Helaas kan ik mij niet meer exact herinneren hoe Quiche Keurig op mijn restolijstje terechtkwam. Al heeft het vaag iets te maken heeft met TRACK, de mensen achter TRACK, hoe ik ergens hoorde / las dat zij daar wel eens lunchen en de uitbaatsters dan lief om twee soorten pastasaus vragen.

Op een regenachtige maandagmiddag parkeer ik mijn wagen in één van de opvallend veelvuldig beschikbare parkeerplekjes in de stationsbuurt. Quiche Keurig blijkt een gezellig ontbijt-, lunch- en koffieadres te zijn met een gemoedelijke inrichting: houten tafels, centraal een grote koeltoog, een tuinterras. Het woord ‘warm’ komt in mij op.

Op het krijtbord achter de toog staat het gamma aan broodjes, slaatjes en pasta’s. De laatste kun je zelf samenstellen (welke sla / pasta, welke dressing / saus, welke topping), maar wat bestel je in een zaak die Quiche Keurig gedoopt werd? Quiche uiteraard! Vandaag bestaat de keuze uit quiche lorraine of geitenkaas, peer en pijnboompitten. Ik ga voor de laatste (€ 9,8) en een Firefly Pomegranate & Elderflower (€ 2,6).

De vriendelijke dame vertelt mij dat het een tiental minuutjes zal duren om de quiche op te warmen. Geen nood! Geen haast! Ik nestel mij aan mijn tafeltje achterin en lees de wachttijd weg. Een paar hoofdstukken later krijg ik mijn lunch voorgeschoteld. Op het bord ligt een stevig stuk quiche, een torentje couscous (vermengd met wat wortel, courgette en venkel) en een gemengd slaatje met tomaat, sjalot en dressing.

Lekker, al valt quiche mij doorgaans wel wat zwaar. Ook deze keer wandel ik met een soort steen in mijn maag en buikpijn buiten… Geen verwijt naar de dames van Quiche Keurig toe, mijn lichaam kan gewoon niet zo goed met deze zware kost om. Ik kom absoluut nog terug, weliswaar voor een ontbijt of een lichte niet-quiche lunch.