Wat vreet een mens uit op zo’n vreemde feestdag als ‘Dag van de Arbeid’ waarop je verondersteld wordt om niets te doen? Even naar Antwerpen cruisen om – eindelijk – kennis te maken met die frituur à la Sergio Herman bijvoorbeeld… Iets oer-Belgisch dat door een Nederlander in een luxejasje wordt gestoken: gewaagd! Toegegeven: Sergio is een halve Vlaming met z’n The Jane in Antwerpen en z’n vele televisie-optredens alhier, maar Zeeuws-Vlaanderen blijft natuurlijk een Nederlandse provincie. Ondertussen weet iedereen dat al wat Sergio aanraakt in goud verandert, dus we gaan ervan uit dat de frietjes bij Frites Atelier Amsterdam ook wel perfect goudgeel gebakken zullen zijn.
Lees verder →
In het kader van mijn nieuwe project om lunchadresjes in de buurt van De Krook uit te testen, beland ik vandaag met een collega in Pasta La Vista op de Nederkouter. Ik verwacht me aan zo’n pastabar waar je pasta in een kartonnen doosje meeneemt en eventueel ter plaatse kan opeten, maar tot mijn jolijt merk ik al snel dat je hier échte borden krijgt – en bovendien zelfs vrij in het oog springende…
Soit, eerst terug naar het begin. Bij het binnenkomen staan een drietal vrouwelijke studentes en een Deliveroo-man te wachten aan de toog. Dan komen wij aan de beurt: ik kies voor de Pasta Belgica (€ 6), een gezonde Belgische klassieker met Brussels witloof, ham en heerlijke kaassaus. De normale portie lijkt me wel voldoende, die € 1,50 extra voor een groter volume hoeft voor mij dus niet. Wel verkies ik volkoren spirelli (€ 1 extra) boven de gewone penne of spirelli. Mijn gezelschap gaat voor de Pasta La Vista (€ 6,50), een Napolitaanse saus met spek en groentjes en als pastasoort cappellini (€ 1,50 extra).
Lees verder →
Nog zo’n adresje dat al eeuwen op mijn restolijstje staat: I Famosi, wellicht één van de bekendste en best bezochte Italianen in Antwerpen. Ik verwacht me aan een luidruchtige Italiaanse sfeer en een eerlijke keuken. In afwachting van mijn gezelschap drink ik alvast iets in Het missverstand iets verder op de hoek van de Sint-Andriesplaats.
Tegen half acht wandel ik het Italiaanse restaurant binnen. Ik krijg een tafeltje met uitzicht op de zaak en krijg meer dan voldoende tijd om goed rond te kijken, want mijn vriendin kondigt een kleine vertraging aan. Pas na iets meer dan een kwartier komt één van de obers vragen of ik al wil aperitieven. Dat kan je op twee manieren zien, ofwel (positief) als niet-opdringerig ofwel (negatief) als te laks. Ik besluit toch om te wachten, dus eigenlijk doet het er zelfs niet toe.
Op tafel staat trouwens een nogal belangrijke mededeling: I Famosi verhuist namelijk, naar De Burburestraat meer aan het Zuid.
Ondertussen bestudeer ik de vaste menukaart, de suggesties op papier én op het krijtbord. Vrij snel beslis ik dat ik iets van pasta met iets van vis wil, dus dat resulteert in de volgende shortlist:
- calamarata cozze (mosselen)
- tagliolini con misto pesce misto (verse mix van vis)
- ravioli branzino e scampi (zeebaars en scampi)
- taglioni met kreeft
- calamarata met kleine octopus
Intussen arriveert mijn tafelgenote en meteen krijgen we bruschetta met tomaat als hapje. Dat doet deugd! Niet veel later bestellen we prosecco (€ 7) en tonic (€ 3) als aperitief. Net wanneer ik denk dat ze onze drankjes vergeten zijn, verschijnen deze op tafel. We zijn inmiddels half negen en nog steeds kregen we niet de kans om ons eten te bestellen… Ik hou niet van gehaast dineren, maar hier helt toch iets te veel naar de andere kant – en we zijn nog maar net vertrokken.
De eetbeslissing is gevallen: mijn vriendin kiest tagliata di tonno (dichtgeschroeide tonijnsteak met rucola, gekarameliseerde tomaatjes, asperges en krokante pancetta – € 26) zonder pancetta en ik bestel taglioni met kreeft (€ 26). Daarbij hoort een slabbetje dat ik gewillig aantrek…
Na nogal wat bijgepraat te hebben verschijnen onze gerechten. Aan de overkant een groot vierkant bord met – eerlijk is eerlijk – niet zoveel op, desalniettemin bemerk ik geen ontgoochelde blik. Mijn oogjes gaan des te meer blinken wanneer ik mijn diep bord met verse pasta en kreeft aan een eerste inspectie onderwerp. Verse pasta, kreeft, tomaat, oliljfolie: meer vraagt een goede Italiaanse maaltijd toch niet?
Lees verder →
Wanneer ik met een vriendin afspreek voor de lunch, stelt ze voor om het buffet van het NTGent Café uit te testen. Sinds enkele jaren installeren ze daar tijdens de week ’s middags een lunchbuffet (€ 12); misschien in de eerste plaats voor het NTGent personeel, maar andere eetgasten zijn evenzeer welkom. Echt bruikbare foto’s nam ik er niet. Een recensie zonder foodfoto’s dus, jullie zullen mij op mijn woord moeten geloven…
Foto – NTGent website
Foto – Goesting Oost-Vlaanderen
Lees verder →
Ooit schoof ik al de voetjes onder tafel bij Michael Yates, maar dat dateert nog van toen hij op vraag van Hendrik Dierendonck de keuken van Carcasse in Koksijde leidde. Sinds enkele jaren doet hij samen met vriendin Marijke zijn eigen ding in hun Sail & Anchor: verfijnde Britse keuken, op de Berchemse locatie waar voorheen Veranda zat.
Op een vrijdagmiddag komen we om 12u30 als eerste (en later blijkt als voorlaatste) gasten aan. Chef Michael verwelkomt en stelt het menu voor: op het briefje staan aperitiefjes, snacks to share en een driegangenlunch (€ 34). Mijn gezelschap vraagt London Negroni (€ 14 – Sacred Jupiner gin, spiced English vermouth & Rosehip Cup) en voor mij mag het Ginger Beer & Lime (€ 6 – Fentimans gemberbier met limoen) zijn. Als hapje lijken die whitebait (€ 10 – Gefrituurde visjes met aïoli) me wel wat.
Lees verder →
