Op buitenlandse missie probeer ik steevast om te proeven van de ex-koloniale keuken. Indisch in Londen dus, logischerwijs Indonesisch in Amsterdam. Tijdens een vroegere business trip maakte ik al op uiterst pikante wijze (letterlijk!) kennis met de Indonesische kookkunsten in Tempo Doeloe. Op aanraden van onze B&B gastvrouw reserveerde ik voor onze tweede avond in Amsterdam – op Koninginnedag – bij Blauw. De ochtend zelf gebruik ik hun online reservatieplatform; met de bevestigingsmail in de hand stappen we na een zonovergoten feestdag met enkel kraampjeseten (haring, kibbelingen en nachos) de moderne zaak binnen die zich vlakbij de uitgang van het Vondelpark bevindt.

Lang hoeven we niet na te denken: het wordt Selera Blauw, een rijsttafel met vlees, vis en groente. De kaart vermeldt bovendien dat hierbij sambal goreng kentang, sayur lodeh, gado gado, atjar ketimun, seroendeng, nasi goreng en nasi putih geserveerd wordt. Veelbelovend! Ik ga ervan uit dat Nederlanders enigszins weten wat ze op hun bord mogen verwachten, wij Belgen dus niet.

Als begeleidende wijn gaan we voor een flesje Chileense huiswijn. Verdere details vergeten, maar na het verzoek van mijn wederhelft om de rode wijn wat bij te koelen absoluut lekker bevonden. Preventief verschijnt tevens een liter water op tafel.

Niet veel later komt een dame aanzetten met – in twee ladingen – wel twintig schaaltjes. Wanneer ze vraagt of we enige toelichting wensen, knikken we gretig. Mijn niet zo lamentabele geheugen ten spijt, kon ik al quasi niets meer herinneren toen haar voetstappen geeneens uitgestorven waren (een soortement overdrijving, want uiteraard te veel omgevingslawaai hiervoor). Ik veronderstel dat de ‘geserveerd met’ van op de menukaart er tussen stonden. Verder dus satés (kip en rund), stoofpotjes en kroketjes. Qua hotness viel het al bij al wel mee, maar wat een rijke smaken! In België zijn we wat betreft Aziatisch vooral Chinees, Thais en Indisch gewoon. Vandaar dat zo’n Indonesische smaakervaring als intermezzo uiterst welkom is.

Trouwens een extra pluim voor onze sympathieke ober. Met gepaste interesse aanhoort hij onze Koninginnedagavonturen. Hij vertelt ons tevens na de ongeveer twintig lege kommetjes te hebben afgeruimd dat niet veel gasten zo’n rijsttafel volledig verorberen. En als kanttekening dat het indien wel doorgaans mannen zijn. Boodschap begrepen!

Verrukkelijk voldaan en € 95 lichter stappen we uitgelaten de fiets op. Met een ‘voor herhaling vatbaar’ als besluit trappen we stevig door richting Badhoevedorp.