Wanneer ik een paar maand geleden noedels ga lepelen bij Umamido Flagey in Brussel, bots ik op de Cuichine crew die mij vertelt dat er op korte termijn twee Antwerpse vestigingen openen: eentje op het Zuid en eentje in Zurenborg. En laat die laatste buurt nu net zo’n beetje mijn uitvalsbasis in ’t stad zijn.
Zondagavond, na een passage langs KRACHTVOER in de namiddag en (de gesloten) Camping Gourmet tegen de avond belanden we op Dageraadplaats in het pand van de voormalige wijnbar Il Piccolo Peccato. Daar huist nu dus Umamido Zurenborg. Hoewel de local in het gezelschap aangeeft dat deze nieuwe noedelbar naast Café Zeezicht nog niet op volle toeren lijkt te draaien, merken we al van buiten dat er slechts één lege tafel rest. Gelukkig groot genoeg voor ons drieën en niet gereserveerd – iets wat überhaupt niet mogelijk is in deze Umamido vestiging.
Lees verder →
Vooraleer we op een zaterdag richting West-Vlaanderen trekken voor de Biennale Interieur en een familiefeest nog iets dieper in de provincie van onze oorsprong, besluiten we om de dag te starten met een ontbijt bij De Superette. Ik ging er sinds de opening in juni inmiddels twee keer lunchen; ontbijten en dineren stonden nog op mijn culinaire TO DO.
De zonnige nazomerdag in oktober leent zich perfect voor het overdekte terras. We installeren ons op een plekje waar de ochtendzon ons kan vinden en krijgen snel de menukaart voorgelegd. Tijdens het weekend kun je bij De Superette nu ook brunchen van 10 tot 14 uur. Ik voel me nog niet wakker genoeg om mij al op pakweg een varkenshammetje te storten, laat staan om voor het “Sharing is caring” concept aan € 25 per persoon te kiezen. Bovendien ben ik niet van plan om meer dan € 50 aan deze Superettesessie uit te geven, dus neig ik eerder naar de echte ontbijtdingen.
Lees verder →
Op een donderdagavond spreek ik met een vriendin af aan de keukentoog van InVINcible, een wijnbar met tevens een topreputatie op eetvlak. Ik kom iets meer dan een half uurtje voor tijd aan en wanneer ik dat – correct als ik ben – meld, maken ze meteen grapjes die mij op mijn gemak stellen. De dienster komt mij zelfs de Weekend Knack brengen. Lief!
Lees verder →
Tijdens een supersnelle shopping spree tijdens mijn lunchpauze wil ik op het einde nog gauw iets te eten kopen en zo beland ik bij KOOKPUNT tegenover de Sint-Niklaaskerk.
Lees verder →
Op een Londense zondag spotten we Gert De Mangeleer (driesterrenchef van Hertog Jan) en zijn madam in Brick Lane. Aha, dat is interessant! Even de social media afschuimen, vertelt mij dat ze bij Boundary, Yauatcha en Zuma geweest zijn. Die middelste Chinees ligt wel vrij gunstig tussen de conferentie die ik bijwoon (Millbank) en mijn verblijfplaats (Camden – waar ik overigens niet wild over ben). Dus probeer ik een dag op voorhand online te reserveren: dat kan nog voor één persoon om 18u00. Perfect! De conferentie eindigt om 17u10 en met de Londen tube reis je echt in no time van her naar hot. Ik ben dan ook al een kwartier op voorhand in de buurt. Omdat te vroeg arriveren wat truttig overkomt, shop ik nog wat windows.
Klokslag wandel ik binnen. Mijn jas wordt aangenomen, mijn reservatie geverifieerd en mijn tafel aangeduid. Hier weten ze duidelijk waar ze mee bezig zijn! Bij de ingang spot ik rechts trouwens een ganse patisserie-afdeling. Hoogwaardige gebakjes (waarvan de Chinese insteek mij ontgaat, wat mij voor alle duidelijkheid niet stoort) en macarons lachen de dessertlustigen toe. Ik weet nu al dat ik mij daar niet aan zal wagen.
Ik ga zitten in een comfortabele lage zetel en krijg meteen de vraag of ik water wil. Dat water verkopen ze bij Yauatcha enkel per fles. Wanneer ik aangeef dat dat te veel zal zijn voor mij alleen, krijg ik een glas en later nog een tweede. Op de rekening staat daar mooi £ 0 naast. Supersympathiek!
Dan wordt het tijd om de kaart te bestuderen. Die bestaat in hoofdzaak uit kleine hapjes: gestoomde dumplings (wel zeker twintig variaties), gebakken of gegrilde dumplings, gefrituurde hapjes, cheung fun (de voor mij onbekende rice noodle rolls), congee (een dikke rijstsoep), soep. Verder kan er als hoofdgerechten gekozen worden voor salade, vlees, gevogelte, vis, tofu en alle bijbehoren (groenten, rijst, noedels).
Wanneer ik de dienster om advies vraag over de aan te raden hoeveelheid voor één persoon, geef ik haar meteen mee dat ik de dag ervoor onafgebroken in bed lag met een soort voedselvergiftiging en dus eigenlijk geen volwaardige maaltijd meer at de voorbije 48 uur. Ze raadt mij drie dumplings aan, misschien vooral gestoomd en vegetarisch. Mijn foodieness wint het echter van mijn zwakke maag en uiteindelijk bestel ik vier dumplings en dan al helemaal niet puur gestoomd én vegetarisch. Eigenwijze ik…
Bij dit alles wil ik wel een glas witte wijn: de sauvignon blanc (£ 10,30) graag. Deze droog en iets zerper dan gewoonlijk smakende wijn laat zich de Chinese keuken welgevallen.
Lees verder →
