Tot deze zomer woonde ik om de hoek van de eerst nog open en daarna leegstaande brasserie Napoleon. Na een korte nawee met Oost-Europese uitbaters ging de horecazaak op de Coupure een paar maand geleden opnieuw open. Met een nieuwe naam: De Walrus. En nieuwe uitbaters: Seline en Pieter-Jan. Het logo met de knipoog naar de zeebonk en de tagline “lichtbruin café” charmeren meteen. En niet alleen mij…

Iets meer dan een maand geleden landen we na een avondje badminton voor het eerst in De Walrus. Meteen valt mij op hoeveel volk er zit op een doordeweekse dinsdag zit, slechts een paar weken na de opening. Daarnaast bevallen nog een aantal zaken: de nieuwe toog, het ruime bieraanbod (met Geuze Boon!), de droge worstjes aan het plafond, de verscheidene soorten rum, … Op dat moment neem ik mij ook voor om tevens van de kleine keuken te komen proeven. Deze week reden we richting Coupure na een uitgelopen werkdag om daad bij woord te voegen.

Wanneer we tegen 20u30 binnenwandelen, zit de meerderheid van de tafeltjes vol en ligt op de overige drie een bierviltje met “Reservatie 20u45”. Niets aan te doen. We placeren ons aan de (nogal hoge) toog en checken met de uitbater of reserveren tegenwoordig al noodzakelijk is. Hij zegt dat het heel wisselvallig is, maar dat we inderdaad een drukke avond uitgeprikt hebben. Onze derde musketier arriveert en schuift bij aan de bar. Ondertussen hebben we allemaal beslist om voor de vegetarische dagschotel (€ 9) te gaan: zonnebloempitgebakje, hummus, linzenstoofpotje, bulgur, champignons uit de oven. In afwachting van dat rommelen in de maag de mond snoeren, nip ik van mijn geuze.

Niet veel later komen de borden. Naast de omschrijving krijgen we nog een slaatje en wat rauwkost (koolrabi, rode ui, …). De zonnebloempitgebakjes blijken een soort knapperige beignets met een frisse dressing, het linzenstoofpotje bevat ook lekkere kikkererwten en tuinbonen. Samengevat mogen de warme bereidingen iets warmer, maar de smaak compenseert ruimschoots! In het bijzonder de gevulde champignons zijn verrukkelijk. Dikke duim voor uitbaatster Seline. Het moet niet evident zijn om in zo’n drukdraaiend café tevens verse maaltijden (veggie dagschotel, spaghetti’s, croques, …) te serveren.

De jonge ondernemers blijven bovendien niet stilstaan bij drank en spijs ter plekke. Zo is De Walrus ondertussen een afhaalpunt voor het biopakket van De Wassende Maan – een groentenservice waar ik zelf jarenlang op geabonneerd was.

Een sympathiek café. Een sympathiek koppel. Ik gun hun een bloeiende zaak!
Ineens is daar dat lichtbruin vermoeden dat dat wel in orde komt.