Een tweede poging om @mdevrieze en @blissbohemian in het reële leven te ontmoeten, bracht mij – en gelukkig ook hen – gisteren in Volta.

Volta is een kraakvers project van investeerder Peter Vyncke en chef-kok aka Flemish Foodie Ollie Ceulenaere. Het restaurant is ondergebracht in een smaakvol gerestaureerd pand waarvan de vroegere functie mij nu even ontsnapt, gelegen in een uithoek van de Groene Vallei langs de Nieuwe Wandeling. Architectonisch zonder discussie absoluut geslaagd!

Onze kennismakingsdrang richtte zich echter in het bijzonder op het gezelschap en de keuken van Ollie, kompaan van sterrenchefs Kobe Desramaults (In De Wulf) en Jason Blanckaert (C-Jean). Zelf tafelde ik totnogtoe enkel in C-Jean, dus de parallellen zoeken met de andere Flemish Foodies ging in mijn geval slechts gedeeltelijk op.

Bij het doornemen van het menu (€55 voor 5 gangen, waarvan 1 duodessert) viel wel meteen de minimalistische wijze om gerechten te betitelen op – iets wat ik bij C-Jean al apprecieerde. Een dame naar ons hart bediende ons. Gastvriendelijk zonder poespas, een beetje in de war door onze “doe maar wat – ja, vettig is goed” op wijngebied. Een arrangement met aangepaste wijnen kan misschien soelazen…

Zeeuwse Imperial mossel – boterraap & augurk
Een koude opener. Letterlijk koud, ook als in weinig indruk.

 Skrei – bloemkool, kappers, wulken
Het sterkst gesmaakte menuonderdeel van de avond bestaande uit kabeljauw met paringsdrang en boeiende bloemkoolstructuren.

Varkensschouder – varkensschouder & rode ui
Voor mij persoonlijk een fascinerend fijn stukje vlees. Bij het serveren van dit gerecht verwezen we onderling even naar de opgevangen kritiek rond te kleine porties. Mijns inziens geen bummer, doch een begrijpelijke klacht voor meereters.

Longhaas van kalf – aardpeer, salie
Perfect passend bij het seizoen. Ingrediënten die mij hoofdgerechtelijk steevast behagen: aardpeer, champignons en meesterlijk mals kalf.

 Jonagold appel 8 uur + Pur Caraibe

Het kaasaanbod lonkte, maar toch sloot ik mij aan bij de keuze voor de zoete desserts. Zonder spijt. En na de Caraïbische smaken meteen in de mood voor “iets met rum” in de bar op het eerste verdiep – met vogelperspectief op het restaurant.

Ollie Ceulenaere kent zijn vak. Alleen mis ik de aaneenschakeling van sensationele smaakbommen, sidderingen voor mijn smaakpapillen, opvulling voor de laagtes tussen die hoogtes. Kortom dus nog wat groeiruimte voor Volta. Hier kom ik binnen een jaartje nog eens terug. En het gezelschap? Idem dito, maar de tijdspanne tot de terug mag in dit geval wat korter zijn.

Hierbij ook het verslag van @mdevrieze:
http://melaniedevrieze.posterous.com/15devandemaand-deel1