Leuven, dat was even geleden. De local die mee aan tafel schuift, kiest Het Land Aan De Overkant uit mijn shortlist – een restaurant dat op de radar verscheen na een paar dikke duimen van foodies die ik respecteer. We starten de avond met een pintje bij Kaminsky en wandelen daarna een paar honderd meter de Léon Schreursvest op. Mijn jas wordt weggehangen en mijn stoel voor mijn neus achteruitgeschoven. We zitten aan een ruime tafel en krijgen meteen een frisse limonade met munt als welkomstdrankje.

Vooraleer ik verderga even over de foto’s: na inmiddels een half jaar spelen met mijn Canon frustreerde het mij enorm om in moeilijk licht (tientallen spotjes + avond) met mijn iPhone de borden te moeten vastleggen. Zo erg zelfs dat ik even getwijfeld heb om deze blogpost niet te schrijven wegens ondermaats beeldmateriaal. Anyway, mijn excuses!

Na de limonade volgt vlot de vraag of we aperitief willen drinken en dient één van de obers radijsjes en zuurdesembrood met verse kruidenkaas op. Ik lust de cava (€ 9) wel, de details zijn niet blijven hangen. De overkant zwicht voor de Liefmans Goudenband (€ 9). Wat het menu betreft laat ik de keuze tussen korte (€56) of lange (€ 80) versie ook daar liggen. Hij wil full-blown gaan en wie ben ik om dat tegen te spreken?

Lees verder →

Deze resto review schreef ik origineel in opdracht van Goesting magazine – dat maandelijks verscheen als bijlage bij De Morgen en Het Laatste Nieuws.

Revue nestelde zich recent op de hoek van de Nederkouter en de Ketelvest in de plaats van Bistro ’t Keteltje.

We installeren ons op het terras beneden aan het water. Heerlijke plek! Even twijfelen we tussen de ganse avond ‘small bites’ delen of toch voor een hoofdgerecht gaan, uiteindelijk beslissen we om beide te combineren. Zo zijn we wel. Ondertussen staat er lekker brood met smout op tafel en bestellen we spumante rosé Bacio della Luna (€ 6).

Als tapas kiezen we vitello tonato (€ 13 – kalf, tonijnmayonaise, tomaat, avocado, kapper) en fishchips Revue (€ 13 – kabeljauw, gefrituurd, tartaar). De vitello wijkt af van het origineel, wat – ondanks mijn toch wel avontuurlijke smaak – in dit geval weinig meerwaarde brengt. Iets minder gepofte rijst, iets meer kappertjes graag! Verder zijn we zwaar gecharmeerd door de gefrituurde kabeljauw: overduidelijk vers en tartaar van het huis.

Die vislijn trek ik door naar de volgende gang: kabeljauw (€ 26 – puree, wortel, venkel, limoen mousseline). Mijn vriend landt bij het vlees: rib-eye Simmental (€ 30 – saus, slaatje, frietjes) met pepersaus alstublieft. Ik lust daarbij wel de Vina Sardasol (€ 5), een soepele Chardonnay.

De saignant gebakken rib-eye laat zich vergezellen door pepersaus, kropsla, tomaat en onweerstaanbare frietjes. Ongeschilde aardappelen, met de hand gesneden, goudgeel gebakken. Ik moét er af en toe eentje inpikken. Ik krijg een modern gedresseerd stevig stuk kabeljauw met gegrilde groenten. De puree en de nogal stevige mousseline volgen in aparte potjes. Zeker geen spijt van mijn viskeuze, alleen wil ik bij een volgende Revue iets mét frietjes proeven.

De radicale renovatie en het eten bevallen, de sfeer en de bediening voelen dan weer een tikkeltje stijf. We ronden af met cappuccino (€ 3;50) en sambuca (€ 7) als digestief met zicht op de voorbijvarende bootjes.

Deze resto review schreef ik origineel in opdracht van Goesting magazine – dat maandelijks verscheen als bijlage bij De Morgen en Het Laatste Nieuws.

Een fris adres op de Oostendse zeedijk met boeiende gin tonics en evenementen? Verkocht!

We installeren ons op het terras met vanzelfsprekend zeezicht. De zon doet deugd. De gin tonics als aperitief ook. Mijn vriend kiest uit de kruidige kaart voor Mombasa (€ 9,50), ik bij de florale sectie voor Geranium (€ 8,50). Zijn G&T komt met Thomas Henri tonic, sinaas- en citroenschil, zoethout en jeneverbessen; de mijne met J. Gasco tonic, Oost-Indische kers en aalbessen.

Daarbij horen enkele tapas: huisgemaakte gehaktballetjes (€ 7,50) en gegrilde groentjes met pesto (€ 12,50). De sappige lamsballetjes met vurige tomatensaus worden uitgevochten. Het assortiment gegrilde groenten overtreft tevens de verwachtingen: courgette, aubergine, zoete aardappel, champignon, paprika en rode ui met huisgemixte groene pesto. We inspireren de naburige tafeltjes. Altijd een goed teken…

Voor het hoofdgerecht overkomt mij hetzelfde: de huisgemaakte garnaalkroketten (€ 15,50 voor 2 stuks) lachen in mijn gezicht. Ik verkies wel frietjes (€ 2,50 extra) boven brood. Mijn wederhelft bestelt ook Oostendse garnalen, in de vorm van tomaat garnaal (€ 20,50). Daarbij drinken we een halve liter rosé Candela (€ 14,50), een Argentijn uit 2010 die deze zonnige avond perfect begeleidt.

Na de tapas vormt het volume van de hoofdgerechten een uitdaging, zelfs met slechts twee garnaalkroketten. Die kroketten kleuren binnenin nogal rood en smaken een tikkeltje anders, maar die originaliteit apprecieer ik wel. Ze zijn volgens de regels van de kunst – samen met wat peterselie – gefrituurd. Geslaagde garnaalkroketten met pit, alleen de maïskorrels in het slaatje en de frietjes vallen wat uit de toon.

We passen voor koffie of dessert, want het strand en de zonsondergang lonken. Aan de overkant enkel instemmend geknik wanneer ik opper dat Histoires d’O een plek is om terug te keren…

Na een huwelijksfeest ten zuiden van Brussel met een nachtelijke terugreis worden we de volgende dag pas wakker tegen de middag. Zin om brood en beleg bijeen te scharrelen is er niet. Ik hoef dan ook maar even “Gaan we ontbijten?” te horen en ik smeed al een plan… Minne! Dat nieuwe adresje op de hoek van zowat vijf straten en aan de achterkant van Baudelo en Minnemeers, daar waar vroeger Mimosa zat.

We installeren ons op het sympathieke terras met zicht op het MIAT en het water – wat een prachtig Gents panorama. Hier word je instant opgewekt van!

Lees verder →

In de oplevende Nederkouter opende een paar weken geleden de salad bar Romain Roquette. Een naam met humor, daar hou ik wel van. De foto’s op NewPlacesToBe.com triggeren mij wel… En op een zonnige donderdagmiddag trek ik dan ook richting stad om de groene blaadjes van Romain te proeven!

De levensleuze van Romain Roquette?

leef voor je passie • maak gedurfde keuzes • til je smaak naar een hoger niveau • verzacht je voetafdruk • blend topproducten samen • deel ervaringen • geniet van elk moment

Dikke duim voor het interieur! Ruimte, licht, hout, wit, ik ben helemaal mee. Ik bekjik even het slaatjesaanbod en laat mij verleiden door de julius met romeinse sla, geroosterde kip, groene asperge, avocado, parmezaan crouton, bieslook dressing – klein € 7 (this will do for me today) of groot € 10. Hilarische naam toch, met die knipoog naar de klassieke caesar salad?

Verder vraag ik ook nog de soep van dag dag: asperge (€ 4), met brood of crackers. Welke van de twee ik wil, wordt mij niet gevraagd. Later blijkt dat het brood wordt.

Lees verder →