Over boeken lezen valt an sich ook wel een boek te schrijven. Lekker meta!
Ergens vorig jaar pende ik over het al dan niet uitlezen van een boek. Uitlezen zonder excuus dus, in mijn eerder neurotische geval. Vandaag wil ik het over een andere kwestie hebben: multireading.
Wat ik begrijp onder multireading? Eenvoudig, naar analogie met multitasking verscheidene boeken tegelijkertijd lezen. Uiteraard niet letterlijk tegelijkertijd (denk aan boek A in de linkerhand en boek B in de rechter), maar over eenzelfde tijdspanne.
Ik kan het namelijk niet. Vooraleer ik een nieuw boek kan openslaan, moet die slotzin in de voorganger geconsumeerd zijn. Boek per boek. Als multitasking iets typisch vrouwelijk is, dan ben ik als het op het verwante multireading aankomt een regelrecht manwijf.
Maar gewoontes zijn er om te doorbreken. Dus ben ik gisteren in twee verschillende boeken gestart: ‘Congo’ van David Van Reybrouck enerzijds en ‘Laat het feest beginnen!’ van Niccoli Ammaniti anderzijds. Benieuwd hoe ik dat zal ervaren…
En hoe lees jij? Eén per één? Of ben jij een echte multireader?
Ik ben eerst en vooral een gretige lezer. En een multireader, met een beperking. Ik lees meerdere boeken tegelijk, maar een per drager : nooit meer dan 1 papieren en 1 digitaal boek tegelijk. Ook slechts 1 roman en 1 business boek tegelijk.
Ik heb het al dikwijls geprobeerd, maar het lukt me niet om 1 boek tegelijk te lezen. Ik lees altijd verschillende boeken samen. En eigenlijk lezen we toch allemaal de hele tijd vele dingen door elkaar als je tekst op het web meerekent als lezen?
Ik lees ook meerdere boeken tegelijk, maar probeer dit te beperken tot twee of drie. Anders gaat het niet vooruit. Nu ik 1 jaar lang boeken van één auteur lees, Paul Auster, is multireading zelfs een welkome afwisseling. Tijdens het lezen van The New York Trilogy ben ik gestart met Ons feilbare denken van Kahneman: non-fictie en in het Nederlands. Dat vormt een perfect tegengewicht voor Auster en het voorkomt dat ik de verhalen met elkaar verwar.
Ik lees mijn boeken één voor één.
Meestal zijn ze zo interessant of spannend dat ik haast niet kan wachten op het volgende moment waarop ik kan lezen. En als ze dat niet zijn en ik zou multireaden, dan zou ik het saaiere boek waarschijnlijk gewoon links laten liggen.