brengen. We dineerden onlangs in de Lange Steenstraat en ik kan je garanderen: the brothers are still rocking the Ghent Thai food scene. Hot! Spicy! Delicious!
https://www.instagram.com/p/BhN6fqdFdHl/?taken-by=elidesc