Na verschillende bezoekjes nog steeds geen food review? Een schande, regelrecht. Nochtans herinner ik mij van Aperto Chiuso smakelijke borden met inktvispasta, sint-jakobsvruchten en venusschelpen. Met daarbovenop een bijzonder gezellig kader, dat zelfs van op straat al in het oog springt door enerzijds de enige Italiaan in een straat vol Turken te wezen en anderzijds dat prachtexemplaar van een Vespa in de vitrine.

Eens binnen deelt het restaurant zich op in een voor- en achterkamer. In de voorkamer staan een verzameling kleine tafels en een meterslang houten exemplaar waar je instant een echte Italiaanse famiglia bij fantaseert (onbewust hoor je la mamma in de verte Miracoli of Bertolli zingen – al liggen mijn verwachtingen uiteraard hoger). Een aandachtige blik later merk je dat ze met de kunstige foto tegen de muur eerder verwijzen naar een Laatste Avondmaal setting dan het land van hun culinaire inspiratie. Ons achtkoppig gezelschap krijgt – o hoezee – deze familietafel toegewezen.

We starten met een aperitiefje (prosecco in mijn geval) en bruschetta voor iedereen. Na weliswaar een behoorlijk eindje wachten verschijnen twee grote borden met voor ieder vier variaties: 1) look(boter), 2) mozzarella-tomaat-basilicum, 3) tapenade van ansjovis en zwarte olijven en 4) tapenade van zongedroogde tomaten. Een immer delicieuze start!

Bij wijze van hoofdgerecht laat ik mij verleiden door één van de suggesties op het krijtbord: stoofschotel van mosselen, venusschelpen, scampi, heilbot en kabeljauw met witte wijn en tomaat. De dienster duidt dat het een ruime portie is en dat brood begeleidt. Verkocht! Na een aantal glazen van de frisse witte huiswijn verschijnt inderdaad een indrukwekkend diep bord met daarin wat ik een Italiaanse bouillabaisse zou durven noemen. Het geheel bestaat uit een krachtige soep, zacht smakende schelpdieren in combinatie met gebakken scampi en witte vis. Het zelfgebakken brood vervolledigt het gerecht. Ronduit lekker! Ook het hoekje dat ik proef met wat geraspte parmezaanse kaas smaakt wonderlijk.

Met een voldaan gevoel pas ik voor het dessert. Een bruine Havana Club met cola (helaas geen light te verkrijgen) lukt nog net. En ik neem mij meteen voor om hier terug wat vaker te komen, want Aperto Chiuso hoort absoluut in het rijtje met ‘de betere Italianen in Gent’… Overigens hoog tijd om die eveneens via een Foursquare lijst te bundelen.