KunstSuperette

Zaterdag kuierde ik samen met mijn vriend eventjes doorheen KunstSuperette op het Sint-Baafsplein. De 5de editie blijkbaar, de 3de die ik zelf meemaakte. We spotten veel juweeltjes met roosjes, strikjes alom, retromotiefjes idem dito. Bij een paar standjes lonkte mijn impulsaankoopreflex, maar ik temperde en poogde het gat in mijn hand met visitekaartjes te vullen. Mijn plan was namelijk om de collecties van deze creatievelingen thuis rustig te bekijken en vervolgens binnenkort vermoedelijk online wat extra ornamenten te bestellen.

Zij verleidden mij…

Verder tevens de o zo prikkelende Vedett drankjes en de bijhorende marketingmachine (van strandstoelen over tuinmeubelen tot muntjes).
Super, superst, superette!

Stadsloop Gent

Running. Ik heb er al heel wat blogposts aan versleten.

Over hoe ik vorig jaar rond deze tijd startte met Start To Run, om vervolgens in september op de Long Life Marathon voor het eerst 10 km te lopen, dan alles te laten slabakken, tot de goede voornemens begin januari 2011 met Antwerp 10 Miles in het achterhoofd, vervolgens opnieuw slabakken, even een opstootje voor de Ekiden, daarna wederom loopstilte en als voorlopig dieptepunt gisteren de Stadsloop Gent.

Zonder voorbereiding. Zonder frisse kop. En eerlijk gezegd ook zonder werkelijke commitment naar iemand toe – behalve een via DM beloofde aanwezigheid aan een aantal tweeps.

Dus trokken mijn vriendin en ik gisterenmorgen richting Sint-Pietersplein voor de daginschrijvingen. Een paar uurtjes later stonden we daar terug. Op de borst ons nummer met ingebouwde chip – sjieke dinges – en op de rug de 108 voor Wouter Weylandt. Met mijn iPhone om de arm en mijn runners mood in de verste verte niet te bespeuren stonden we klaar op de Sint-Kwintensberg voor een 5km lange afgang doorheen Gent.

Ondanks de oppeppende stroom medelopers, de aanmoedigen langs het parcours en de uitzonderlijk gevarieerde route dwars doorheen mijn stad, kostte het mij heel wat moeite om die 5km te voltooien. Vooral die laatste kilometer bergop van het Zuid tot het Sint-Pietersplein gaf mijn idee van een behoorlijke competitie de doodsteek.

Mijn RunKeeper app klopte af op 33:15.
De Gentenaar oordeelt vandaag nog iets positiever met 32:50.

Laat deze zwakke prestatie vooral een teken zijn dat ik opnieuw regelmatig baantjes rond die verdomd saaie Watersportbaan moet lopen… Een nulmeeting, zoals mijn vriendin zei, om volgend jaar met gemak te verbeteren. Daar gaan we voor: een jaarlijkse objectief te vergelijken test voor de fysieke conditie!

•••

UPDATE

Fijn extraatje van de organisatie, die persoonlijke aankomstfilmpjes

Slagerij Zwaenepoel

Reeds meerdere malen verklaard en gestaafd dat ik een lijstjesmadam ben. Met stip – en ik val hiermee in herhaling – het meest gekoesterde lijstje is 70 dingen die je moet eten voor je sterft uit De Standaard. Dit weekend opnieuw een moment van genoegdoening toen ik een item van standaard naar vet kon omzetten, meer bepaald het lamsvlees van slagerij Zwaenepoel in Gent.

Al vaker was ik langs deze authentieke beenhouwerij in de Donkersteeg gelopen. Een beetje nieuwsgierig binnenglurend, meer niet. Want eigenlijk ben ik niet zo’n vleeseter. Toen ik er zaterdagnamiddag samen met mijn lief binnenstapte, was ik meteen gecharmeerd door hoe een slagerij er anno 2011 niet per se als dertien in een dozijn hoeft uit te zien. Gewoon onvervalst, van vlees en bloed.

Wanneer ik de dame achter de toog naar lamsfilet voor vier personen vroeg, kwam de beenhouwer himself – meneer Moerman volgens het plastiekzakje, en dus geen Zwaenepoel – meteen tussenbeide.

Hij suggereerde twee stuks lamscarré. Daarbij inbegrepen een demonstratie rond het verwijderen van de hiel en dergelijke. Dat hij ook nog eens uitgebreid bereidingsadvies meegaf, had misschien iets te maken met het feit dat mijn lief het niet kon nalaten zijn plaats in “het lijstje” te vermelden. De glimlach om de mond van mijn lief verwaterde echter lichtjes toen hij de prijs van dat aangeprijsde lamsvlees vernam: €33,43 – oftewel een grote €8 per persoon.

’s Avonds bakte ik de lamscarrees een 10tal minuten in een goede boter. Vervolgens liet ik het vlees nog eens een 10tal minuten rusten onder aluminiumfolie. Het formidabel smakelijke vlees werd opgediend met een karnemelkpuree, een wok van peultjes met groene asperges en wat sla.

Zonder enige twijfel mijn malste lamservaring ooit! Ik ging er bijna van blaten…

Gravensteen

Een Gents monument.
Gratis toegankelijk voor z’n inwoners.

Dus naar mijn aanvoelen op en top symbolisch om de Gentse domiciliëring van mijn wederhelft met een bezoekje aan deze burcht in te zegenen.

[portfolio_slideshow]

Expo Lieve Blancquaert

Ze wandelt van stijl naar stijl. Voor haar is fotografie een echt avontuur.

Lieve Blancquaert
Fotograaf

Geen fotografe, opvallend toch.

Vandaag liepen we langs bij de voormalige Bank van de Arbeid in de Genste Volderstraat, waar een overzichtstentoonstelling aan Lieve gewijd is.

Boeiende locatie met boeiende foto’s
van boeiende mensen vastgelegd door een boeiende dame.

Bij tentoonstelling en obligate boek (gewone versie en limited edition) hoort tevens een iPhone app met audiorondleiding ingesproken door de fotografe zelf. In mijn zonnige/zondagse enthousiasme vergat ik deze echter op te zetten…

Wegens fel gesmaakt door het fotografieminnend publiek verlengd tot 16 mei!