Het zal intussen wel ongeveer een jaar geleden zijn dat Het Gouden Hoofd een paar huizen in de Slachthuisstraat opschoof. Ik was fan van hun vorige zaak, wegens lekker en gezellig vertoeven in een eerder bruin eetcafé. Ik concludeer nu al dat ik nog meer fan ben van de vernieuwde zaak, wegens een geslaagde poging om de gezelligheid te behouden en tegelijk te combineren met een paar meer industriële / eigentijdse elementen. Bovendien – maar nu loop ik wel erg voor op de feiten – kan ik mij niet van de indruk ontdoen dat ook hun keuken nog een sprongetje genomen heeft…
We zijn niet zeker of Het Gouden Hoofd geopend is voor een donderdagse lunch wegens de ganse voormiddag voicemail op het gsmnummer. Toch wagen we het en raken bij aankomst nog wat meer in de war omwille van opnames door Sultan Sushi in de straat. Uiteindelijk blijkt het toch open te zijn en kunnen we ons aan de grote tafel in het midden van het woonkamergedeelte installeren.
Op tafel liggen enkel drankkaarten, dus we veronderstellen dat de keuzes beperkt zijn tot de lunchsuggesties op het bord. Achteraf zien we echter spaghetti voorbijkomen. Deze middag luidt het menu (€ 13,50) groentesoep met ofwel lamsnavarin met krieltjes en witlof-koolsla, ofwel gevulde patat met Keiemse bloem (een soort kaas). We kiezen voor de lamsnavarin – een gerecht met een welluidende naam dat ik thuis nog nooit klaarmaakte.
Ik hou het bij een huisgemaakte ice tea (€ 2,80) met appel en kaneel. Die wordt in zo’n leuk flesje met afsluitdop op tafel gezet. Daarnaast komt er opvallend lekker brood en een ouderwetse serveerkom waaruit we de groentesoep kunnen pollepelen. Het voelt aan als thuis, maar dan eerder op een zondag bij de oma dan doordeweeks. Leuke opener!
Inmiddels zie ik ook de stevig gevulde aardappel voorbijkomen en besef dat dat zeker een evenwaardige optie was. Maar spijt staat niet in mijn restowoordenboek, alleen “Hier moet ik nog eens terugkomen!”. Even later komt de lamsnavarin en de stijl van het gerecht bevalt mij meteen… Propere stukken lamsvlees in een smaakvolle saus met spek en zilveruitjes. Daarbij komen correct gebruneerde krieltjes en een fris slaatje met door de mandoline gejaagde rode kool, witte kool en een weinig witlof.
De vlotte jongens die op Flemish Food Fest ook achter de schermen aan de slag waren, staan hier in voor de bediening. Dit is dus de keuken die ook de GELINAZ chefs tijdens hun verblijf in België geproefd hebben. Dit is een keuken waar ik van hou.
De liefde voor Het Gouden Hoofd blijft dus. Meer zelfs, ze is nog groter geworden.