Zo kort na de eindejaarsfeesten afspreken, dat betekent rekening houden met de usual voornemens… Bij voorkeur gezond. Bij voorkeur niet te duur.

ZUM? Ideaal!

Bij nader inzien zijn wij niet de enigen in Antwerpen met dergelijke gevoelens. Want dat hoekje in de buurt van Park Spoor Noord waar ZUM zich bevindt, blijkt bijzonder eenzaam. Andere horeca in de omtrek – zoals de Caravan of de Zepellin – geven gesloten ofwel een quasi verlaten indruk. Wanneer we na het eten nog iets willen gaan drinken, belanden we zo noodgedwongen in het FelixPakhuis – waar de obers tevens klagen dat ze die avond slechts 10 couverts presteerden (nooit eerder meegemaakt).

Soit. Wij bestrijden de doodsheid en profiteren zo van een parkeerplek zowaar tegenover ZUM. Elk nadeel hebt z’n voordeel! Bij het binnenkomen zijn een viertal tafeltjes bezet; er is capaciteit voor nog minstens twee keer zoveel eetgasten. Ik ben meteen gecharmeerd door het frisse interieur. Veel wit, krijtbord, nestkastjes, postkaarten, takken. Mooi!

Terwijl ik op mijn gezelschap wacht, duik ik al even in de kaart. Daar vind ik gezonde en democratisch geprijsde gerechten voor kleine of grote hongers. Bokes (oftewel boterhammen) in de eerste categorie bijvoorbeeld, enkele pasta’s in de tweede. Ik twijfel tussen de ZUMburger (met lamsgehakt en rode ajuin), de vol-au-vent met bokes, de pasta carbonara (met champignons, spek of full option) en de pasta sweet chili scampi. Wanneer ik als suggestiewijn een zekere En Travertin (Pouilly Fumé uit 2011 à € 5,10) opmerk, besluit ik om die opties wel te overwegen met een glaasje. Uiteindelijk bestel ik de scampipasta (€ 14,60) en mijn disgenoot de vegetarische optie (€ 12,60).

Wachten hoeven we niet al te lang te doen, want we zijn de laatste eetgasten van de avond. Bij ZUM moet de bestelling vóór 20u aan de keuken doorgegeven worden. Je kunt wel rustig blijven zitten tot 21u en dat doen we dan ook (bijna). Voor bij onze gerechten bestellen we nog huiswijn (rood voor de veggie, wit voor de scampi) en dan vallen we nogal hongerig aan op die ultraroyale porties. Wat een bord!

Mijn pasta met veel verse groentjes (sperzieboontjes, wortel, prei, paprika, courgette), scampi en sweet chili saus smaakt. Niets op aan te merken. En toch ledig ik mijn bord met een licht gevoel van spijt dat ik niet voor de carbonara of de burger gegaan ben – iets wat mij niet al te vaak overkomt. Ik vermoed omdat ik sweet chili en pasta toch niet zo’n optimale combinatie vind, geef mij maar eerder iets met olijfolie, room of kokosmelk. Begrijp mij niet verkeerd, ik wijs hiervoor niet de kok doch eerder mijn eigen smaakpapillen of keuzevermogen met de vinger.

Samengevat absoluut een aan te raden adresje. Alleen koos ik niet het naar mijn smaak juiste gerecht noch het beste moment om er langs te gaan…  Ik zie het zo voor mij. Een warme – daarom nog niet per se zwoele – zomeravond met een glas witte wijn, een burger en bijzonder veel animo in de buurt. Of een zondagnamiddag met een warme chocolademelk en een brownie. En een instant thuisgevoel door de vriendelijke dames.

Ik keer gegarandeerd terug, bij voorkeur in één van de bovenstaande sferen.