Een achttal jaar geleden at in samen met mijn ouders in de vorige versie van Vintage. Het enthousiasme was toen – vooral bij mijn moeder met een zwak voor de degelijke Belgisch-Franse keuken – echter matig. Dus wandelde ik jarenlang deze wijnbar in Onderbergen straal voorbij, tot ik steeds meer gunstige commentaren en boeiende borden zag verschijnen op menige sociale netwerken. Vintage (blijkbaar 3 jaar geleid door het huidige team) belandde op mijn restolijstje en gisteren sprak ik er – na een noodzakelijke online reservatie – af met een doorwinterde Vintage-ganger voor de lunch.

Deze tweegangenlunch serveert men iedere middag van maandag tot en met zaterdag voor € 17. Erg democratisch én bovendien sympathiek om ook op zaterdagmiddag de weeklunch aan te bieden – behoorlijk atypisch, als je ’t mij vraagt.

What’s on the menu this week?

uiensoep met pecorinokrokant
of
wildpaté, pruimengel, chips van aardpeer, waterkersslaatje en pastinaakcrème

koolvis met aardappelstoemp, saus met spinazie, raapjes en zalf van rode biet
of
moussaka revisited: lamsburger, gratin met feta, zalf van aubergine, tomatensaus, gebakken courgette en gedroogde uitjes

We opteren beiden voor de wildpaté en de moderne moussaka. Ik gniffel nog even bij het lezen van pruimengel… Een ietwat scheve klemtoon maakt daar pruim-engel van. Als aperitief vraag ik een glas rosé huiswijn; mijn gezelschap nipt van een pineau – gokje, want niet gevraagd wat ze al aan het drinken was toen ik te laat arriveerde.

Het eerste bord laat even op zich wachten, maar dan wordt duidelijk dat de dienster dat tegenhoudt tot het aperitief op is. Wij wuiven dat echter weg en dan komt de wildpaté gauw. Door de exhaustieve beschrijving op de menukaart, hoef ik weinig toe te voegen. Het gerecht smaakt correct en oogt 2012. Ondertussen bestel ik een tweede glas rosé om af te wisselen met onze halve liter bruiswater.

Het hoofdgerecht volgt na nog een poosje wachten. Ondertussen zijn we al meer dan een uur ter plaatse. Het honderduit tateren verlicht de wachttijd wel. De moussaka blijkt wederom een letterlijke uitvoering van het mondjevol op de menukaart. Origineel en bovendien met temperamentvolle smaken.

Mijn compagnon sluit af met een koffie; ik met de rekening (€ 56). Ondertussen vul ik het stijlvol gelayoute feedbackformulier met lachende gezichtjes – net geen (pruim)engeltjes. Globaal weet Vintage perfect wat het doet… Eigentijds interieur, website up-to-date, gesmaakte knipogen wat betreft vormgeving, betaalbare lunch, kwaliteitskost.

Als commentaar geef ik mee dat het serveertempo over de middag iets hoger mag – vorige week stond ik bij De Vitrine sneller buiten na een driegangenlunch. En ik mis een sprankeltje rock & roll op de borden. De smaken, de combinaties, de individuele dresseerkeuzes kloppen. Alleen ademt het geheel voor mij – rotverwende foodie weliswaar – net iets te weinig schwung. Ik kan het zelf niet beter, no dubio.

Je reviens, notamment pour le vin.