Eat Love Pizza, daar waren we al geweest. Als je naar het toilet gaat, kom je wonderlijk genoeg bij dezelfde sanitaire voorzieningen terecht als in Eat Love Tastings. Ja, de Ajuinlei en Onderbergen huisvesten rug-aan-rug-gebouwen. Komt daarbij dat Eat Love Tastings vroeger eenvoudigweg Mineral heette – je weet wel, met die herkenbare gevel in groene mozaïekjes – en in een tussenfase even The Fat Cow, een pop-up restaurant met hoogwaardig rundvlees als specialiteit.
We komen op een vrijdagavond met onze reservatie aan in het totaal heringerichte, maar veelbelovend uitziende interieur met veel wit, hout en design – zoals de bekende DSW-stoelen van Eames. “Kies maar een tafeltje voor 2”, luidt het vriendelijk en dat doen we meteen. De dienster komt even later met de menukaarten aanzetten en stelt voor om het concept uit te leggen. Ik geef toe al een kleine voorstudie gedaan te hebben op de website – zo ben ik nu eenmaal.
We gaan mee in het menu waar je voor de 6 (€ 39) of de 9 (€ 62) formule kunt opteren. 6 = 3 bar bites + 2 tastings + 1 sweets of kaas. Dat lijkt ons ruim voldoende, zeker als de dame nog eens onderstreept dat een tasting een portie tussen voor- en hoofdgerecht inhoudt. Ze verklaart ook nog nader dat je doorgaans telkens 1 maal dezelfde bar bite / tasting krijgt, aangevuld met dan nog individuele porties. Ze geeft tevens aan dat je wel om een specifiek gerecht kunt verzoeken en ik vermeld meteen de pad thai krab & brasvar buikspek. Nu al tevreden wachten we verlekkerd af met een glaasje cava (€ 7).
Ondertussen duiken we tevens in de wijnkaart. Hier wil ik toch wel even opmerken dat die beslist prijzig is: wat de rode wijn betreft geen enkele fles onder de € 30. Doorgaans gaan wij voor iets tussen € 20 en € 25, of zelfs de huiswijn. Bij de witte wijn valt het iets beter mee, maar mijn wederhelft is een rode bui. Dus opteren we voor een fles van € 34, dewelke ontgaat mij echter alweer – iets met merlot.
Als bar bites (leuk woord overigens) krijgen we:
- 2 x carpaccio gerijpt west-vlaams rood – zeldzaam rundsvlees van de Dierendonck boerderij (voor elk 3 sneetjes topkwaliteit, opgediend met wat olijfolie en zeezout)
- 1 x straciatta di burrata – soort mozzarella, maar romiger en véél lekkerder (geserveerd met olijfolie en kappertjes, hemels op-de-tong-smeltend)
- 1 x tomatencollectie (rood, geel, groen, alle kleuren van de rastaregenboog)
- 1 x kaviaar van aubergine (een leeggeschraapt potje als eindresultaat)
- 1 x grijze ongepelde garnalen (mooie, grote exemplaren)
Nog even verduidelijken dat de commentaren na het koppelteken deze van Eat Love Tastings zelf zijn, deze tussen haakjes van mij. Ieder hapje kenmerkt zich door ingrediënten van het hoogste niveau. De ‘back to basics & nostalgie’ vind ik niet meteen terug, maar daarvoor was ik dan ook niet naar deze nieuwe zaak gekomen.
En dan verschijnen de hoofdgerechten:
- 2 x pad thai krab & brasvar buikspek – noedels, noordzeekrab, pinda (een ietwat gewaagde, doch geslaagde combinatie; de noedels echter iets te plat van smaak)
- 1 x mosselen – citroengras, thaise basilicum
- 1 x risotto van tarwe – broccoli en pecorino (niet vermeld op de online kaart en het minst smaakvolle van de avond; niet makkelijk wel met tarwe, weet ik uit ervaring)
Na dit alles kijken we elkaar aan en zeggen quasi op hetzelfde moment dat de 9 formule echt wel overdaad zou geweest zijn… En dat schaadt, naar men zegt. Verder wil ik graag nog een eervolle vermelding uitreiken voor het servies. Eat Love Tastings schuift net zoals vele hedendaagse restaurants (zoals de meeste van de Flemish Foodies) het witte servies langs de kant en kiest voor borden en schalen met iets meer karakter. Aardewerk, gebakken en gekleurde keramiek, stuk voor stuk bouwstenen van gezelligheid.
Als dessert krijgen we het meest gastronomische gerecht van de avond voorgeschoteld: een combinatie van peer en popcorn. Een alliteratie op je bord, wat fijn en lekker ook. Zoveel bordjes later vat ik de 6 formule samen als een puike prestatie van chef Tom Van Lysebettens, volgens hun website een jonge wolf uit de sterrenkeukens. Verder ook nog een pluim voor het zaalpersoneel: stuk voor stuk knappe (ja, vrouwen kunnen dat zeggen over andere vrouwen) en attente dames.
Een niet minne € 133 armer stappen we Onderbergen in, maar het mag al eens iets meer zijn als je iets kleins te vieren hebt. Leve het vieren. Leve de nieuwe adresjes.