In vriendenboekjes vroeg men vroeger naar je favoriete muziek, je favoriete film, je lievelingskleur, je lievelingsdier. Van sterren was nooit sprake. En toch heb ik er…

Lievelingssterren. Drie sterren. Op een rij.
Frank Deboosere leert mij dat het om een onderdeel van Orion gaat.

Maar waarom die sterren? Heel exact kan ik het mij niet meer herinneren. Maar als tiener fietsten wij soms met de fiets tot aan onze Chirokampplaats, een keertje zelfs vanuit Westrozebeke tot in het verre Limburg (Genk – als ik het goed voorheb). De eerste nacht sliepen we in Kontich. Een sympathieke tante leende ons haar tuin als slaapplaats. Het was een mooie augustusnacht, vallende sterren alom. Toen vielen ze ons – onder-de-blote-hemel-slapende-Tiptiens – ineens op.

Een paar dagen geleden bedacht ik mij op de autostrade huiswaarts dat ik de sterren vanuit onze nieuwe woning nog niet gelokaliseerd heb. En toen zag ik ze gisteren ineens van onder mijn dons, fonkelend en midden in mijn slaapkamerraam.

Ik ben glimlachend in slaap gevallen.