Soms lijden mijn eetmomenten onder tijdsdruk… Het lijkt onwaarschijnlijk, maar het is wel degelijk zo. Dan kom ik om 18u45 thuis en moet ik in principe al om 19u op het badmintonveld staan. Uiteraard lukt dat niet. En toch probeer ik dan op pakweg een half uur een maaltijd te bereiden, tegelijkertijd af te wassen en vervolgens de spijs tot mij te nemen.

Hoe doe ik dat?

Ingrediënten

• 1 bokaal Bertolli tomatensaus (variatie met pecorino)
• 250 gr volkoren penne
• 1 bol buffelmozzarella
• 1 groentebouillonblokje
• geraspte parmezaan
• enkele basilicumblaadjes
• peper
• zout
• olijfolie

Bereidingswijze
Spreekt voor zich, maar just in case…

• Kook de pasta in water met wat olijfolie, zout en groentebouillon.
• Warm de tomatensaus op.
• Meng deze onder de gekookte pasta, samen met de verbrokkelde mozzarella.
• Kruid af met peper en zout.
• Dien op in een diep bord.
• Werk af met geraspte parmezaan en enkele basilicumblaadjes.

Buon appetito!

Momenteel ben ik behoorlijk wild van de combinatie peultjes en groene asperges in de wok… Dat kan als bijgerecht bij onder meer lamsvlees of gevogelte. Dat kan als basisgroenten voor een wokgerecht. Gisteren koos ik voor de laatste optie.

Ingrediënten (voor 2 personen)

• 1 bakje peultjes
• 1 bakje groene asperges (dunne)
• 10 grote, ongepelde scampi
• 1 klein blikje kokosmelk
• 1 eetlepel groene currypasta
• arachideolie
• peper en zout
• 1 zakje basmatirijst
• 1/2 blokje groentebouillon

Bereidingswijze

Snijd de peultjes en de groene asperges in stukken van ongeveer 3cm.
Roerbak de groenten, maar zorg dat die zeker bijtgaar blijven.
Bak de scampi’s in een aparte pan.
Kruid de scampi’s en de gewokte groenten met peper en zout.
Voeg de kokosmelk en de groene currypasta in de wok toe.
Meng de gebakken scampi’s hieronder.
Serveer met basmatirijst.

Wok ze!

Slaatjes. Ik heb er een haat-liefdeverhouding mee.

Als ik uit eten ga, kan ik het nooit laten om voor de andere voorstellen op de menukaart te gaan. Als ik ze vroeger thuis probeerde, kwam ik steevast bij een variant van een slaatje met geitenkaas en spek uit. Doorgaans nog eens loodzwaar op de maag, wegens gepimpt uit angst voor het niet-maaltijdvullend zijn.

Nu zijn we later. Wat jaren ervaring in de keuken. Maar ook pakken gesnuister in kookboeken, geklik op kooksites en gekwijl voor kookprogramma’s later.

En het lukt mij meer en meer om smakelijke slaatjes ineen te flansen. Slaatjes die geen aanslag op de lever betrachten. Slaatjes die het oog verleiden. Slaatjes die de buitenetende buren doen lonken.

Mijn versie van gisterenavond – van onder naar boven gestapeld…

• sla, zo mogelijk in alle maten en vormen
• gevierendeelde kerstomaatjes
• gebakken pijnboompitten
• lenteui in schijfjes
• avocado in kleine sneetjes
• verkruimelde geitenkaas met verse kruiden
• gekookte zalm, oftewel zalm belle-vue, ontrafeld tot mooie plakjes
• gebakken scampi’s, 5 grote exemplaren per persoon
• iets scheuterigs, gisteren aspergescheuten van de buurvrouw

En uiteraard serveer ik dit slaatje met mijn favoriete dressing en brood voor de liefhebbers (mezelf exclusief dus).

Laat elke dag smaken!

Koks hebben tegenwoordig een signature dish – noem het de fancy benaming voor een specialiteit. Ik ben geen kok. Ik heb tevens geen keuken of gerecht waarin in mij specialiseer. Maar toch… Als de zakken houtskool opnieuw op paletten in de supermarkt verschijnen, als vlees meer dan gewoonlijk zwemt in marinades, als ’s morgens in het ochtendlijke gras roosters gewikkeld in krantenpapier liggen, dan is het barbecueseizoen aangebroken. En voor dat seizoen bestaat er wel een side dish die ik zonder twijfelen bij ieder grillfestijn bereid.

Een recept van moeder op dochter.
Een recept dat begint met een lege ovenschotel.

Stapel achtereenvolgens:

• 1 laag rauwe aardappelschijfjes
• werk deze laag af met 1 versneden lookteentje, peper en zout
• 1 laag rauwe courgetteschijfjes
• werk deze laag wederom af met 1 versneden lookteentje, peper en zout
• 1 laag rauwe tomatenschijfjes
• overgiet met 25 cl room en 25 cl melk
• bestrooi met peper, zout en kaas (gruyère, pecorine, …) naar keuze

Schuif deze schotel een voorverwarmde oven van 180° in.
Ongeveer 40 minuten later garandeer ik u een side dish die op het punt staat uitgevochten te worden.

Aanvallen!

Iedereen heeft zo zijn persoonlijke voorkeuren.
Bij sommigen zijn dat standvastige preferenties, bij anderen eerder variabele.

Wat eten betreft ben is soms nogal een mood swinger.
Al kunnen bepaalde eetbaarheden – denk rog – mij wel altijd bekoren.
Maar momenteel heb ik dus nogal wat over voor deze dressing…

• 2 eetlepels zelfgemaakte mayonaise
• 2 eetlepels natuuryoghurt
• 1 koffielepel mierikswortelcrème
• peper en zout

Dress them!