Enkele jaren geleden kwam ik er eens met het gezin Descamps, zonder blogpost tot gevolg. Dus tijd om dat na een werklunch recht te zetten… La Provence is daar overigens de geschikte plek voor: niet al te ver van de iMinds kantoren en een aparte zaal die kan afgesloten worden op het gelijkvloers. We nestelen ons er met 12 collega’s. Het menu van de dag bestaat uit een mousse van gerookte forel en vol-au-vent met frietjes. Akkoord!

Op tafel verschijnen flessen water en ze komen rond met door de baas geselecteerde witte en rode wijn. Ik kies voor wit, sla geen acht op de fles en proef een droge wijn die nauw aansluit bij mijn persoonlijke smaak. Mooi zo. Om de eerste honger alvast te stillen attaqueer ik een broodje en eet het met boter, peper en zout op bij wijze van hapje.

De ober van dienst komt even polsen aan welk tempo wij graag geserveerd willen worden. Een vlot graag, want tegen 14u moeten we zeker terug op kantoor zijn. Dus verschijnen niet veel later de voorgerechten. Voor mij staat een stevige portie forelmousse met daarop rode bietjes, gefruit groen (van prei of lente-uitjes) en peterselie. De mousse bevalt en ik geniet op deze doordeweekse middag van mijn voorgerecht. Het extra brood dat iets later op tafel verschijnt, blijkt gewild. Ook ik werk mijn portie af met wat brood.

Niet zo hard veel getater later is de vol-au-vent aan de beurt. We krijgen allemaal een groot wit bord met overduidelijk huisgemaakte vol-au-vent, een niet zo doorsnee bladerdeeggebakje en een slaatje met tomaat, komkommer en vinaigrette. Op tafel komen kommen met perfect gebakken frietjes en mayonaise te staan, beiden tevens homemade. Een vol-au-vent zoals het hoort: vol en romig van smaak en omringd door de juiste dingen. Zo heb ik het graag…

De collega’s zwichten nog voor een dessert: de nougat glacé is uitverkocht, dus beperkt de keuze zich tot ofwel île flottante ofwel sabayon met vers fruit. Ik hou het bij koffie en voel geen jaloezie bij het zien van al dat zoets rondom mij. Voldoen drink ik mijn tas leeg.

Perfect op tijd rijden we al carpoolend terug naar de Gaston Crommenlaan.
Bedankt voor de reminder dat La Provence een meer dan degelijke brasserie is!