Ik kan het bijna zelf niet geloven. Maar neen, ik schreef nog geen blogpost over het Lepelblad in het Gentse Onderbergen. Nochtans ben ik er nog nooit onvoldaan buiten gewandeld, integendeel. Zo ook gisterenavond. We hebben er afgesproken met een vriendin en installeren ons aan een centrale tafel in het achterste deel van het restaurant.
Die zwarte Panton chairs zitten comfortabel, doch helaas iets te laag voor de tafelhoogte.

Het gebruikelijke online vooronderzoek verliep deels gehandicapt, want de menukaart op hun website vertoont op Mac vreemde lijntjes in plaats van gerechten. Ter plaatse merk ik dat hun kaart ook lichtjes gewijzigd is, al blijft het basisidee hetzelfde. Enkele slaatjes, pasta’s en vlees of vis. Aangevuld met dagelijks een aantal suggesties. Inmiddels bestellen we cava als aperitief. De coupkes verschijnen al snel voor de dames en worden tot het boordje gevuld, de heer krijgt een Vedett. Daarnaast komt een potje met gemarineerde olijven zoals ik ze graag heb: erg kruidig en met verse koriander.

Tegen mijn gewoonte in lukt het mij niet meteen om een keuze te maken. Uiteindelijk beslis ik om de tajine met kip, groene olijven en gekonfijte citroen (€ 14,50) van het suggestiebord te bestellen. Mijn beide compagnons vallen voor het gemarineerd kipspiesje ‘yakitori’ met groenten, soja en rijst (€ 15,50). Wanneer we onze bestelling aan de ober doorgeven, meldt hij tot mijn spijt dat de tajine uitverkocht is. Wat nu? Snel beslis ik dan maar om voor een andere suggestie te gaan: roodbaars met groene asperges, courgette en broccoli (€ 18,50). En dat nadat ik tegenover mijn vriendin net nog een preek afstak over hoezeer groene asperges nu niet in seizoen zijn…

Na even tateren verschijnen de borden. Ik ben echt in de wolken!

Wat een prachtige compositie op een doordeweekse woensdag: een groot wit bord met krokant gebakken groentjes (groene asperges, broccoli, courgette, wortel), daarop een mooi stuk roodbaars, afgewerkt met postelein, een crumble van bruin brood en een groene salsa. Verder verschijnt nog een kommetje met gebakken aardappelpartjes. Simpelweg perfect! Ik heb geen moment spijt van mijn verplichte schotelwijziging… Licht, oogstrelend, met nog net voldoende ruimte voor een dessert achteraf.

Na een beperkt incident met weerspannige sojasaus eten ook mijn tafelgenoten met smaak. Het proevertje bevestigt dat. Ik hoor een minieme kritiek onder de vorm van ‘iets te zout’, maar de lege borden onderstrepen enkel de algehele tevredenheid. Zij drinken samen een karaf rode wijn. Ikzelf lust bijzonder graag Pouilly Fumé en merk tot mijn verrukking dat ze die per glas (€ 5) aanbieden. Even later komt de dienster jammer genoeg melden dat die niet meer voorradig is… Tweede maal op één avond! Het geluk is niet aan mijn kant. Zonder morren bestel ik een glas Sancerre (€ 4,80) in de plaats. 

Qua dessert kies ik voor tarte tatin (€ 6), mijn vriendin voor bolletjes speculoos- en cuberdonijs. Geen spectaculaire tatin, maar best lekker. Wel jammer dat het opwarmen niet in de oven gebeurd is, met een slappe bodem tot gevolg. Afsluiten doen we met een verse muntthee, Chinese gunpowder thee en ijsthee.

Mezelf verwijtend dat ik hier te weinig kom, wandel ik de Onderbergse avond in.