Een boek van Sally Rooney
Sommige boekcovers grijpen meteen je aandacht, zo ook deze van ‘Normale mensen’. De titel spreekt al aan, want hoe definieer je normale mensen? Daarbij komt nog het beeld van een sardienenblik waarin twee perfect in elkaar passende lichamen liggen. Potje pas, zoals West-Vlamingen zeggen.
Ik liet mij al vaker inspireren door de Bende van het Boek, tegelijk moet ik bekennen dat ik vooral naar hun boekkeuzes keek op Instagram en nooit naar de podcasts luisterde. Tot nu dus. Voor alle duidelijkheid: gelukkig wel nadat ik ‘Normale mensen’ gelezen heb, want ze geven toch vrij veel prijs in de podcast. Ik genoot van hun duobespreking: Sara las ‘De Japanse manier’ van Erin Niimi Longhurs en Trees ‘Normale mensen’. Gestructureerd rond een aantal topics praten ze elk over hun boek. Aanrader!
Intussen weet ik wat Trees van het boek vond (spoiler ‘Het neemt u mee, maar gij neemt het boek niet per se nog mee…’), maar hoe kijk ik naar Sally Rooney’s tweede roman?
Het romantische – en soms schokkend onromantische – verhaal van Connell Waldron en Marianne Sheridan lees ik op korte tijd uit.
Na jarenlang lezen kan ik eigenlijk wel zeggen dat ik mezelf op vlak van boeken lezen niet kan bedriegen: ofwel neemt het me mee en krijgt dat boek prioriteit op elk vrij moment (zo lag ik op een ochtend te lang lezend in bad waardoor ik bijna te laat kwam op onze teambuilding), ofwel lees ik verder op discipline.
Connell en Marianne passen perfect in dat sardienenblik, alleen probeer je als lezer vooral te begrijpen waarom ze dan niet gewoon van happily ever after kunnen doen… Daarvoor moet je hun (familie)geschiedenis kennen en die geeft Sally Rooney met mondjesmaat prijs.
Trees spreekt in de podcast over hoe het boek wordt omschreven als ‘voor twintigers en jonge dertigers’. Met mijn 36 jaar val ik niet meer helemaal in die categorie en toch lukt het met wat inlevingsvermogen (en decors van series op mijn netvlies) om me te laten meeslepen door de thema’s in het boek. Zijn Connell en Marianne voor elkaar gemaakt? En bestaat dat überhaupt, potje pas?