Ergens afgelopen najaar lieten de heren van Bar Chine – dat binnenkort helaas de deuren sluit om plaats te ruimen voor een nieuw concept Jinza – mij proeven van een Japanse cheesecake. Niet van hun makelij, maar gefabriceerd door Mico’s Bistro. Dat én een recommendation van foodie en vriendin Avocado van de Duivel brengen mij op een middag in de Kasteelpleinstraat voor een Aziatische lunch.
Foto: Instagram @elidesc
Ik arriveer als eerste en mag een tafel voor twee uitkiezen. Het eethuis splitst zich in een voor- en achterkamer; je loopt quasi door de halfopen keuken. De lichtrijke veranda lijkt mij op dat moment de fijnste plek: je mist de passage van de straat, maar kunt even weg van de wereld wezen. Ondertussen bestel ik als drankje Osmanthus green iced tea (€ 4) die er beeldig blijkt uit te zien en dito smaakt. Mijn gezelschap vraagt even later een glas witte wijn. Per glas (€ 6) wordt dat Chardonnay van Domaine Des Homs uit 2014.
Tevens geef ik mee aan de vriendelijke Engelssprekende gastvrouw dat we hierbij graag beide dim sum proeven. Over de rest moeten we nog iets langer nadenken…
Niet veel later verschijnen twee stoommandjes met prachtige dim sum. Ja, ik ben een fan omdat ze vaak veel zeggen over de (Aziatische) keuken. Deze zijn tegelijk delicaat van smaak, perfect qua stoomtijd en daarenboven leuk gedecoreerd. Op de bovenste foto stralen de beetroot pork dumplings (€ 8), onderaan de veggie dumplings (€ 8). Daarbij horen tevens twee specifieke dips: pikante dip met chilipasta voor bij de eerste, sojasaus met gember voor bij de tweede. Ik hou wel van zo’n gerichte instructies.
O ja, ik krijg opnieuw carte blanche bij de bestelling – het wordt een (leutige) gewoonte als ik met Geert op pad ben. Na de dim sum wil ik in eerste instantie twee buns en twee specials bestellen. Gelukkig roept de dame mij tot de orde… Ik overdrijf (nog maar eens)!
Daarom houden we het bij één bun: pork belly bao (steamed bun), slaw (€ 9,50). Deze verschijnt samen met de andere specials, namelijk noodle salad with soy braised beef slices (€ 18) en claypot rice, poulet noir, veggies (€ 18).
Eerst over de bun. Uiteraard willen we deze broederlijk delen, maar het blijkt geen sinecure om een gestoomd broodje te snijden gezien het toch om een vrij wattige textuur gaat. De stukken buikspek smaken sappig en het kleurrijke slaatje erbij maakt dit een gerecht dat ik wel elke dag als lunch zou kunnen eten.
De noedelsalade levert wat je ervan verwacht: een frisse smaak die je teleporteert naar Azië. Over het rund en de kip straks maak ik eenzelfde bedenking… Je merkt dat je hier bij een chef met échte Chinese roots aan tafel schuift en wat ik apprecieer is dat zij met andere delen van een dier aan de slag gaan. In de westerse keuken gebruikt men al te vaak bijvoorbeeld kipfilet, bij Mico’s Bistro proef ik smaakvoller vlees van de bil of zo.
De claypot maakt indruk tijdens het serveren. De hete aarden pot knispert nog lichtjes en wordt overgoten met een warme saus. Ze expliceren dat we de inhoud goed moeten roeren, omdat op de bodem van de pot de gestoomde rijst kleeft. ’t Is maar een woord! Dat roermoment wordt door Geert trouwens vastgelegd op video. We proeven een geslaagde stoofpot met kip, shiitake, pompoen, prei en gestoomde rijst die helemaal onderaan schreeuwt om losgeschraapt te worden met onze stokjes.
Eerlijk is eerlijk: zelfs zonder tweede bun moet ik al behoorlijk mijn best doen om tot het einde mee te kunnen. We zijn het erover eens dat dit een verrukkelijke lunch was, alleen had mijn compagnon het nóg leuker gevonden met iets kleinere (en dus ook iets meer verschillende) bordjes. En daar kan ik hem wel in volgen…
Ondertussen staat voor mijn neus een iced matcha latte (€ 4). Het mag gezegd: dikke duim voor beide huisbereide drankjes die mijn lunch begeleidden.
Gezien Mico’s Bistro eveneens gekend staat voor ambachtelijke patisserie, vind ik het bijzonder jammer dat een dessert er onmogelijk nog bij kan. Laat dat een reden zijn om zeker nog eens terug te keren naar de Kasteelpleinstraat. Al zal ik bij bezoekjes aan deze straat mijn aandacht wel moeten verdelen tussen twee topadresjes: deze Mico’s Bistro en Visbistro Mojo waar ik vorig voorjaar erg lekker lunchte.