Voor mijn 35ste verjaardag plannen we een lang weekend Oostende in, meteen het eerste (inlandse) tripje voor onze inmiddels vier maand oude Georges. Logeren doen we op de 30ste etage van het intrigerende Europacentrum, het appartementsgebouw dat opvallend boven alle andere uittorent. Ik wil drie dingen doen: ontspannen, kunst (denk Het Vlot – Kunst is (niet) eenzaam) en eten. Dat eten moet zich tegenwoordig wel onderschikken aan onze Georges. Gelukkig mogen we voorlopig absoluut niet klagen: meer zelfs, hij lijkt het fijn te vinden om op pad te zijn met papa en mama.
Voorbereiding is het halve werk. Dus snuffel ik wat rond op de website van #visitoostende, download de OSTNDR app en consulteer via Twitter @pieterhens – die bij de toeristische dienst van de stad werkt. Hij raadt aan om bij Mommy’s Bastards langs te gaan en dat doen we dan ook bij wijze van verjaardagslunch.
Eerste indruk? Nogal hipster met op de kaart een bebaarde man met muts en pijp én fancy food quotes op de menukaart. Terwijl ik deze blogpost aan het schrijven ben, valt de nieuwste Lazy Monday (een magazine voor horeca professionals) in de bus en daarin staat toevallig een artikel over Mommy’s Bastards. Hoewel ik nu al kan zeggen dat ons bezoekje op zich als aangenaam bezoekje kan gelabeld worden, krijg ik extra sympathie voor de heren na het lezen van het Lazy Monday artikel. Blijkbaar baatten gastheren Kevin en Stefan op dezelfde locatie elf jaar lang De Mosselbeurs uit, het – nomen est omen –mosselrestaurant dat ze overnamen van Kevins ouders. Respect voor het lef om zo’n ommezwaai te maken, dubbel respect als je dat op dezelfde locatie doet! Een ware extreme makeover.
Lees verder →
Ondertussen volg ik Ae Jin Huys toch al een tijdje… Even graven op de blog brengt mij bij posts over de lancering van haar Koreaanse BBQ concept MOKJA, de MOKJA pop-up tijdens de Gentse Feesten van 2015 en tevens tijdens de editie van afgelopen zomer. Inmiddels is deze Gentse schone – want ja, ik vind dat één van de knapste madammen van Gent – geland op de site van de Eskimofabriek. Daar baat ze sinds enkele maanden factor.ae uit: een onbijt- en lunchplek, plus de vaste locatie voor haar MOKJA catering.
Lees verder →
Iets meer dan een jaar geleden dineerde ik al eens bij SAN op de Vlaamsesteenweg in Brussel. Gemakkelijkheidshalve neem ik even de intro over, want die blijft overeind…
I am a Korean born, a Belgian man and a citizen of the world.
Zo omschrijft chef Sanghoon Degeimbre zichzelf. Ik tafelde helaas nog niet in L’air du temps, zijn tweesterrenzaak in de provincie Namen. Wel mocht ik ooit al van proevertje doen op events als Culinaria. Een tijdje terug opende Sanghoon echter een tweede restaurant in hartje Brussel (Vlaamsesteenweg): SAN – zijn roepnaam, I assume.
Wederom gebruik ik de zinnen van de chef zelf, omdat ik het niet beter kan verwoorden: ‘SAN is de versmelting van onze hang naar eenvoud, onze reizen die ons de ogen openen voor een pluriculturele keuken en onze creativiteit, een erfenis van L’air du temps.’ Het concept? Alles geserveerd in kommetjes, allemaal op te lepelen met één enkel bestek.
Na de Vlaamsesteenweg volgden nog een zaak op de Brusselse Zavel en nu is er dus ook een SAN in de Gentse Brabantdam. Een paar maanden na de opening spreek ik er af met een vriendin, overigens mijn eerste babyloze etentje sinds de geboorte van Georges…
Lees verder →
Het eerste compliment van deze blogpost gaat naar de naam van de zaak, want geef toe dat Barbiet goed bekt voor een ontbijt- en lunchbar waar groenten de hoofdrol spelen. Als tweede schouderklopje mag de vormgeving er ook wel wezen. Dat bedenk ik terwijl ik op mijn lunchafspraak wacht, met baby Georges in zijn kinderwagen aan mijn zijde. We zitten trouwens vlak achter het tochtgordijn op deze vrij koude winterdag, want de andere tafeltjes lijken me niet zo handig met een Bugaboo ernaast.
Lees verder →
De laatste maanden zag ik Table d’Ho meermaals voorbijkomen bij enkele foodies en hun posts met de fotogenieke Koreaanse keuken verleidden mij keer op keer. Laat het dus geen toeval zijn dat ik dit adres uitkies voor de Antwerpse ontmaagding van Georges… Het ventjes is ondertussen twee maand oud, dus hoog tijd om naast Oost- en West-Vlaanderen eens een volgende provincie te ontdekken. Blijkt mijn beste maatje ook nog eens op slechts 800 meter van deze nieuwe Koreaan te wonen. Perfect! De kinderwagen gaat mee in de auto en we wandelen er heen…
Bij aankomst valt op dat de gemiddelde leeftijd van de lunchers gevoelig hoger ligt dan wat je doorgaans in Zurenborg ziet. We zijn hier dan ook aan de andere kant van de ring, een buurt die duidelijk nog wat verjonging kan gebruiken. De ontvangst zit helemaal goed: een vriendelijke ober wijst ons een tafeltje achterin waar we de kinderwagen probleemloos kunnen achterlaten. Trouwens tevens chapeau voor de inrichting van het pand waar blijkbaar voorheen een boekenwinkel in zat. Het resultaat oogt fris en getuigt van karakter.
De lunchkaart bestaat uit zeven hoofdgerechten met allemaal al even welklinkende (maar voor mij onverstaanbare) vanzelfsprekend Koreaanse namen en een suggestie van de week genaamd slow cooked ssamyeopsal. Naar goede gewoonte krijg ik van mijn gezelschap carte blanche; hij kiest enkel zijn drank.
Over die drank gesproken: hij start met een glas cava Pere Ventura (€ 5). Misschien wel leuk voor Café Ventura in Gent om die aan de drankkaart toe te voegen? Ikzelf drink de Boricha tea (€ 2,90), dat is een ongezoete koude granenthee. Origineel!
Lees verder →
