Lunchtijd. Mijn huisgemaakte courgettesoep schreeuwt om een dagje extra in de koelkast en ikzelf heb last van een Asian food craving. Welk vlot adres staat nog op mijn restolijstje en zweert eerder bij stokjes dan mes en vork? De Wok A Way op de Korenmarkt!
Doorgaans een plek waar ik met enige angst in het hart eten bestel wegens nogal gericht op toeristen – behalve dan bij Du Progrès, al dateert mijn laatste bezoek daar van jaren geleden. Op de (online) menukaart van Wok A Way staat te lezen “order at the bar / take your drink along / dishes are served at the tabel”. Dat klinkt als een quick & easy lunch…
En dat snelle kan ik wel gebruiken na drie wegomleggingen waardoor ik onmogelijk bij de vooropgestelde Sint-Michielsparking geraak en noodgedwongen op het Casinoplein parkeer – met een stevige wandeling op hoge hakken tot gevolg. Komt daar nog eens bij dat er aan de kassa “only cash & maaltijdcheques” hangt, dus ik moet op zoek naar een bankautomaat. Dan blijkt tenslotte dat die vlak naast de Wok A Way een souvenirwinkel geworden is: de Groentenmarkt dan maar. Uiteraard zijn deze rits hindernissen allemaal zaken waar Wok A Way niets aan kan doen (behalve dan investeren in een kaartlezer), maar u begrijpt dat ze mijn humeur niet meteen ten goede komen…
Mijn keuze is snel doorgegeven, want eigenlijk al gemaakt van achter mijn bureau. Graag de steamy selection (a selection of the four dim sum types mentioned above (6 pieces) – € 7,90). Als voorgerecht? Neen, graag samen opgediend met nog een andere starter: de gyoza with chicken (3 pieces – € 4,50). Ik ben namelijk dol op deze ‘pot stickers’ of gebakken dim sum / dumplings.
Als drankje vraag ik nog een Bionade met gember en dan installeer ik mij – samen met mijn nummer 58 – aan de toog waar ik de wokkende mannen in het oog kan houden. Voor mij rolt een band waarop de te serveren gerechten voorbijkomen. Op de houten toog staan tools (stokjes, maar ook westers bestek) en extra smaakmakers (less salt soy sauce, soy sauce & hot chili sauce). Ik hou tijdens het lezen in het oog wanneer ze aan mijn bestelling zullen beginnen, maar dan word ik plots verrast door een serveerster die uit het niets opduikt met mijn gerechten.
De dim sum zijn 5 verschillende soorten, waarvan ik niet 100% zeker ben wat ik allemaal proef – sowieso garnalen, kip en varken. Het metalen mandje in plaats van een rieten versie ontgoochelt mij enigszins; evenals de smaak van de dim sum. Ik ben recent natuurlijk nog extreem verwend bij Cuichine, maar toch. Ik besef dat dim sum bestellen in een laagdrempelige plek als Wok A Way een zeker risico inhoudt. Er zal wellicht een reden zijn waarom ik iedereen woks uit bowls zie eten en nergens stoommandjes ontwaar.
En dan moet ik nog aan de gyoza beginnen… Die vallen mij al tegen van zodra ik het metalen deksel verwijder. Gyoza staan op hun eigen menukaart omschreven als ‘pot stickers’ en ik had de heerlijke exemplaren van bij de Ramen Noedelbar in gedachten bij mijn bestelling. De gyoza voor mij verschillen echter in niets van de dim sum. Niets stickyness of gebakken, dit zijn gewoon gestoomde pasteitjes. Pruillip alom!
Wat een zonde van mijn tijd en mijn geld! Misschien ben ik te hard en was een wok mij beter bevallen. Ik zie mannen voor mij vlotjes roerbakken en hoor links en rechts goedkeurende woorden bij het lunchpubliek. Maar ik voel weinig voor een tweede kans.
Samengevat kan ik niet anders dan concluderen dat ik wat betreft Aziatisch eten té verwend ben met overheerlijke eetervaringen bij de eerder genoemde Ramen Noedelbar of Cuichine bijvoorbeeld, of zelfs een sterrendiner bij Lam & Yin. Volgende keer bedwing ik mijn zin in dim sum of gyoza wel tot ik nog eens bij hen over de vloer kom…
