Dat we dringend Brussel eens deftig moeten verkennen, dat loopt mijn wederhelft al een eindje te verkondigen. Een weekje gescheiden en veel zonneschijn leiden tot een concreet plan: een mini-weekendje (om precies te zijn van vrijdagmiddag 12u tot zaterdagmiddag 13u30) in onze tweetalige hoofdstad.

Onze leidraad doorheen de stad is het ‘100% Brussel’ boekje. Even een heads up voor deze ‘100% <stadsnaam>’ reidsgidsen die ik al gebruikte in Hamburg en Londen. Ze kosten niet veel (€ 13 ongeveer), hebben een handig formaat en mappen volledig op mijn / onze behoeften. Elke stad delen ze op in wijken waardoorheen je dan wandelingen kan maken van gemiddeld een 7tal kilometer. Op die wandelingen staan telkens bolletjes in drie kleuren: bezienswaardigheden, shopping en eten/drinken. Het o zo fijne aan deze 100% reeks is dat ze quasi feilloos overeenkomt met onze smaak: we houden van de winkeltjes, de terrassen en de hapjes die ze loggen.

Dorstles- en andere plekjes in ‘Bruxelles, ma belle’?

• Brasserie Verschueren, buurt Saint Gilles
• Bar du Matin, dichtbij park van Vorst
• Park Tenbosch
• Brasserie de l’Union, buurt Saint Gilles
• Le Fontainas, in centrum
• Café Walvis, Dansaertstraat
• Barbeton, Dansaertstraat
• Chaff, Vossenplein
• La Clef d’Or, Vossenplein

Verblijven doen we in het PANTONE Hotel, vlakbij de Louisalaan en de ons tot dan toe onbekende ‘Le Parvi de Saint Gilles’ – wellicht de fijnste ontdekking van het weekend. Dat specifieke hotel heb ik al lang gemarkeerd als ooit eens te checken. Last-minute (enkele dagen op voorhand) een large room – small en medium bestaan er niet – boeken kost ons € 59. Een prikje, nietwaar? Het wordt nog interessanter als we ter plekke een upgrade krijgen omdat we rechtstreeks via hun website boekten. Extra living of balkon? We twijfelen, lang genoeg om een kamer te vinden die beide heeft. Top!

Eerlijk is eerlijk, zelfs de extra large room valt een beetje tegen. Thank God for the upgrade! Er hangt echt een mottig geurtje als we binnenkomen, een beetje zoals opgewarmd zweet of een vochtige ruimte. Verder merk je dat het hotel een quick & dirty pimp is van een oud gebouw dat bestond uit kleine ruimtes. Hoewel het hotel nog maar drie jaar bestaat, vind je overal sporen van slijtage en slecht onderhoud: vochtplekken, afbladerende deurstijlen, … Gelukkig krijgen we van op ons terras en door het vele glas extra adem. Gelukkig slaapt het bed zalig. Gelukkig is de WIFI gratis. Gelukkig is het personeel erg vriendelijk. Maar het lijkt wel alsof er weinig hotelgasten zijn.

Uiteindelijk hebben we ruwweg drie van de zes wandelingen gedaan… 50% van de 100% Brussel dus. Nog een extra reden om terug te komen!

Een kleine week USA met New York en San Francisco op het programma.
Voor het werk, totaal onverwacht. Met weinig vrije tijd en bijgevolg weinig foto’s.

I’ll be back! En ik neem mijn wederhelft mee.

Eten deed ik in New York bij Gordon Ramsay at The London,
in San Francisco bij Cliff House en EPIC Roasthouse.

De afgelopen dagen bracht ik in Londen door. Bijzonder boeiend, Digital Media Europe 2013 en alles rond de begrafenis van Margaret Thatcher.

Deze foodie genoot culinair van de Jamie Oliver ervaring bij Barbecoa en de Indische verrukkelijkheden bij Veeraswamy. Logeren deed ik een ‘affordable place for stylish sleeps’, ook wel citizenM London Bankside.

Maar wat viel mij nog meer op in Londen?

• Dames wandelen naar het werk met een jurk/rok, nylonkousen én hun sportschoenen aan. Lekker gemakkelijk en o zo grootstedelijk!
• Sommigen joggen naar hun werk, volledig in loopoutfit met een (vaak best wel zware) rugzak aan.
• Superveel eekhoorns: in de tuin van St Paul’s Cathedral, in St James’s Park, …
• Ik zou als Londenaar misschien wel minder alcohol consumeren. Waarom bier of wijn drinken when there’s ginger beer?
• Ik zou als Londenaar wellicht veel meer bewegen, wandelen in het bijzonder. De afgelopen drie dagen logde ik een 30tal kilometer wandelingen via RunKeeper en dan heb ik nog een aantal enkeltjes hotel – conferentie of omgekeerd niet getrackt.
• Much much much better weather than expected! How lovely.

Pics? Pics!

[portfolio_slideshow]

Op zoek naar een hotel in de buurt van Aldergate Street stoot ik op citizenM London Bankside. Perfect, dit oord van ‘affordable luxury for stylish sleeps’ wil ik al langer eens uittesten… Meteen online gereserveerd, rechtstreeks via hun eigen website. Wanneer ik dit feit de wereld in tweet, reageren ze met een welkomstreply. Altijd fijn!

De dag van de aankomst drop ik ’s morgens mijn bagage af. Na de conferentiedag keer ik terug en tijdens de self-check-in word ik bijgestaan door het behulpzame personeel. Ik neem de lift naar het vierde verdiep en kom aan in mijn kamer, maar daar blijkt de matras ondersteboven te liggen en al het beddengoed op de grond – alsof er een tornado voorbijraasde. Foutje! Terug naar beneden en daar krijg ik naast een verbaasde blik tevens een nieuwe kamer, opnieuw met city view graag. Dit keer wel dat aangename gevoel van een nieuwe hotelkamer voor het eerst betreden…

De kamer ziet er exact zo uit als op de website: compact, design, wit, mijn meug. Dat er enkel een douche is, vind ik sinds ik thuis een ligbad heb ineens veel minder erg. Zeker nog een dikke duim voor het bed, inclusief donsdeken en kussens. Dit wil ik thuis ook!

citizenM beschikt ongetwijfeld over een sterk marketingteam – en een clevere copywriter. Elk voorwerp draagt een citizenM boodschap: de douchegel, het potlood, de unieke lappenknuffel Maartje op het bed, … Bijvoorbeeld ‘great fiction, works of art or rude poems. they all start here.’ op het notitieboekje.

Een digitalo als ik vind het daarenboven top om op een (Samsung) tablet ‘Welcome citizen Elise’ te lezen. Deze tablet fungeert als een bedieningspaneel – domotica, als het ware – waarop je (zelfs in het Nederlands) drie basisfuncties kunt kiezen: kamerbesturing, amusement en internet. In de eerste categorie laat je de gordijnen zakken, pas je de kleur van de verlichting aan of stel je de wekker in. In de tweede categorie selecteer je een televisiezender, een film naar keuze of een streepje porno. Internet tenslotte spreekt voor zich. Nog even zeggen dat je als wekker kunt kiezen hoe je wakker gemaakt wil worden. Ik opteer voor gentle en krijg op het afgesproken uur een pingpongballetje te horen. Verrassend, want het icoontje voor gentle was een schaap…

En wat de lobby en gemeenschappelijke ruimte betreft, mijn persoonlijke definitie van design bevat zeker de woorden strak en minimalistisch. Bij citizenM duidelijk niet noodzakelijk, maar het blijft een leuk geheel – zeker in vergelijking met de doorsnee hotellobby. Dat je in de UK bent, kan je overigens onmogelijk ontgaan met die Britse vlaggenreferenties en een groot portret van Robbie Williams bij de lift. Eten of drinken heb ik niet gedaan in het hotel (zelfs geen ontbijt), dus daarover geen mening.

Tot slot nog even opmerken dat £ 160 toch niet zo affordable is. Tja, Londense prijzen… Even vergeleken met het broertje in Amsterdam City. Daar draait het eerder rond de € 80 à € 100. Doenbaar en voor herhaling vatbaar dus.