Daar waar voorheen de onovertroffen sushishop Ko’uzi zat en waar ik ooit een onovertroffen sushiworkshop volgde (niet dat ik al zoveel sushiworkshops gevolgd heb), opende een aantal maanden geleden BÚN – in de Antwerpse Sint-Jorispoort 22 dus. Geen reden tot sushipaniek: Ko’uzi ontvangt je nu immers net achter het hoekje (Leopoldplaats 12). BÚN staat voor Vietnamese street food en ik denk met opgewekte smaakpapillen terug aan de buns die ik bij Ramen at tijdens de Gentse Feesten.
Met één bepaalde vriendin heb ik een soort Antwerps-Aziatische traditie opgebouwd. We hoeven dus niet lang na te denken over de locatie van onze volgende date: BÚN! Reserveren kan enkel om 20u ’s avonds, de rest van de dag loop je er beter gewoon binnen. Wanneer ik als tweede arriveer, zit mijn zwangere gezelschap al aan een tafel voor zes personen waar drie duo’s van tête-à-tête kunnen doen. Ik frons eerst even, maar dan blijkt dat we vrij ongestoord kunnen praten.

Lees verder →
Ooit wandelden we er voorbij onderweg naar Resto Henri en de authentieke inrichting van Le Pré-Salé sprak ons meteen aan. Het interieur doet vermoeden dat je hier échte Brusselse keuken eet en we stappen deze keer dan ook zonder dralen naar binnen.
Eerst krijgen we een tafel vooraan toegewezen. Omdat ze ineens denken dat we liever niet naast een tafel met drie kinderen zitten, bieden ze ons een andere tafel aan. Inderdaad een betere locatie (los van de kinderen) en dus verhuizen we: mijn vriend op de zetel tegen de muur en ik op de stoel. Ondertussen speelt er zich achter mijn rug een scène af tussen de baas en één van zijn diensters die mijn meneer geamuseerd volgt. Vraag me niet waarom, maar na wat wel-niet-wel-niet schuiven we uiteindelijk nog een plaatsje op. De rust keert terug.

Lees verder →
Wat doe je op een zaterdagmiddag na de expo van Michaël Borremens in BOZAR? Aperitieven, tiens! We trekken richting Sint-Katelijneplein, omdat we het daar best gezellig vinden. We stelden op voorhand helaas vast dat De Noordzee momenteel vakantie neemt. Dus zijn we niet ingesteld op vis aan een toog. Daarom doet het dubbel deugd als we ter plekke merken dat er aan de overkant nog een andere viswinkel annex eettoog is: ABC Poissonnerie*. Op andere plaatsen (off- en online) duikt de naam Mateos tevens op en er zijn nog elementen die een Spaanse invloed doen vermoeden. Tapastime dus!

Lees verder →
Er beweegt wat in de Gentse noodle scene en daar heb ik in geen geval iets op tegen. Na Ramen en Seli’s kun je nu ook terecht bij de Yaki Noodle Bar in de Vlaanderenstraat voor een bowl in dampende bouillon drijvende noedels. Op een vrijdagvoormiddag bel ik om te reserveren voor een groep van zes. Dat blijkt geen enkel probleem, alleen verloopt de communicatie in het Nederlands wat moeizaam. Bij aankomst blijkt dat we op het terras mogen zitten. Fijn! Ik hou er wel van om op straat te eten en de stad voorbij te zien rijden…
De Facebookpagina kondigt een formule aan van € 11,90.
Menu A
soep / mini-loempia
noedelsoep
drankje
Menu B
soep / mini-loempia
nasi kip / bami kip / pad thai
drankje
De voorkeuren zijn verdeeld. Ikzelf opteer voor A met mini-loempia’s en daarna een noedelsoep. Wat die soep betreft selecteer ik de wan tan met garnalen en vlees. Ondertussen staat er als drankje al een Asahi biertje voor mijn neus.

Lees verder →
Op de hipster food chart scoren bagels zonder twijfel erg hoog. Het werd dan ook tikkend tijd voor een NY-inspired bagelbar in Gent. Deze nood neemt Jackie ter harte in de Vlaanderenstraat met haar Jackie’s bagelbar. Wanneer we op een zomerse dinsdagmiddag binnenwandelen, blijkt meteen dat haar idee aanslaat. Je kon al bagels proeven bij pakweg OR Espressobar of Souperette. Maar als ik bij een zaak met een rechtlijnige focus over de drempel stap, dan verwacht ik altijd nog dat tikje meer…
Achter de toog of op de menukaart kun je de keuzes aflezen: bij Jackie begin je de dag met breakie’s of sweetie’s, schakel je tijdens de lunch over op saltie’s en rond je af met yummie’s als dessert. Verschillende hartigaards spreken mij wel aan, zoals de VEGAS met falafel en hummus of de in mijn gezicht lachende BARCELONA met gerookte zalm en avocado. Maar dan deelt een collega zijn keuze mee: een bagel van de maand en nog een andere. Ja, mijn collega’s eten veel… Hoewel ik toch ook even twijfel of ik met één bagel mijn middagmaag zal kunnen vullen.

Lees verder →