Tweelingzussen Johanna en Yassin Pycke openden afgelopen najaar Pycke Zot in de Sint-Salvatorstraat. Zoals steeds ben ik enthousiast wanneer er iets nieuws opent ‘langs onze kant van de stad’ en hoewel pakweg Ganzerik en Café Congé nog veel dichter bij de Kollebloemstraat liggen, reken ik alles in de buurt van Dok Noord ook tot die categorie.
Wat triggerde mij de afgelopen maanden vooral in de regelmatige social media posts van Pycke Zot? Hun dagelijkse lunchbuffet én de kroketten waar ze bij het diner graag mee uitpakken. KROKETTEN, wie houdt daar nu niet van?
Ik date met een vriendin die er om de hoek woont. We arriveren tegen 19u00 en merken meteen dat dit een zaak is die prima draait. Op het terras zit slechts één moedig koppel, binnen zijn al behoorlijk wat tafels bezet en dragen enkele andere een bordje met ‘gereserveerd’. Het interieur voelt gezellig en hedendaags aan.
We kiezen een tafeltje tegen de muur en duiken de kaart in. Over het aperitiefje twijfel ik niet al te lang: doe maar picon vin blanc (€ 6). Ik lonk even naar de hapjes, mijn gezelschap hoeft niet meteen een starter en daar leg ik me met plezier bij neer. Altijd fijn om eens op stap te zijn met iemand die meer karakter heeft dan mij… Gelukkig komt er wel een kommetje met zoute chips op tafel.
Ik wist op voorhand dat het bij Pycke Zot lastig zou worden om aan mijn all-time favourite te weerstaan. Wanneer één van de zussen de bestelling komt opnemen, ga ik dan ook volmondig voor de vol-au-vent met kroketjes en witloofsalade (€ 18). Mijn vriendin doet mee. De andere opties zijn onder meer balletjes in tomatensaus (€ 14,50), varkensgebraad (€ 18) of pladijsfilet (€ 19). Voor de vegetariërs staan er proportioneel veel opties op de beperkte kaart: vegetarische vol-au-vent (€ 17), vegetarisch gehaktbrood (€ 17) of huisgemaakte geitenkaaskroketten (€ 16). Verrassend veel veggie voor een klassieke keuken met kroketten! Als voormalig vegetariër kan ik dat enkel toejuichen.
Het valt meteen op dat de saus van de vol-au-vent bruiner kleurt dan je doorgaans in dit gerecht gewoon bent. Ik stel me wel de vraag hoe ze aan die kleur komen (hopelijk niet door bruine maïzena), want thuis kom ik toch met kippenbouillon (van de gekookte kip) en melk uit bij een blekere versie – en samen met mij veel andere koks. Begrijp me niet verkeerd: de smaak zit prima en ik heb het volste vertrouwen in de huisgemaaktheid van deze vol-au-vent op basis van de stevige stukken kip en dito gehaktballetjes. Onregelmatige brokken en formaten vind ik in deze wel aangenaam! Hoewel de bouché voor mij niet het hoogtepunt van een bord vol-au-vent vormt, krijgen we hier tevens te maken met een kwaliteitsbladerdeegje. Het slaatje is verder kraakvers en de kroketten verdienen tot slot alle lof. We zeggen achteraf tegen elkaar dat we wel een extra kroketje lustten en dan bemerk ik pas bij het schrijven van deze blogpost dat extra kroketten (€ 3 voor 4 stuks of € 4,50 voor 6 stuks) wel degelijk op de kaart staan.
Ik drink hier trouwens een fris glaasje Gruner Veltiner van Weingut Waltner (€ 4,80) bij.
We prikken nog even verwachtingsvol in onze buik. Helaas moeten we besluiten dat er geen plaats meer is voor pakweg crème brûlée (€ 7), kolonel oftewel citroensorbet met wodka (€ 5,50) of warme appeltaart met ijs (€ 6,50).
Dan maar de rekening en die komt in een überschattig bordje met geen pieken maar harten, om nog even de knipoog naar het kaartspel te maken. We staan al vrij snel terug buiten en besluiten om de avond af te ronden met een wandeling op de Dok Noord site.
De zusjes Pycke zullen geen award winnen voor de meest verfijnde keuken van Gent, al ben ik er vrij zeker van dat dat geen ambitie is… Eerlijke en degelijke kost met óf zonder vlees / vis, daar staan de dames voor. De kroketten mocht ik nu al met veel plezier goedkeuren; dat hun lunchbuffet snel mag volgen.