Wat gebeurt er als mee-etende vrienden zich achteraf enthousiast uitlaten tegen een kennis met een koksdiploma en dito job? Dan prikkelt het bij die chef om zijn kunnen te etaleren jegens mij. Het begon als een vage uitnodiging “tussen pot en pint” en resulteerde in een etentje gisterenavond. Ikzelf uiteraard bijzonder benieuwd, niet in het minst omdat deze kennis er een iets alternatievere levensstijl – moderne hippie might be the word – op nahoudt. Eten doen we dus buiten, aperitieven rond een kampvuur, dreadlocks zijn de meest aanwezige hairdo.

Maar wat stond er op het menu?

geroosterde bruschetta met huisgemaakte groene pesto

gestoomde sushi met enoki, groene radijs, korianderdressing en wasabi

gebraiseerde lamsschenkel met crème d’ail, aardappelblokjes en groentestoofpotje

chocoladecrème met frambozen, basilicumspons en -sorbet

Jawel, bij de terugwedstrijd zal ik behoorlijk uit mijn pijp mogen komen. Ik kook met liefde, maar ben absoluut geen gediplomeerde chef. Spectaculairs als basilicumspons en -sorbet gaan mijn amateurpetje toch iets te boven. Maar ik genoot, ook van de voortreffelijke wijn. Wellicht wacht ik met de wederuitnodiging tot ik verhuisd ben naar mijn nieuwe keuken – o ja, en daar hoort uiteraard ook de rest van een huis bij. Can’t wait!