We starten deze zondag met een aperitief op een bevriende werf met een paar flessen bubbels. De (ecologische) woning is alvast ingewijd en de #GF13 toon gezet! Nog even een touch-and-go langs ons huis en we zetten koers richting de Willem De Beersteeg voor Batabata, het jaarlijkse absurde feestje van Cirq tijdens de Gentse Feesten.

Rode draden doorheen deze Bata-editie zijn hun welgemeende excuses richting iedereen die ze de voorbije jaren gebruskeerd hebben (Roger Vangheluwe, Hollanders, rastamannen, kinderen, ouders, …) enerzijds en safari anderzijds. Dat je ook aan absurditeiten lijkt te wennen, blijkt als ons gezelschap op deze zinderend hete zondag net iets minder opkijkt van een aangekondigde kudde gnoes of eens schuimdouche voor een random rondgedragen koning. Wel een dikke plus dat Alek et Les Japonaises aan het optreden zijn bij onze aankomst… De dolle act van dit knotsgekke koppel op Chassepierre vorig jaar zal mij altijd bijblijven!

Samengevat blijft de Willem De Beersteeg een Gentse Feesten must-do voor iedereen die van een stootje houdt. En om nog maar eens over alcohol te memmen: alleen jammer dat ze daar niet meteen mijn drankgewijze meug verkopen. Witte wijn uit van die plastieken bekertjes op een onstabiel voetje, zware Enames, … Uiteindelijk drink ik bij grote uitzondering doodgewone pintjes!

Tegen de avond wordt het tijd voor iets ongebruikelijks met zo’n weer: binnen zitten! Maar wel met een bijzonder goede reden, namelijk de try-out van Bart Cannaerts’ nieuwe show “Wanneer gaan we nog eens bowlen?” onder de noemer Prettige Feesten in de Vooruit. Mijn plan houdt in om misschien nog iets kleins te eten op hun nieuwe terras; eens aangekomen blijkt echter dat ze op zondag enkel broodjes en soep serveren. Kaasblokjes en chorizo to the rescue dan maar om die eerste honger te stillen!

Het aperitieven blijkt iets te gezellig, want ik maak net iets te laat de klim naar de Domzaal op de – als ik goed geteld heb – vierde verdieping. De geestigaard is net aan zijn intro begonnen en kan een opmerking over mijn op het nippertje binnensluipende zelf uiteraard niet nalaten. We laten ons nog even opwarmen (!?!) door de grote, brede, zelfrelativerende Dennis die dat kranig doet. En dan nestelen we ons om die nieuwe Cannaerts uit te testen. Over de inhoud wil ik niet te veel kwijt uit respect voor zij die nog gaan kijken. Maar wat een heerlijke humor heeft die man toch!

Plotseling – mijn iPhone batterij is alweer plat, maar ik gok na ongeveer een uur – steekt hij een verhaal af over zijn fietsbel. Het woord ‘fiets’ zet bij mij instant een soort chemische reactie in gang: “Damn! Mijn fietssleutel! Die ik gebruikt heb om dat wiebelende terrastafeltje wat stabiliteit te geven! Die zit daar nog onder!”… Wat zou ik doen? De show uitzitten? Of toch snel naar het aanpalende terras hollen? Na even twijfelen opteer ik toch voor het laatste, wat mij een tweede opmerking oplevert. Mijn oprechte excuses, meneer Cannaerts, uw show was wederom geweldig! Ondanks mijn onrespectvolle laat daar en vroeg weg durf ik beweren dat ik met élk grapje gelachen heb. Mocht je dat willen, dan trakteer ik je graag op een spelletje ‘bowlingen’ om het goed te maken! Een mailtje naar elise-at-elidesc-dot-com volstaat.

Mijn fietssleutel ligt intussen gelukkig veilig achter de toog… Ik tank nog even wat batterij en fiets daarna naar het Baudelopark waar nog wat vrienden zitten. Omdat het vlakbij Portus Ganda ligt, tekenen we nog present voor het vuurwerk. Niet meteen van op de eerste rij, waardoor de licht- en muziekeffecten grotendeels aan ons voorbij gaan. Maar we zien het knallen en een plekje tegenover pitta Esra levert mij nog een onverwachte late night dinner onder de vorm van een broodje falafel met andalouse op. Werkelijk waar bijzonder lekkere falafel! Mijn lief en ik nemen ons alvast herhaalbezoeken voor.

Tot morgen! Vanavond gaan we Het Zesde Metaal checken bij Sint-Jacobs. Ik bereid mij op kantoor alvast voor met hun muziek in mijn oortjes. Waarvoor dank, Spotify…

•••

Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 proloog
Mijn Gentse Feesten dagboek – #GF13 day 1