Fnac vangst

Zalig om op een zaterdag – maar eigenlijk bij voorkeur nog liever op een minder drukke dag van de week – zonder haast bij Fnac binnen te wandelen. Daar uitgebreid rond te snuisteren en – hetzij impulsief, hetzij selectief – boeken, muziek of nog wat anders meegraaien. In de wachtrij aan de kassa weerstaan aan hoe ze last-minute jouw aankopen nog pogen aan te dikken en gadeslaan wat de andere winkelaars gescoord hebben of als gewillige prooien nog scoren. Thuiskomen. Vervolgens de aankopen met veel zorg uitpakken en tenslotte nogmaals grondig besnuffelen.

Mijn vangst van vandaag…

Kadootjes voor het geboortebezoek bij vrienden met 3 flinke zonen morgen:

  • “Zoon” – luisterboek van Raf Walschaerts
  • “Kapitein Winokio danst” – luisterboek van Kapitein Winokio
  • “Floddertje gaat in bad” – badboek naar de verhalen van Annie M.G. Schmidt, getekend door Fiep Westendorp

Muzieknoten en dit keer geen klassieke composities:

  • “20 jaar Stef Bos – Dit is nu later!” – cd box van Stef Bos
  • “21” – cd van Adele

Boeken voor mezelf – en in het geval van Jamie Oliver ook voor mijn disgenoten:

  • “Purple cow” – Seth Godin
  • “Jamie in 30 minuten” – Jamie Oliver
  • “Digitaal is het nieuwe normaal – De revolutie is begonnen” – Peter Hinssen

Gent Lichtfestival

Gent timmert al jaren aan een feeëriek lichtplan. De eerste resultaten daarvan stonden centraal in de aftiteling van Flikken. De tentoonstelling “Belichte stad” in het STAM onderstreept eveneens dat licht en donker de sfeer van een stad bepalen. En dit weekend richt mijn thuisstad de schijnwerpers op deze jarenlange inspanningen tijdens het Licht Festival Gent.

Het initiatief wordt duidelijk gesmaakt door de massa, waardoor zowel op vrijdag als op zaterdag voornamelijk een volgeparkeerde stad was met op de topattracties rijen schuifelende lichtzoekers. Maar noch de massa, noch de vrieskou temperden mijn nieuwsgierigheid naar projectiepareltjes. Bovendien mag ik wel stellen dat de organisatoren een mooie eerste editie – met onder meer een indrukwekkend onthaal in de Sint-Niklaaskerk en lichtgevende jassen voor de gidsen – in elkaar boksten. Toch een opmerking van mijn kant over het beschikbaar maken van het parcours: met een PDFje, wat signalisatie en mogelijk een (betalende) gids van vlees en bloed moet de bezoeker het doen. Gelukkig zijn er nog de mensenstromen om de weg te wijzen… Maar anno 2011 zou een smartphone app die navigatie combineert met een audioguide geen overbodige luxe zijn.

Hieronder het beeldverslag van de tweedaagse lichtwandeling. Naar het einde toe belemmerden mijn bevroren vingers het nemen van scherpe foto’s – met enkele verrassende lichteffecten tot gevolg. De lichtgevende bloemen van Sophie Guyot, “Hier licht Gent” gevormd door lampadairekes en uiteraard “On dirait que” van Spectaculaires raakten mij het meest.

[portfolio_slideshow]

Damiaanactie

Mijn favoriete steunvoorwerpen ten voordele van het goede doel?

Op de 3de plaats – Wenskaarten van Unicef
Op de 2de plaats – Kaarsen van Amnesty International
Op de 1ste plaats – Stiftjes van Damiaanactie

Bovendien bevalt het televisiespotje van de Damiaanactie 2011 mij.
Sobere, serene, sprekende copy.

Je kan ermee schrijven
Je kan ermee schrappen
Je kan ermee tellen
Ver-tellen
Je kan ermee tekenen
Je kan er heel wat mee be-tekenen

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=zRBHEDh8Png]

Ik stift zeker. Nu nog een vrijwilliger van Damiaanactie tegen het lijf lopen.
Mijn gokje valt op Delhaize Watersportbaan…

Dicht

Dichter en dichter en dichter

De verte schuift richting mij
De horizon nadert

Ik adem
Span mijn spieren

De einder lonkt naar mij

Oh my God what happened?

And what should I do?
This book is for everyone who wants to move into the digital era of awesomeness.

Op hun zwart-witte website springt meteen een roze label in het oog met ‘150.000+ copies sold for a tweet’. Inderdaad, ook in mijn Twitter timeline verscheen ondertussen maanden geleden tientallen keren: “This Book helps you to move into the Digital era of awesomeness. Download it for free!”. Deze mensen maakten allemaal kennis met het pay with a tweet principe. Vermoedelijk was de inhoud van het boek op dat moment ondergeschikt aan de nieuwsgierigheid naar het innovatieve mechanisme om producten met een tweet – of uitbreidbaar andere geforceerde vormen van digitale word of mouth – te vergoeden.

En dan heb je ietwat naar traditie neigende zielen als ikzelf: zij die de papieren versie verkiezen. Ik bestelde een exemplaar bij Amazon en zou eigenlijk graag willen weten hoeveel gelijkgestemden met mij. Gezien dat aantal niet op de website geëtaleerd wordt, zal het wel beduidend lager dan 150.000 kopers liggen.

Rest dan nog de inhoud… Want wat willen die mannen achter Innovative Thunder nu eigenlijk vertellen? Uiteraard trachten ze vooral zichzelf en hun tweetmunt te verkopen. En daar hebben ze huns inziens opvallend weinig bladzijden voor nodig, gezien ze iedere linkerpagina gewillig opofferen aan de inkt minus een aantal krachtige woorden. Bijgevolg leveren ze een boek af dat aan een recordsnelheid – in mijn geval welgeteld 4 ochtendfiles – geconsumeerd kan worden. Gelukkig verwoorden ze een aantal opvattingen gevat en bijgevolg het sharen waard:

  • Interactive doesn’t mean it’s digital.
  • Integrate. Don’t interrupt.
  • Having a blog is not enough.
  • It doesn’t cost anything to listen.
  • Add meaning, not media.
  • Viral is not YouTube.
  • Do it for real.
  • Everyone is a reporter.
  • Exceed expectations.
  • Piracy pushes innovation.

Geen “nou breekt mijn klomp” uitspraken, maar wel verhelderend om ze samen opgelijst te zien in less is more taal.

Interesse? Don’t go Amazon. Pay with a tweet.
http://www.ohmygodwhathappened.com/