Twee keer reserveren en evenveel keer om diverse redenen terug moeten annuleren. Lichtjes schaamtelijk! Vanmiddag belandde ik bij een derde poging dan toch in de nieuwe Italiaanse traiteur die tevens serveert tijdens de lunch: Trattoria Della Mamma.
We zijn net iets te vroeg voor onze late afspraak en vangen bot, want enkele snoodaards hebben blijkbaar onterecht een reservatie geveinsd. Dus wandelen we nog even een naburige kledingwinkel in de Gentse Sint-Pietersnieuwstraat binnen en keren 5 minuten later terug. Ons tafeltje is ondertussen klaar en gedekt met rood-wit geblokte onderleggers. De trattoria – het Italiaanse equivalent van een bistro of een brasserie, iets informeler dus dan een ristorante – blijkt ondanks het nog niet zo lang open zijn een gegeerde lunchplek. Het geniale van de combinatie met traiteur ligt in de take away als alternatief bij gebrek aan plaats en / of reservatie.
De beknopte kaart vermeldt enkel dranken, antipasti en dolci. Voor de hoofdmoot moeten we op het krijtbord zijn en daarop prijkt vandaag (“wijzigt dagelijks” staat er):
- strozzapreti con verdure – € 10,50
- chitarra con salsiccia e gorgonzola – € 13,50
- tortelli al cingiale – € 14,00
- carpaccio di bresaola – € 13,00
Mijn gezelschap pikt de strozzapreti, ik de chitarra. Jawel, het bord geeft gelukkig tevens wat Nederlandse duiding bij de gerechten. Verdure en salsiccia lukken nog, maar cingiale behoort niet tot mijn parate Italiaans. Voor de pastasoorten bestaat die vertaling uiteraard niet; maar twee foodies houden vanzelfsprekend van de iets exotischere types. Ook al blijkt chitarra simpelweg vierkante spaghetti te zijn. De strozzapretti valt iets moeilijker te beschrijven: een kruising tussen korte maccaroni en langgerekte orechiette. Omdat het maandagmiddag is en beide dames wat lijn goed te maken hebben, houden we het bij een half litertje San Pellegrino om de dorst te laven. Een olijfje als apero moet wel kunnen.
Erg snel – ofwel zijn wij nogal uitbundig aan het tateren – verschijnen onze borden. Mijn Bourgondisch instinct denkt meteen: “Zal ik hiermee genoeg hebben?”. Gelukkig weet ik na de helft van mijn pasta dat dat wel degelijk het geval zal zijn. Een combinatie die ik thuis nogmaals wil uitproberen: worst, gorgonzola en gul besneeuwd met parmezaan. Gorgonzola kan mij overigens steevast paaien; het is een onmisbaar ingrediënt in mijn favoriete home cooked pasta. Aan de overkant van de tafel klinkt eenzelfde goedkeuring.
We ronden af met groene thee, een rekening van € 32,40 en de conclusie dat Trattoria Della Mamma een lunchadres ten voeten uit is. Snel, lekker en niet te duur.
Met nog net genoeg ruimte voor een Yogy* frozen yoghurt wandelen we buiten.