Gent telt wel een aantal soepbars: Soep+, Souplounge, venTura, … Vandaag stapte ik SOUP’R binnen voor een lichte lunch. De fris ingerichte zaak zit afgeladen vol. Verschillende gezelschappen delen zelfs tafeltjes en er staat een behoorlijke rij te schuifelen richting toog. Ik sluit aan en bestudeer ondertussen de opties. SOUP’R deelt de soepen in volgens regular (vandaag tomatensoep en minestrone), special (vandaag gazpacho en wortel-paprika) en meal soup (vandaag pinda met kip en rijst), telkens verkrijgbaar is klein – middel – groot. Elke soep kan gepimpt worden met onder meer balletjes, korstjes en kaas. Verder vullen slaatjes en broodjes het lunchassortiment aan.

Na lichtjes twijfelen bestel ik uiteindelijk de wortel-paprikasoep met mascarpone en bieslook, daarbij krijg ik nog wat boter en drie verschillende sneetjes brood (wit, lichtbruin en donkerbruin). Weliswaar de kleine portie, want ik heb mij vlak voor de lunch op twee pannenkoeken laten trakteren door mijn buurvrouw. Ik vraag aan een Einzelgänger of ik mee aan tafel mag schuiven en begin te lepelen in het gezelschap van De Gentenaar – uit het voor klanten beschikbare pershoekje.

Supersoep, werkelijk waar! Lekker zacht van smaak en tegelijk voldoende gekruid. Dat is kunnen, toch? Die geknipte stukjes bieslook zorgen trouwens voor een leuk visueel effect: het lijkt alsof er gaatjes in mijn soep zijn… Het ovenverse brood proeft heerlijk homemade. Meer moet dat niet zijn, al zou het wel net iets aangenamer vertoeven zijn met net iets minder volk. Maar daar malen de uitbaters om logische redenen wellicht niet om.