Er zijn zo van die avonden dat je denkt “Fok, food pics!”. Het klopt dat die avonden in mijn wereld zeldzaam zijn, maar dan kom je dus thuis van Le Piranha met een erg gesmaakte côte-à-l’os in de maag en slechts één snapshot van hoe die er uitzag.

Een paar maanden geleden schreef ik vrij vol van lof over Au Boeuf Qui Rit, die laatste vrijplaats in Gent waar je op een haardvuur gegrild vlees (of vis) eet. Naar aanleiding van een conversatie over dit restaurant worden we doorverwezen naar een gelijkaardige plek: Le Piranha in de Keizer Karelstraat. Volgens de mondelinge overlevering zou er zelfs een familiale link tussen beide restaurants bestaan. Ongelofelijk wel hoe sommige horecazaken kunnen verdwijnen in het straatbeeld, want ik ben zeker al honderden keren voorbij Le Piranha gereden zonder er ook maar enigszins acht op te slaan. We wandelen er op zondagavond binnen na een last minute belletje. Er zijn nog een tweetal tafels gevuld en het wordt in de loop van de avond niet veel drukker.

Wanneer we de kaart krijgen, besluiten we al snel om voor de côte-à-l’os (€ 49,90) te gaan. Bij Au Boeuf Qui Rit bestelden we elk afzonderlijk (filet pur en pavé de Gand) en daar hadden we achteraf gezien toch lichtjes spijt van. Nadat we ook nog een karafje rosé en een halve fles rode wijn besteld hebben, komt de vuurmeester in actie. Met een pint in de hand port de Franssprekende kok zijn haardvuur wat aan. Charmant! We zitten vlakbij en volgen – nieuwsgierig als we zijn – stap voor stap mee. Een mooie côte-à-l’os wordt gekruid, ingesmeerd met vetstof en op de rooster gelegd. Ik bemerk goesting met een reusachtige G bij mijn wederhelft!

Hij brengt onze borden met in sneetjes geserveerd saignant gebakken rundsvlees, erg smaakvolle vastkokende aardappelen met véél huisgemaakte lookboter, warme met look ingewreven tomaat en kropsla. We proeven verse, eerlijke ingrediënten en bovenal een perfect gegrild ‘vleesje’ met links en rechts nog een streep vet – wat (zo herhaalt Jeroen Meus tot vervelens toe in Dagelijks Kost) de smaak enkel ten goede komt.

Comfort food tot in het kwadraat! Franse keuken zonder poespas die ver wegblijft van zwaaien met zoveel weken dry aged en de meest exquise soorten runderen op kaart. Het voelt een beetje alsof je thuis mee aan tafel schuift bij een Franse familie, eentje met een haardvuur in de woonkamer weliswaar. Jammer wel dat de roséwijn zo ondermaats is, gelukkig maakt de rode die bummer deels goed. We betalen uiteindelijk € 79,90 voor dit zondagse avondmaal en trekken met een warm gevoel huiswaarts.