Tag archieven: food

Slaatjes

Geplaatst op door

Slaatjes. Ik heb er een haat-liefdeverhouding mee.

Als ik uit eten ga, kan ik het nooit laten om voor de andere voorstellen op de menukaart te gaan. Als ik ze vroeger thuis probeerde, kwam ik steevast bij een variant van een slaatje met geitenkaas en spek uit. Doorgaans nog eens loodzwaar op de maag, wegens gepimpt uit angst voor het niet-maaltijdvullend zijn.

Nu zijn we later. Wat jaren ervaring in de keuken. Maar ook pakken gesnuister in kookboeken, geklik op kooksites en gekwijl voor kookprogramma’s later.

En het lukt mij meer en meer om smakelijke slaatjes ineen te flansen. Slaatjes die geen aanslag op de lever betrachten. Slaatjes die het oog verleiden. Slaatjes die de buitenetende buren doen lonken.

Mijn versie van gisterenavond – van onder naar boven gestapeld…

  • sla, zo mogelijk in alle maten en vormen
  • gevierendeelde kerstomaatjes
  • gebakken pijnboompitten
  • lenteui in schijfjes
  • avocado in kleine sneetjes
  • verkruimelde geitenkaas met verse kruiden
  • gekookte zalm, oftewel zalm belle-vue, ontrafeld tot mooie plakjes
  • gebakken scampi’s, 5 grote exemplaren per persoon
  • iets scheuterigs, gisteren aspergescheuten van de buurvrouw

En uiteraard serveer ik dit slaatje met mijn favoriete dressing en brood voor de liefhebbers (mezelf exclusief dus).

Laat elke dag smaken!

BBQ-hit!

Geplaatst op door

Koks hebben tegenwoordig een signature dish – noem het de fancy benaming voor een specialiteit. Ik ben geen kok. Ik heb tevens geen keuken of gerecht waarin in mij specialiseer. Maar toch… Als de zakken houtskool opnieuw op paletten in de supermarkt verschijnen, als vlees meer dan gewoonlijk zwemt in marinades, als ’s morgens in het ochtendlijke gras roosters gewikkeld in krantenpapier liggen, dan is het barbecueseizoen aangebroken. En voor dat seizoen bestaat er wel een side dish die ik zonder twijfelen bij ieder grillfestijn bereid.

Een recept van moeder op dochter.
Een recept dat begint met een lege ovenschotel.

Stapel achtereenvolgens:

  • 1 laag rauwe aardappelschijfjes
  • werk deze laag af met 1 versneden lookteentje, peper en zout
  • 1 laag rauwe courgetteschijfjes
  • werk deze laag wederom af met 1 versneden lookteentje, peper en zout
  • 1 laag rauwe tomatenschijfjes
  • overgiet met 25 cl room en 25 cl melk
  • bestrooi met peper, zout en kaas (gruyère, pecorine, …) naar keuze

Schuif deze schotel een voorverwarmde oven van 180° in.
Ongeveer 40 minuten later garandeer ik u een side dish die op het punt staat uitgevochten te worden.

Aanvallen!

Vis van Delhaize

Geplaatst op door

Ik heb het stilaan gehad met de vis van Delhaize.

Vis hoort vers te zijn. Vis hoort geen geur af te geven, zelfs niet die van de zee. Want als je iets ruikt, dan neigt de vis naar rot. Vort, in het West-Vlaams. Vorte vis.

De laatste jaren stapelde ik maar liefst 4 negatieve viservaringen op bij Delhaize.

  1. zalm
  2. rog
  3. wulken
  4. mosselen

Allemaal – ondanks binnen de vermelde houdbaarheidsdatum – met een kwalijke geur. In het geval van de rog zelfs niet te harden ammoniak.

De vierde en sowieso voor mij allerlaatste ervaring speelde zich vanavond af bij de bereiding van über-Belgische mosselen met friet. Stel je voor: je snijdt verse frietjes en begint die voor te bakken, je maakt mayonaise, je versnijdt uien en groene selder. En dan open je de verpakking die 2 kg mosselen herbergt. Een kwalijke geur slaat meteen in het gezicht. Mijn maag plooit dubbel, mijn eetlust neemt vroegtijdig afscheid. Na meer dan 10 keer wassen en het triëren van de volledig gesloten exemplaren, hebben we ze uiteindelijk toch – desalniettemin met lange tanden – geconsumeerd. Gemaskeerd met witte wijn en currypoeder. Iets wat ik in verse omstandigheden nooit doe, want niets gaat boven mosselen natuur.

Bij deze neem ik mij plechtig voor om nooit nog vis te kopen bij Delhaize, en al zeker niet bij de winkel aan de Watersportbaan. Vanaf vandaag ben ik meer dan ooit fan van vishandel De Vis. Foursquare mayor ben ik alvast al.

Brood overload

Geplaatst op door

Belgen houden van brood. Op dit vlak ben ik absoluut atypisch, want voor mij hoeft het dagelijks brood niet. Ik verkies zelfs de dagen zonder. Mijn vriend daarentegen is wat brood betreft wel op en top Belg. Dus ga ik tijdens het weekend geregeld langs de bakker om brood en “lange, witte pistolets” – in Gent bekend als picollo’s.

Deze morgen reed ik dus richting Zwijnaardsesteenweg, omdat onze vaste bakker Franky in de Holstraat op weekenddagen meestal al rond 11u picolloloos is. Bij aankomst trof mij wederom de overdosis bakkers! Op de kruising van de Zwijnaardsesteenweg met de Kraaistraat en de Klepperstraat hebben zich namelijk maar liefst 4 – jawel, 4 – bakkerijen gevestigd. Bakkerij Serlippens, bakkerij Aernoudt, bakkerij Patrick en bakkerij Broodnodig.

My Google Maps “Brood overload”

De middenstandslogica ontgaat mij, de concurrentiestrategie eveneens. Geen idee wat de geschiedenis achter deze brood overload is. Gentenaars die ze wel kennen, alvast bedankt om het verhaal te delen!

My favourite dressing

Geplaatst op door

Iedereen heeft zo zijn persoonlijke voorkeuren.
Bij sommigen zijn dat standvastige preferenties, bij anderen eerder variabele.

Wat eten betreft ben is soms nogal een mood swinger.
Al kunnen bepaalde eetbaarheden – denk rog – mij wel altijd bekoren.
Maar momenteel heb ik dus nogal wat over voor deze dressing…

  • 2 eetlepels zelfgemaakte mayonaise
  • 2 eetlepels natuuryoghurt
  • 1 koffielepel mierikswortelcrème
  • peper en zout

Dress them!