Taste of Inspirations, by Delhaize

Het begon – als ik het allemaal goed op een rijtje heb – om een antwoord te bieden op de prijzenoorlog van de discounters. Zo koop je bij Colruyt goedkope yoghurt van Everyday, bij Delhaize van 365. Straightforward verpakking, vaak met veel wit. We noemen het dan ook witte producten, nietwaar?

Maar sommige huismerken dienen een ander doel dan goedkoop, goedkoper, goedkoopst. Het gaat om biologische producten bijvoorbeeld.

Of om buitengewone producten, authentiek en boordevol smaak voor fijnproevers en lekkerbekken. Zoals Taste of Inspirations.

Je herkent het aan de zwarte verpakkingen – kun je je nog duidelijker distantiëren van de witte producten? Denk een type product. Bijvoorbeeld varkensvlees. Denk de topcategorie van dat product. Bijvoorbeeld Ibérico. Dat is Taste of Inspirations.

Mijn aanraders?

  • Ibérico varkensmignonettes
  • Orkney zalm
  • Lasagne ricotta / spinazie
  • Lasagne eekhoorntjesbrood
  • Comté AOP kaas
  • Epoisses kaas
  • Lomo in sneetjes
  • Chorizo in sneetjes

Slim van Delhaize! Ik vertrouw intussen blind op hun zwarte producten.

Instagram in de Vlaamse media

Jawel, we houden allemaal van Instagram
Wereldwijd meer dan 100 miljoen gebruikers, volgens Mark Zuckerberg.
Neen, ik vergis mij niet. Zuckerberg, want Facebook kocht de Instaboîte.

Just in case. Instawadde?

We – daarom niet noodzakelijk mezelf – doen massaal van #foodporn, #cloudporn, #iseefaces, #latergram, … En dat ontgaat de Vlaamse media uiteraard niet!

Wat zijn de mogelijkheden?

Nog voorbeelden uit de Vlaamse media die ik over het hoofd zie?

Ik ben een behoorlijk fervent Instagram gebruiker met 1647 geposte foto’s. Desalniettemin gebruik ik totnogtoe geen van bovenstaande… Mijn tags kies ik zelf. Volgens mij werkt bottom-up op Instagram sowieso beter dan top-down. Alleen #food gebruik ik functioneel om via IFTTT mijn foodfoto’s automatisch door te posten naar mijn WordPress blog.

Spaghetti met wilde paddenstoelen en peterselie

De mensen die mijn eetpatroon een beetje volgen op Twitter, Instagram of Facebook weten wellicht dat ik (of eigenlijk vooral mijn wederhelft) nogal into Pascale Naessens ben… Mevrouw Jambers heeft ondertussen 3 kookboeken uit rond “Mijn Pure Keuken”, bijzonder succesvolle kookboeken zelfs. De puurheid ligt in de combinaties: in grote lijnen vertrek je altijd vanuit groenten en combineer je met ofwel proteïnen ofwel koolhydraten.

’s Morgens ontbijten we dus door de band genomen met fruit en yoghurt, gecombineerd met warme wakker-worders. Zoals gebakken banaan met walnoten of vijgen met ricotta.

’s Middags zitten we eerlijk waar nog met een probleem. Het vraagt wel degelijk moeite om niet naar een belegd broodje of zo te grijpen – ook al heb ik een grondige hekel aan brood in het algemeen en boterhammen in het bijzonder, omwille van nogal weinig eetmogelijkheden vlakbij mijn nieuwe job. Vanmiddag at ik alvast een soepje.

’s Avonds vertrekken we dus vanuit groenten en kiezen we tussen koolhydraten of proteïnen. Vanavond waren de koolhydraten – spaghetti – aan de beurt. Ik combineerde naar een recept van Pascale Naessens met bospaddenstoelen en peterselie.

Ingrediënten

250 gr spaghetti
3 bakjes paddenstoelen (blonde, cantharellen, oesterzwammen, …)
1 handjevol pijnboompitten
1 bosje peterselie
1 teentje knoflook
1 groentebouillonblokje
olijfolie

Bereidingswijze

Kook de spaghetti in water met het groentebouillonblokje.
Maak de paddenstoelen proper en bak ze in een paar druppels olijfolie.
Kleur de pijnboompitten aan in een pan met antiaanbaklaag.
Meng de peterselie, de look en wat olijfolie in een blender tot een lopende massa.
Hussel de pasta door de peterseliesaus.
Strooi hierover de paddenstoelen en de pijnboompitten uit.

Etenstijd! De blok parmezaan lag wel nog stiekem op tafel voor een tikkeltje cheesiness

Dit is een recept uit Mijn Pure Keuken 2 van Pascale Naessens.
Mijn Pure Keuken 2 holderdebol.comder bestellen?

Moleskine meets Le Petit Prince

Na een in de handtas passend notitieboekje van Moleskine met wat LEGO cobranding ben ik onlangs gezwicht voor een andere limited edition: Le Petit Prince. Dit keer met de bedoeling om de Notebook als Sketchbook te gebruiken – want mijn zin naar tekenen laait wederom op en mijn vorige schrift gaf ‘VOLZET’ aan. Eigenlijk wou ik deze ode aan Antoine de Saint-Exupéry gebruiken als A5 notitieblok in meetings, maar gezien de gelijnde versie uitverkocht bleek in de officiële Moleskine eshop (enige plek overigens waar ik het online te koop en leverbaar in België vond). Dan maar de blanco versie!

Lief, n’est-ce pas?

L’essentiel est invisible pour les yeux
– Antoine de Saint-Exupéry

Nous écrivons des choses éternelles
– Antoine de Saint-Exupéry