In een reisverslag hoort vanzelfsprekend een hoofdstuk over het eten thuis. Mijn Corsicaanse eetavonturen kun je eigenlijk in drie delen opsplitsen: wat we uit aten (de minderheid), wat we ‘op straat’ kochten en wat we zelf prepareerden op de camping.

Zoals ik al aanhaalde in mijn eerste indrukken betaal je in Corsica behoorlijk wat voor drinken en daaraan gerelateerd eten – de toeristenmenu’s even buiten beschouwing gelaten. Daarom zijn we niet bijzonder veel op restaurant geweest en zelfs die keren hielden we het bescheiden.

Een lunch met bruschetta, een groene salade en (erg grote stukken) Corsicaanse kazen met de onvermijdelijke vijgenconfituur bijvoorbeeld. Deze laatste werden trouwens geserveerd op vijgenbladen die we de uitbater rechtstreeks van de boom zagen trekken.

Of lekkere moules frites voor € 12,50, inclusief het recept met ajuin, tomaat, witte wijn en een beetje room. Of een groententaart met courgette en geitenkaas en op hetzelfde moment een entrecôte voor mijn meneer.

Je ziet er tevens overal pizza. Wij aten bijzonder geslaagde met een dunne bodem in een restaurantje U Listincu genaamd met veel locals. Altijd een goed teken! Pizza Mele met ham, geitenkaas, ui en honing voor haar; Pastore met pancetta, Corsicaanse kaas en tomaat voor hem. En steevast die frisse en totaal niet dure ‘pichets’ wijn.

Bij een lunch in het nogal drukke Zonza kozen we voor het lunchmenu van de dag (€ 16,90) dat bestond uit een salade met artisjokhart en brocciu (streekproduct vergelijkbaar met ricotta op basis van wei), een nogal tegenvallend stoofpotje van kalf en sinaasappel met polenta en kastanjeflan als dessert. Veel Corsicaanse eigenheid in één menu dus: brocciu, kalf, kastanjes.

Een andere keer aten we mee aan de table d’hôte van de campinguitbaters en daar durfde ik eerlijk waar geen foto’s nemen… Al was het erg geslaagd! Een pizza / groententaart met snijbiet (tevens alomtegenwoordig op Corsica) en geitenkaas om te starten. Daarna kalfsvlees met gefrituurde aardappeltjes, gevolgd door erg rijpe streekkazen en yoghurtijs met een coulis naar keuze. Wijnen inbegrepen, voor € 16,00.

Je kunt op dit eiland ook niet naast de charcuterie: coppa, gedroogde ham, worst met everzwijn, … De trots van een assiette du berger, dat we dan ook de laatste avond op onze camping à la ferme bestelden.

Vaak kochten we street food in kraampjes of bakkerijen, nog een erg fijne manier om te ontdekken wat Corsicanen zoal consumeren.

Bastelle met groenten, look en basilicum + Taartje met vijg, citroen en gember

Beignet van aubergine + Beignet van courgette

Poulet rôti – Na 245 kramen gepasseerd te zijn toch maar eens gezwicht… :)

 Soort pizza met brocciu

Tot slot maakten we vaak zelf dingen klaar op de camping. Cold cooking weliswaar, want we hadden geen gasvuurtje of potten en pannen bij. Het enige materiaal waren 2 emaillen bekers, 2 emaillen borden, 2 besteksetjes (mes + vork + lepel) en een Opinel mes.

Tijdens wandelingen namen we regelmatig een picknick mee. Dat heerlijke Franse brood gecombineerd met wat kaas, paté of een visje uit blik (sardientjes, makreel, tonijn). Meer moet dat niet zijn in die overweldigende natuur…

Corsica was iets minder Bourgondisch dan wij gewoon zijn om te leven. Desalniettemin genoot ik van elke hap, hoe eenvoudig of back to basics ook!

•••

Meer over Corsica…

• Eerste indrukken
• De campings, de wandelingen, de stranden
• De beelden