Na een snelle scan door mijn posts van de afgelopen maand blijken de meeste van mijn interessevelden evenredig vertegenwoordigd. Alleen mij allergrootste obsessie – beter bekend onder de roepenaam “food” – is de grote aanwezige. Ik kan uren nadenken over wat ik zal koken, in een hoekje kwijlend door een kookboek bladeren, dagenlang uitkijken naar een restaurantbezoek, volledig ontspannen bij het aanschouwen van Jamie of Nigella en volgens mijn disgenoten zo genieten van het uiteindelijke verorberen dat het simpelweg van mijn gezichtje druipt.
Daarbij komt dan nog eens mijn onweerstaanbare dwang. Ik ben er mij van bewust dat dat begrip behoorlijk beladen klinkt, want het is in het verleden gebruikt als argument om moordenaars aan de vrijspraak te helpen. Meteen voeg ik er aan toe dat mijn onweerstaanbare dwang gelinkt is aan een meer onschuldige neiging – namelijk het fotograferen van het mooi gedresseerde bord dat voor mijn neus staat.
Hieronder een klein voorsmaakje van mijn trofeeënkast… De rest verzamelde ik op een nieuwe blogpagina – genaamd “food pics” – die ik vanaf heden regelmatig zal updaten met nieuwe culinaire hoogtepunten.
miljar die “in bocca lupo” moet ik eens proberen ziet er seafood uit zoals je dat normaal enkel in azie of las americas krijgt, het ziet er alvast delicieus uit, hopelijk smaakt het ook beter dan die caoutchouten dingen die je in europa voorgeschoteld krijgt?
miljar die “in bocca lupo” moet ik eens proberen ziet er seafood uit zoals je dat normaal enkel in azie of las americas krijgt, het ziet er alvast delicieus uit, hopelijk smaakt het ook beter dan die caoutchouten dingen die je in europa voorgeschoteld krijgt?