Na de tweede conferentiedag in Amsterdam wandelen we van de Westergasfabriek terug richting centrum via de Haarlemmerstraat. Ineens worden we getriggerd door Café Harlem: een leeg tafeltje op hun terras en de omschrijving ‘soulfood & drinks’ op de luifel doen wat ze moeten doen. We installeren ons en laten bier en wijn aanrukken.

Verder kan ik het als liefhebber van het lekkere leven niet nalaten om die soulfood op de kaart te inspecteren. Niet veel later ben ik ervan overtuigd dat ik die nacho’s MOET proeven… Ik kies uiteindelijk voor de ‘nacho spicy chicken’ in de kleine versie (€ 8,50) met pittige kip, cheddarkaas, salsasaus, sourcream, guacamole.

Het duurt wel even vooraleer dat eten vanuit de ziel geserveerd wordt. Dus bestelt mijn gezelschap alvast een tweede biertje – geen pintje, want we zijn in Nederland. Als de nacho’s verschijnen, bevalt het uitzicht al. Maar dan hebben we nog niet geproefd…

Ik ben vrij extatisch over dit eenvoudige hapje… Degelijke nacho’s met daarop zoals beloofd meer dan doorsnee guacamole, zure room en salsasaus. Alles even rijkelijk. Daarbij komt de gesmolten laag cheddarkaas en de preischeuten ter afwerking. Maar het meest geniale ingrediënt van deze appetizer is zonder twijfel de kip.

Je verwacht je aan standaard stukjes kip, denk aan de ingekochte brokjes die je in broodjeszaken tussen een sandwich of in een slaatje opmerkt. Deze kip smaakt alsof een volledige scharrelkip minstens een uur en mooi doorregen met kruiden in een oven heeft gegaard en daarna zorgvuldig door iemand met bijzonder veel liefde voor dit stuk gevogelte uit elkaar geplukt is. De smaak zit zo diep dat het mijn enthousiasme verantwoordt zonder dat er wijn als argument kan aangevoerd worden.

Plekken als Café Harlem maken het leven wat het is: iets wat dicht bij de ziel moet blijven.