In Vele hemels boven de zevende schrijft de twaalfjarig Lou dit:

Ik weet niet of dat een wapen is, maar ik maak graag lijstjes. Als ik mij verveel, als er iets vervelends gebeurt. Vijf dingen waar ik triest van word: 1 bedelaars met kindjes, 2 Vanessa, 3 mist op maandagochtend, 4 één balletje in een groot bord soep, 5 de kip van de buren die ziek was en stief. Vijf dingen waarvan ik het jammer vind dat ze bij het leven horen: 1 medisch onderzoek, 2 ijskoude drankjes (omdat mijn tanden alles voelen), 3 films met Katie Holmes (die is echt te mooi) en films die slecht aflopen, 4 paarse nagellak, vooral op tenen, 5 Vanessa. Vijf dingen waar ik vrolijk van word: 1 onbekende mensen die naar mij lachen, 2 ‘Feel the love generation’, dat liedje van Bob Sinclair dat Eva zo graag hoort, wij kunnen daar samen vet goed op dansen, 3 grappige openingszinnen in een boek (‘Aan de rand van het bos, niet ver van de rivier, tussen het struikgewas, had de sprinkhaan een winkel. Op het raam van zijn etalage stond met grote letters: ‘ALLES TE KOOP (BEHALVE DE ZON, DE MAAN EN DE STERREN’)’, 4 een lief sms’je dat je totaal niet had verwacht. en over dat vijfde moet ik nog eens nadenken.

Ontroerend mooi, toch? Omdat er de eerlijkheid in ligt van hoe een twaalfjarige naar de wereld kijkt. En automatisch de vraag van een 31-jarige lezer (ik dus) of jijzelf op die leeftijd ook tot zo’n gedachten in staat was, of het de hand van de schrijfster is.

En tegelijk treffend dat een lijstje een opsomming kan zijn die kan concurreren met volzinnen en wegsmelt in een paragraaf, een hoofdstuk, een boek.

Tot zover de lijstjes van Lou (of was het Griet Op de Beeck). Mijn beurt nu.

Vijf dingen waar ik triest van word: 1 voorstekers, 2 schrobben en dweilen, 3 mensen die te veel belang hechten aan mijn leeftijd of mijn geslacht, 4 zinnen die beginnen met ‘We moeten nog eens…’ en niet binnen afzienbare tijd resulteren in een bovengehaalde agenda, 5 fietsen in de regen. Vijf dingen waarvan ik het jammer vind dat ze bij het leven horen: 1 afscheid nemen, 2 slordigheid, in letterlijke en figuurlijke zin, 3 de kleur rood, 4 uitgevallen hoofdharen op de badkamervloer, 5 jonge kinderen die enkel plat dialect praten. Vijf dingen waar ik vrolijk van word: 1 rog / avocado / vongole, 2 in een museum rondlopen en rustig worden, 2 ’s morgens in een klein badje een paar pagina’s lezen in een boek, 3 een goedgelukte foodfoto die niet zou misstaan in / op iets professioneels (die zijn absoluut zeldzaam met mijn iPhone camera), 4 tulpen, 5 de zon die ’s morgens binnenschijnt in huis en net tot aan mijn zachtgekookt eitje reikt.

Het leuke nieuws is dat ik over het ‘vrolijk worden van’ niet al te lang hoefde na te denken. Over de negatievere lijstjes daarentegen.