Horecagewijze veranderingen in de Papegaaistraat: Roux zou verhuizen en het pand staat te koop, aan de overkant is Gregorio heel stilletjes veranderd in Lime&Ginger. Op wat ik met dat gedempte volume bedoel, kom ik nog een aantal keer terug… Het begint al aan de buitenkant: de borden van Gregorio hangen er nog en ook op het krijtbord buiten of op de menukaart binnen nergens een spoor van de nochtans leuke naam Lime&Ginger.
Foto: Facebookpagina Lime&Ginger
De zon schijnt. Op de stoep staat één tafeltje met één stoel, dus installeren we ons binnen aan de eettoog tegen het raam. We bekijken de eetopties die boven de verstoog geschreven staan: broodje, dagsoep, salade, een aantal burgers en suggesties.
Ik heb meteen zin in een pad thai (€ 13,50 – Thaïse noedels met sojascheuten en noten); graag met kip, de andere keuze is scampi (€ 16). Mijn vergezellende collega lust de mac thai (€ 12,50 – burger met licht pittig gekruid rundsgehakt en slaatje) wel. Daarbij willen we beiden een verfrissend glaasje roséwijn (€ 3,20).
Mijn oogjes lichten op als ik mijn pad thai voorgeschoteld krijg: een flinke portie noedels rijkelijk afgewerkt met pindanoten, lente-ui en bladpeterselie. De smaak zit goed, alleen zou het partje citroen eerder limoen moeten zijn en mis ik wat pit. In Thailand werk je pad thai naar eigen meug af met de vier smaakmakers die steevast op tafel staan: suiker, gedroogde chilivlokken, vinaigrette met pepers en vissaus. Dit mis ik hier wel.
Mijn collega trekt eveneens grote ogen als haar gigaburger verschijnt. Ook zij is tevreden met haar keuze; ik moet wel zeggen dat ik ook hier iets meer Azië op het bord verwacht had. Sriracha in plaats van ketchup? Koriander of sojascheuten als afwerking? Terwijl we zitten te bakken achter het raam met gelukkig de afkoeling van een correcte rosé concluderen we dat je bij Lime&Ginger lekker en complexloos eet, maar dat ze de Aziatische lijn nog iets feller en consequenter mogen doortrekken in hun gerechten.
Bij het betalen zien we ineens dat er ook nog een menukaart bestaat buiten het krijtbord: daarop staan een aantal broodjes en pasta’s, waarvan zelfs nog eentje met de naam Gregorio – ik veronderstel dan met het geërfde recept? Hier dus nogmaals een moment van verwarring: bestaat Gregorio nu nog of niet? Iets duidelijkere keuzes maken, zo communiceren en dan komt het volgens ons wel goed met Lime&Ginger.